Ὑπομονή

Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν,

ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν

καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ

καὶ ἀκολουθείτω μοι. (Ματθ. ιστ´ 24)

* * *

Πρὶν σοῦ στείλει ὁ Θεὸς τὸν σταυρὸ ποὺ σηκώνεις,

τὸν κοίταξε μὲ τὰ πάνσοφα μάτια Του,

τὸν ἐξέτασε μὲ τὴ θεία λογική Του,

ἐξέλεξε μὲ τὴν ἀτελείωτη δικαιοσύνη Του,

τὸν θέρμανε στὴ γεμάτη ἀγάπη καρδιά Του,

τὸν ζύγισε καλὰ μὲ τὰ στοργικά Του χέρια ,

μὴ τυχὸν καὶ πέσει βαρύτερος

ἀπ᾿ ὅσο μπορεῖς νὰ σηκώσεις,

καὶ ἀφοῦ ὑπελόγισε τὸ θάρρος σου

τὸν εὐλόγησε καὶ τὸν ἀπέθεσε στοὺς ὤμους σου.

Μπορεῖς νὰ τὸν σηκώσεις, κράτησέ τον καὶ ἀνέβαινε

ἀπὸ τὸ Γολγοθᾶ πρὸς τὴν Ἀνάσταση. Ἀμήν.

* * *

Ὑπομονὴ θὰ πῇ:

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν καταβάλλεσαι

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν παραφέρεσαι

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν μεμψιμοιρῇς

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν γκρινιάζῃς

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴ γίνεσαι ἀντικοινωνικός

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴ γίνεσαι πρόβλημα στοὺς γύρω
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μένεις ὁλόθρος

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ προσφέρῃς

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ χαμογελᾶς

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ προσεύχεσαι

Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ δοξολογῇς

* * *

δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν

ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν

καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν... (Ἐβρ. ιβ´ 1-2)