Κόρη ευλαβής καί ενάρετος είχε συνήθεια να κοινωνά όλες τις εορτές του έτους. Μία ήμερα δεν ηθέλησε να την μεταλάβει ο Εφημέριος, λέγοντας προς αυτή. «Δεν είναι πρέπον οι γυναίκες να κοινωνούν τόσο πολύ συχνά, λοιπόν, έχε υπομονή έως την τετάρτη εορτή». Η δε ευλαβής κόρη έλαβε πόνο πολύ καί θλίψη εις την καρδιά μεγάλη.
Έμεινε στην Εκκλησία μετά τη Θεία λειτουργία, αφού ανεχώρησαν όλοι καί προσευχόταν με πολλή ευλάβεια κλαίουσα, ότι στερήθηκε την ημέρα εκείνη της θείας δωρεάς καί της χάριτος. Καθώς προσευχόταν, βλέπει έναν Αρχιερέα ενδεδυμένο στολή πατριαρχική, ο οποίος είχε γύρω του πολλούς Ιερείς καί διακόνους με στολές ωραιότατες...
Ο Αρχιερεύς, λοιπόν, βλέποντας την κόρη δακρυρροούσα, την ερώτησε την αιτία της θλίψεως και αυτή του εξέθεσε την υπόθεση. Ο δε εισελθών στο Άγιο Βήμα, άνοιξε το Αρτοφόριο, όπου ήταν τρεις Άγιοι Άρτοι και λαβών τον ένα, την εκοινώνησε, λέγοντας: «Λάβε την Σάρκα μου εις αρραβώνα της αιωνίου ζωής».
Αυτά αφού είπε, ανήλθε στους ουρανούς μετά πασών των φαινομένων Δυνάμεων. Αυτή δε έμεινε στην Εκκλησία ευφραινομένη πολύ και αγαλλομένη.
Όταν ήλθε ο ιερέας, ανήγγειλε σ’ αυτόν όλη την αλήθεια. Ο δε ανοίξας το Ιερό Αρτοφόριο, είδε ότι δεν ήταν τρεις, αλλά οι δύο μόνο Άγιοι Άρτοι. Επίστευσε το θαυμάσιο και δεν ετόλμησε να εμποδίσει την ευλαβή κόρη της Ιεράς Μητροπόλεως, αλλά την κοινωνούσε οσάκις ήθελε.
1 σχόλιο:
ΧΑΙΡΕΤΕ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΦΟΒΕΡΑΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΗΓΗΣΗ;
Δημοσίευση σχολίου