Θέλησε κάποτε να δοκιμάσει δυο νεοφερμένους αδελφούς στη σκήτη ένας από τους μεγάλους Γέροντες. Μπήκε στο μικρό τους κήπο κι' άρχισε να καταστρέφει με το ραβδί του ένα-ένα όλα τα λαχανικά. Οι αδελφοί τον έβλεπαν από την μισάνοικτη πόρτα του κελιού τους, αλλά δεν φανερώθηκαν έως ότου τα κατέστρεψε σχεδόν όλα. Όταν είχε μείνει πια μια ρίζα μόνο κι' ήταν έτοιμος να την χαλάσει κι' αυτή βγήκε έξω ο νεώτερος και του είπε με πολύ σεβασμό.
— Αν ευλογεί η αγιοσύνη σου, Αββά, άφησε τούτο να το μαγειρεύσω για να σε φιλοξενήσω.
Ικανοποιημένος ο Γέρων από την ανωτερότητα του αδελφού τον εφίλησε και του είπε:
— Βλέπω το Πνεύμα του Θεού να αναπαύεται σε σένα αδελφέ, για την πολλή σου ανεξικακία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου