Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (παιδική χορωδία Δ. Τυπάλδου)

elegantgypsy1

Ο αληθινός Άγιος Βασίλειος

του Στρατή Ανδριώτη

Ο Άγιος Βασίλειος γεννήθηκε περί το 329 στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, από οικογένεια εκκλησιαστική και πλούσια, σε περιβάλλον καλλιεργημένο από τον Ελληνικό πολιτισμό, όπου όλα λειτουργούσαν σε κλίμα Ελληνικό. Οι γονείς του Βασίλειος και Εμμέλεια ενδιαφέρονταν για την άσκηση της αγάπης, την κάθαρση της ψυχής, την ενίσχυση των έργων της Εκκλησίας, την φροντίδα των πτωχών και την φιλοξενία. Είχαν 9 παιδιά στολισμένα με αρετές και πνευματικά χαρίσματα. Ο Βασίλειος, στα παιδικά του χρόνια ήταν χαριτωμένος, όμορφος, ρωμαλέος, αλλά και ασθενικός. Από την γέννησή του, η Θεία Πρόνοια τον προστάτευε με τρόπους ασυνήθιστους...

Η Ευρωπαϊκή πραγματικότητα

«... Κατά τους ερμηνευτές του πνεύματος της Ευρώπης, ό,τι αποτελεί και ό,τι συνθέτει την σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, είναι το ελληνικό, το ρωμαϊκό και το χριστιανικό πνεύμα. Αυτά τα τρία πνεύματα συνεχωνεύθησαν και αποτέλεσαν την ουσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

»... Από τα τρία αυτά πνεύματα, τα οποία συνέθεσαν την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ο Νίτσε, ο οποίος είναι ο πρώτος πού επεσήμανε την ανάγκη να ενωθεί η Ευρώπη -άλλως, λέγει, την Ευρώπη την περιμένει καταστροφή- ο Νίτσε, λέγω, θεωρεί το ελληνικό πνεύμα ως τον κύριο πυρήνα της όλης Ευρώπης. Και ο Νίτσε ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος εγνώρισε βαθύτατα το ελληνικό πνεύμα, και όχι μόνο το εγνώρισε, άλλα ως προς το θέμα αυτό δεν άλλαξε ποτέ γνώμη, ενώ για όλα τα άλλα θέματα με τα οποία κατέγινε άλλαξε γνώμη και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Ο φιλόσοφος αυτός λέγει ότι υπήρξε μεγάλη ατυχία για τους ευρωπαϊκούς λαούς το ότι εγνώρισαν τους Έλληνες μέσω των Ρωμαίων. Διότι, λέγει, οι Ρωμαίοι ενόθευσαν το ελληνικό Πνεύμα και έτσι το παρέδωσαν στους Ευρωπαίους. Άλλη, λέγει, θα ήταν η Ευρώπη, αν οι ευρωπαϊκοί λαοί εγνώριζαν απ’ ευθείας τους Έλληνες...

Ο Χριστιανισμός στην υπηρεσία της Ελλάδος

Το έθνος μας υπήρξε ο πρόδρομος του Χριστιανικού Πνεύματος, έδωκε ό,τι εκλεκτόν είχε στη Θρησκεία του Χριστού, υπηρέτησε σαν πρωτοπόρος και πρόμαχος του Χριστιανικού κινήματος αλλά και ο Χριστιανισμός υπηρέτησε καί υπηρετεί επί 2.000 χρόνια την Ελλάδα καί με την μεγαλοδύναμο και θαυματουργική παρουσία του συνετέλεσε ώστε τα μεγάλα ιδανικά της φυλής μας όχι μόνον δεν παρεσύρθησαν από τους καταρράκτες των αιώνων, αλλά καί παρέμειναν αδιάσειστα, μάλιστα δε υψώθησαν δια του Χριστιανισμού...

Υπάρχουν απελπιστικά... ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!... Άραγε τα γνωρίζουμε καί τα σκεφτόμαστε;

Κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα!

Το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα πού δεν υπερβαίνει τα 500 δολάρια!!!

Το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, πού ζεί στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες, καταναλώνει το 86% των αγαθών πού παράγονται σε παγκόσμια κλίμακα.

Το σύνολο των ετησίων δαπανών για εξοπλισμούς είναι 800 δισ. δολάρια (800.000.000.000 $)!

Ο ετήσιος τζίρος αγοράς ναρκωτικών στην Ευρώπη είναι 400 δισ. δολάρια, για ποτά 100 δισ. δολάρια, για τροφές κατοικίδιων ζώων 20 δισ. δολάρια, για... κολόνιες 12 δισ. δολάρια καί για ΚΑΠΝΙΣΜΑ... ανυπολόγιστα!

Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει ετήσιο εισόδημα όσο είναι το ετήσιο εισόδημα του 57% του παγκόσμιου πληθυσμού!!!

Καί ύστερα μιλάμε καί γράφουμε για οικονομική κρίση, πού είναι υπόκριση-υποκρισία γνωστών-άγνώστων κλεπτών, κερδοσκόπων, τοκογλύφων κ.ά., αλλ' ωστόσο επιβαλλομένη!

Πηγή: Περιοδικό "Ελληνορθόδοξη πολύτεκνη οικογένεια" αρ. 128, Δεκέμβριος 2010

Πόσο θέλουμε να αλλάξουμε;

Υπάρχει μια λέξη, την οποία χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση και βρίσκεται μόνο στο ελληνικό λεξιλόγιο. Είναι το φιλότιμο. Μια ψυχική διεργασία που δεν παραπέμπει μόνο στην ηθική. Αλλά δείχνει μια κοινωνική δυναμική σε θετική κατεύθυνση. Οι Έλληνες και η Ελλάδα σήμερα βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Η χώρα αντιμετωπίζεται από Ευρωπαίους και μη ως παρίας. Ως χώρα χωρίς κανόνες, χωρίς ηθική, χωρίς οργάνωση, χωρίς αξιοκρατία, χωρίς πόρους, χωρίς «μπέσα». Είμαστε στα μάτια των ξένων κάτι μεταξύ «φτωχοδιάβολων» και «αμετανόητων κομπιναδόρων». Στα μάτια τα δικά μας, άραγε, τι είμαστε;...

Η Δύναμη της Εκκλησίας

Πόσοι πολέμησαν τήν Ἐκκλησία, ἀλλά ποτέ δέν τήν νίκησαν; Πόσοι τύραννοι; Πόσοι βασιλεῖς; Ὁ Αὔγουστος, ὁ Τιβέριος, ὁ Γάϊος, ὁ Κλαύδιος, ὁ Νέρων, ἄνθρωποι τούς ὁποίους τιμοῦσαν γιά τή μόρφωσή τους, ἄνθρωποι πού ἦταν δυνατοί, πολέμησαν τόσο πολύ τήν Ἐκκλησία, ἐνῶ ἐκείνη βρισκόταν ἀκόμη στήν ἀνάπτυξή της, καί ὅμως δέν τήν ξερίζωσαν. Καί ἐκεῖνοι πού τήν πολέμησαν δέν ἀκούονται πιά καί ὅλοι τους ἔχουν λησμονήσει, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία πού πολεμήθηκε ὑψώνεται πάνω ἀπό τόν οὐρανό.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Η σπουδαιότητα του Ορθοδόξου Μοναχισμού

του π. Γεωργίου Μεταλληνού

…Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη δυτικοποίηση της Ορθοδοξίας υπήρξε, τόσο στη Δύση, όσο καί στην Ανατολή, ο Μοναχισμός. Διότι, όπως εύστοχα παρατηρεί ο π. Ι. Ρωμανίδης, «εις αυτόν διεσώζετο η βιβλική παράδοσις των Προφητών καί Αποστόλων, οίτινες απετέλουν την καρδίαν της πατερικής παραδόσεως». Δεν είναι, συνεπώς, περίεργη η επικέντρωση του πολέμου κατά της Ορθοδοξίας στο χώρο του Μοναχισμού. Οι Βαυαροί, ως Ευρωπαίοι, εγνώριζαν, ότι ο ησυχασμός διέσωζε το γένος καί την ταυτότητά του σ' όλες τις περιόδους της δουλείας του (αραβοκρατία, φραγκοκρατία, τουρκοκρατία), αλλά παράλληλα καί τη «θεραπευτική αγωγή του φωτισμού καί της θεώσεως», καί μέσα στον κόσμο, με την επιρροή των Μοναχών στο λαό καί τη διακράτηση ενιαίας πνευματικότητας στο χώρο τόσο της μοναστικής, όσο καί της κοσμικής Ενορίας...

Αυτό τον ισχυρό σύνδεσμο Ορθοδόξου Μοναχισμού καί Ελληνικού Έθνους έπρεπε πρώτιστα να διαλύσει η Ευρώπη, για να επιτύχει τα σχέδιά της στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. Καί αυτό θα ήταν δυνατόν με την ολοκληρωτική αποδυνάμωση του Μοναχισμού καί την αλλοτρίωσή του…

Χριστούγεννα στη σπηλιά

του Φώτη Κόντογλου

Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο...

Το όνομα του Χριστού ευφραίνει την καρδιά

Όπως η βροχή όσο περισσότερο πέφτει στη γη τόσο την απαλύνει, έτσι και το άγιο όνομα του Χριστού, όταν προφέρεται από ημάς χωρίς λογισμούς, όσο τακτικότερα το επικαλούμαστε, τόσο απαλύνει τη γη της καρδιάς μας, τη χαροποιεί και την ευφραίνει.

Άγιος Ησύχιος

Χριστός ο σαρκωθείς Θεός

Χριστούγεννα… Θεοῦ φανέρωση, διότι σήμερα ὁ ἀόρατος φαίνεται, ὁ Θεός ἄνθρωπος γίνεται, ὁ Θεός πού ἀρχή δέν ἔχει, σήμερα γεννιέται στόν χρόνο… γιά τήν δική μας σωτηρία, γιά τό δικό μας καλό, γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τοῦ μιαροῦ διαβόλου τάς χεῖρας… διότι ( ὁ ἄνθρωπος) πάντοτε ἔκανε τό θέλημα τῆς σαρκός του καί τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου, ἡ ἀδικία βασίλευε, ἡ πορνεία ἐπαινεῖτο, ἡ μάχη καί ἡ ἔχθρα περίσσευε, ἡ ἀσωτία ἐμακαρίζετο, ἡ εἰδωλολατρία ἐπλήθυνε, τόν Θεό οὐδείς ἐλάτρευε, τά εἴδωλα προσκυνοῦντο, τά θελήματα του ὁ καθένας ἔκανε. Ὅλα αὐτά ζητοῦσαν ἱατρεία, ζητοῦσαν θεραπεία, ἀλλά κανείς δέν βρισκόταν ἄξιος ἱατρός, κανείς δέν μποροῦσε νά σώσει τό γένος τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν κόλαση καί ὄχι μόνο ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀλλ’ οὔτε κἄν τόν ἑαυτόν του δέν μποροῦσε νά ἐξαγοράσει κανείς ἀπό τήν κόλαση…

Η αλήθεια για Βατοπέδι, Εφραίμ

Ο Άθως Κοιρανίδης, Κύπριος δικηγόρος, αποκαλύπτει όλη την αλήθεια, σε συνέντευξή του στην Κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή».

Ρίχνει φως στην πολύκροτη αυτή υπόθεση, προβαίνοντας σε μια εκτενή αναφορά γύρω από το ιστορικό των γεγονότων. Απορρίπτει ότι η Μονή Βατοπαιδίου προέβη σε χρηματοδοτήσεις των υποστηρικτών τού «όχι» κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, καθώς επίσης και ότι χρηματοδότησε την εκστρατεία του.. Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου κατά τις αρχιεπισκοπικές εκλογές...

Χριστουγεννιάτικες επιλογές…

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Οι χριστουγεννιάτικοι στολισμοί της πόλης ολοκληρώθηκαν. Μπερδεμένοι, και εν μέσω οικονομικής κρίσης, βρίσκουμε ακόμα τρόπους να εξασφαλίσουμε το λαμπερό θεαθήναι μας. Εορταστικά αφισοκολλήσαμε την πόλη τρεις φορές, επιμένοντας κάτω από ένα ουρανό που δεν έπαψε να βρέχει. Χαμένο χαρτί στο δρόμο πεταμένο!

Πολύς λόγος για «μια μαγική εποχή» για τα παιδιά. Ξεσηκωμένα από την εικονική πραγματικότητα που τους παρουσιάζουμε, περιμένουν οπωσδήποτε να πάρουν δώρα. Το θέμα τού «να πάρω» μπαίνει από νωρίς επί τάπητος…

Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός

ByzantineHymns3

Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη

του Κώστα Βάρναλη

Ο Βάρναλης έχει γράψει κι άλλα διηγήματα «εις ύφος Παπαδιαμάντη», αλλά τούτο εδώ έχει το μοναδικό γνώρισμα ότι παρουσιάζει ως ήρωα και τον ίδιο τον κυρ Αλέξανδρο. Εκτός αυτού, ο προσεκτικός αναγνώστης θα δει μέσα στο κείμενο ξεσηκωμένες αυτούσιες φράσεις από διηγήματα του Παπαδιαμάντη και θα ευφρανθεί με λέξεις παπαδιαμαντικές. Πήρα το κείμενο από την έκδοση του Κέδρου «Πεζός Λόγος». Αγνοώ αν το «Καλοκαιρής» (το παπαδιαμαντικώς σωστό είναι Καλοσκαιρής) είναι λάθος του τυπογράφου ή αβλεψία τού Βάρναλη. Πολλά ευχαριστώ στη Μ.Κ. για τη δακτυλογράφηση.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…

Αγιασμένες μέρες

του Φώτη Κόντογλου

Την πνευματική χαρά και την ουράνια αγαλλίαση που νοιώθει ο χριστιανός από τα Χριστούγεννα, δεν μπορεί να τη νοιώσει, με κανέναν τρόπο, όποιος τα γιορτάζει μοναχά σαν μια συγκινητική συνήθεια, που είναι δεμένη περισσότερο με τις συνηθισμένες χαρές του κόσμου, με τον χειμώνα, με τα χιόνια, με το ζεστό τζάκι...

Το Θαύμα της νηστείας

Μεταξύ των βιβλίων που έγραψε ο Πωλ Μπράγγ, σχετικά με την υγεία των ανθρώπων, είναι και το “The Miracle of Fasting” (Το Θαύμα της Νηστείας – Σάντα Μπάρμπαρα Καλιφόρνια). Ο Μπράγγ ήταν θαυμαστής των Ελλήνων Ορθοδόξων μοναχών των Αγίων Τόπων, διότι διαπίστωσε ότι και γι’ αυτούς η νηστεία ήταν τρόπος του βίου, και είδε τρανώς σ’ αυτούς τους ωραίους καρπούς της νηστείας, τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή. Στο προαναφερθέν βιβλίο του γράφει πως σε μια από τις περιοδείες του στην Παλαιστίνη, ανέβηκε στην κορυφή του Όρους του Πειρασμού «όπου λέγεται ότι ο Ιησούς επειράσθη υπό του διαβόλου μετά από νηστεία σαράντα ημερών και σαράντα νυκτών»...

Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια

Η Αγία Αναστασία η «Φαρμακολύτρια», εκτός τις θαυμαστές θεραπεῖες πού με την χάρη του Θεού ἐπιτελεῖ, διασώζει και ὅσους ἔπεσαν θύματα των δαιμονικών ενεργειών τῶν μάγων καί τῶν μαγισσῶν, λύνοντας τα μάγια.

Ένα ἀπό τά θαύματα τῆς ῾Αγίας διηγεῖται ὁ πατήρ Χαράλαμπος Βασιλόπουλος στο βιβλίο «῾Η ῾Αγία ᾿Αναστασία ἡ Φαρμακολύτρια»: «Μιά κοπέλλα εὐγενής καί ὡραία, πού καταγόταν ἀπό τήν Καππαδοκία, ἦταν ἀρραβωνιασμένη. ῎Επειτα μετάνοιωσε ἡ νέα καί δέν τόν ἤθελε τόν μνηστῆρα. ῎Αλλά γιά νά μήν τήν ἐνοχλεῖ ἐκεῖνος, ἔφυγε καί πῆγε στό Μοναστήρι, πού ἦταν ῾Ηγουμένη ἡ ῾Αγία Εἰρήνη ἡ Χρυσοβαλάντου, κοντά στήν Κωνσταντινούπολη καί ἐκεῖ ἐμόνασεν...

Μην κατακρίνεις

του Αββά Δωροθέου

«…Όλοι ξέρετε πόσο μεγάλο αμάρτημα είναι να κρίνουμε τον πλησίον. Τι βαρύτερο υπάρχει απ’ αυτό; Τι άλλο μισεί και αποστρέφεται τόσο ο Θεός; Όπως είπαν και οι πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την κατάκριση…

Οι Εβραίοι που πίστεψαν στον Χριστό

Χειροτονηθείς Αρχιερέας Αιθιοπίας, ο Άγιος Γρηγέντιος και ακμάσας εν έτει 518μ.Χ., κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια με ένθερμο ζήλο για να μεταδώσει την Ορθόδοξη πίστη στη χώρα αυτή την οποία κατοικούσαν χιλιάδες Εβραίοι, παραδομένοι στην πλάνη του Ιουδαϊσμού, έχοντας πολύ πόθο να τους οδηγήσει στην Χριστιανική Αλήθεια. Ο λόγιος Ποιμενάρχης αγωνιζόταν με θαυμαστό τρόπο και μόνον ένας νομοδιδάσκαλος Εβραίος ονόματι Ερβάν φιλονικούσε συχνά με τον Άγιο. Βλέποντας ο Εβραίος ότι νικιόταν από τον σοφότατο Γρηγέντιο, ζήτησε να του δείξει ζωντανό τον Ιησού, να μιλήσει μαζί του, αποδεικνύοντας ότι είναι Εκείνος περί του οποίου ομίλησαν οι Προφήτες και τότε θα γινόταν Χριστιανός!...

Η απαλλαγή από τα πάθη

Έλεγε ο Αββάς Ζωσιμάς ότι εάν κάποιος ενθυμηθεί εκείνον που τον στενοχώρησε ή το ενέπαιξε ή τον ζημίωσε ή, οπωσδήποτε, του προξένησε κάποιο κακό, πρέπει να τον ενθυμηθεί ως ιατρό και από τα βάθη της ψυχής του να εύχεται γι’ αυτόν. Αν, όμως, υφαίνει στον νου του λογισμούς εναντίον του, τότε σκέπτεται κακό εναντίον της ψυχής του, όπως οι δαίμονες. Μάλλον ο ίδιος γίνεται δαίμων και εχθρός του εαυτού του, αφού δεν επιθυμεί να απαλλαγεί από την κακία του, αλλά να υποφέρει αθεράπευτα. Διότι αν δεν ήταν άρρωστος, δεν θα ενοχλείτο από το πάθος εναντίον αυτού ο οποίος τον ελύπησε ή τον εστενοχώρησε και τον οποίο του έστειλε ο Χριστός ως ιατρό για να του φανερώσει την πάθησή του με την προσβολή και την ζημία.

Από τον «Ευεργετινό»

Η κρίση

Τελευταία πολύς λόγος γίνεται για την κρίση που διέρχεται ο κόσμος. Γεγονός είναι ότι η κρίση δεν είναι κυρίως οικονομική, ούτε κοινωνική. Είναι κρίση πνευματική και περιγράφεται με σαφήνεια από τον Κύριο, «Αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήλθε στον κόσμο και οι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι από το φως, διότι ήταν πονηρά τα έργα τους». Γι’ αυτό υποφέρει ο σημερινός άνθρωπος. Γιατί ζει στο σκοτάδι του μίσους και της αγνωσίας.

Ο άνθρωπος επαναλαμβάνει και σήμερα την αμαρτία του Αδάμ. Προσπαθεί να θεμελιώσει τη ζωή του, την ευτυχία του, τη θέωσή του, χωρίς το μοναδικό θεμέλιο, τον Χριστό. Η αλαζονική του αυτή συμπεριφορά όμως, οδηγεί όχι στη θέωση, αλλά στην πτώση, όχι στη ζωή, αλλά στη φθορά και στο θάνατο.

Λέγει ο Μέγας Βασίλειος: «Πρόσεχε, είσαι προικισμένος με εξουσία να άρχεις όλων των κτισμάτων. Διατί προσπαθείς να γίνεσαι δούλος των παθών; Διατί απορρίπτεις το αξίωμα που σου έδωσε ο Δημιουργός; Δεν νομίζεις ότι γίνεσαι περίγελος εις τα άλλα κτίσματα, όταν από άρχων γίνεσαι δέσμιος των παθών σου;»

Ο Προφήτης Δανιήλ και το όραμα του Ναβουχοδονόσορ

Μετά το δεύτερο έτος της αλώσεως της Ιερουσαλήμ, ο βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ είδε όραμα θαυμαστό, το οποίο, όταν ξύπνησε, παρευθύς το ελησμόνησε. Τότε συγκάλεσε τους μάγους και τους σοφούς των Χαλδαίων, και τους ονειροκριτές, και τους σημειολύτες, τους είπε: «Όραμα είδα φοβερό και θαυμαστό και όταν ξύπνησα, το ελησμόνησα' θέλω λοιπόν να μου ειπείτε και το όραμά μου και την ερμηνεία του τι σημαίνει»...

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο που «στόλιζαν» οι γερμανοί στρατιώτες του Χίτλερ (πρόγονοι της Μέρκελ), όταν κατείχαν την Ελλάδα

Ο Στρατής Μυριβήλης στο βιβλίο του «Το κόκκινο βιβλίο», περιγράφει με τα μάτια ενός στρατοκόπου τα αίσχη των αιμοσταγών γερμανών στρατιωτών, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό την Κατοχή του χιτλερισμού, παρομοιάζοντάς τους με τους στρατιώτες του Ηρώδη: «Ήταν ένα αγροτικό χωριό πού καιγόταν. Τά σπίτια βούλιαζαν μέσα στις σπίθες, η ζωή των ανθρώπων και των ζώων έτρεχε φουρφουρίζοντας από τις μεγάλες μαχαιριές. Οι άνδρες των αιμάτων μέ τα φονικά όπλα και μέ τό δαυλό στά χέρια έτρεχαν από σπίτι σέ σπίτι καί μοίραζαν τό θάνατο. Ο στρατοκόπος τους γνώρισε. Ήταν οι ίδιοι οι στρατιώτες του Ηρώδη...

Ο Άγιος Διονύσιος συγχωρεί τον φονιά του αδελφού του

Αφήνοντας τον Επισκοπικό θρόνο της Αιγίνης, πόθος του Αγίου Διονυσίου ήταν να αναχωρήσει σε τόπο ησυχαστικό καταλληλότερο για αυστηρότερη πνευματική ζωή, επιλέγοντας κατά το έτος 1579 το Μοναστήρι της Θεοτόκου της Αντιφωνήτριας στη γενέτειρά του την Ζάκυνθο, ασκούμενος με σκληρή νηστεία, προσευχή, χαμευνία, ελεημοσύνη, νουθετώντας καθημερινώς τους Χριστιανούς. Χαρακτηριστικό των μεγάλων αρετών που αξιώθηκε αυτός ο Άγιος άνθρωπος, ήταν η αγάπη του προς τον πλησίον...

Άγιος Μόδεστος, ο προστάτης των ζώων

Μια γυναίκα χήρα και φτωχή, είχε πέντε ζεύγη βοδιών, ως μοναδικό πόρο για την συντήρησή της, που όμως τα βρήκε κακή και μεγάλη ασθένεια, και η γυναίκα λυπήθηκε θρηνώντας απαρηγόρητα, καταφεύγοντας στις Εκκλησίας και παρακαλώντας όλους τους Αγίους να την βοηθήσουν στην συμφορά της. Αφού δεν έβρισκε βοήθεια, παρεκάλεσε τους Αγίους Αναργύρους, Κοσμά και Δαμιανό, να ελεήσουν την αμαρτωλή, διότι δια τις αμαρτίες της κινδύνευαν τα βόδια της να χαθούν. Φανερώθηκε τότε στον ύπνο της ο Άγιος Κοσμάς και της είπε ότι σε εκείνους δεν δόθηκε το χάρισμα να ιατρεύουν τα ζώα, διότι αυτή η Χάρις δωρίθηκε από τον Θεό στον μεγάλο Αρχιερέα των Ιεροσολύμων Μόδεστο, καί αν πάει σ’ αυτόν θα ιατρεύσει τα βόδια της. Εκείνη ξύπνησε και έτρεξε ευθύς αναζητώντας τον Άγιο Μόδεστο χωρίς να τον βρίσκει, διότι κατοικούσε μακριά από τα Ιεροσόλυμα, προσευχόμενη με θερμή πίστη να της φανερωθεί ο Θαυματουργός ιατρός...

Οι Μάρτυρες

Κατά τους χρόνους των διωγμών οι ανδρειότατοι αθλητές της πίστεως, στα μαρτύρια που υπέστησαν για το Χριστό, δοκίμασαν πυρακτωμένες περικεφαλαίες στα κεφάλια τους, εξόρυξη των ματιών, σούβλες καί καρφιά στ’ αυτιά, κόψιμο της μύτης καί της γλώσσας, ξερίζωμα των δοντιών, χαλινάρια στο στόμα, ραπίσματα στο πρόσωπο, θηλιές στο λαιμό, καψίματα σ' ολόκληρο το σώμα, καλάμια μυτερά στα νύχια των χεριών καί των ποδιών, σπάσιμο των βραχιόνων, στρεβλώσεις των άνω καί κάτω άκρων, εξαρθρώσεις, συντριβή των οστών, λιωμένο μολύβι στα σπλάχνα τους. Καίγονταν σε σχάρες πυρακτωμένες, φλογίζονταν σε αναμμένα κάρβουνα, τηγανίζονταν σε τηγάνια γεμάτα θειάφι καί λάδι, πυρπολούνταν με αναμμένες λαμπάδες, αποτεφρώνονταν σε καμίνια, έβραζαν σε κοχλαστή πίσσα, στριφογύριζαν δεμένοι σε ξιφοφόρους τροχούς καί κατακρεουργούνταν. Δίδονταν ως τροφή στα σαρκοβόρα θηρία, ρίχνονταν σε λάκκους άσβεστης ασβέστου, γδέρνονταν ζωντανοί από το κεφάλι ως τα πόδια, δέρνονταν με ξύλα, ράβδους, σίδερα, βούρδουλες καί φραγγέλια, ρίχνονταν σε παγωμένες λίμνες, σε ποτάμια καί στο βυθό της θάλασσας.

Καί βέβαια δε σταματά εδώ ο κατάλογος των βασανιστηρίων πού οι ειδωλομανείς διώκτες επινόησαν, για να αφανίσουν τους χριστιανούς από το πρόσωπο της γης' είναι μακροσκελής καί ατελείωτος. Τέτοια ήταν η μανία των διωκτών, ώστε επιθυμούσαν να έχουν ένα μόνο λαιμό όλα τα πλήθη των χριστιανών, για να τους τον κόψουν με ένα καί μόνο κατέβασμα του ξίφους...

Η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητας

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

«Θέλω ν' ανοίξω το στόμα μου, αδελφοί μου, και να λαλήσω για την υψηλή υπόθεση της ταπεινοφροσύνης, κ' είμαι γεμάτος φόβο, σαν εκείνον τον άνθρωπο πού ξέρει πως θα μιλήσει για τον Θεό. Γιατί η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητας. Γιατί ο Λόγος του Θεού, πού έγινε άνθρωπος, αυτή ντύθηκε, κ’ ήρθε σε συνάφεια μαζί μας μ’ αυτή, παίρνοντας σώμα σαν το δικό μας. Κι όποιος τη ντύθηκε, αληθινά έγινε όμοιος μ’ Εκείνον, πού κατέβηκε από το ύψος Του, και πού σκέπασε την αρετή της μεγαλοσύνης Του και τη δόξα Του με την ταπεινοφροσύνη. Κι αυτό έγινε για να μην κατακαεί η κτίση από τη θωριά Του...

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με

Λέγε με τα χείλη, με το νου και με την καρδιά σου, όπου και εάν ευρίσκεσαι, ότι και να κάνεις, συνεχώς: «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ», και πολύ σύντομα θα αντιληφθείς και θα ομολογήσεις μία πολύ μεγάλη αλλαγή μέσα σου. Θα προσέξεις ότι η προσευχή αυτή σύντομα θα τσακίσει εκείνες τις τρικυμίες και ταραχές που σε συγκλονίζουν στην καρδιά, θα σβήσει την οργή, θα αφαιρέσει τη λύπη, θα εξαφανίσει την κατάθλιψη και θα προσέξεις ότι μια χαρά εκχέεται στην καρδιά σου και ποτέ πλέον δεν θα λέγεις ότι είσαι δυστυχής. Η προσευχή αυτή θα φωτίσει το νού σου, θα εκλεπτύνει τη σκέψη σου, οι δε κακοί και αισχροί λογισμοί θα λιγοστεύσουν και θα αποξηρανθούν, και ευρισκόμενος στην εσωτερική ειρήνη θα αισθάνεσαι και θα ομολογείς ότι είσαι ένας χαρούμενος και ευτυχισμένος άνθρωπος...

Θαυμαστή Εμφάνιση των Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδάριου και Ορέστη σε μετόχι της Νέας Μονής Χίου

Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει ότι δεν μπορεί να σιωπήσει για ένα χαριέστατο θαύμα, το οποίο ενήργησαν τούτοι οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες σ’ ένα μετόχι της Νέας Μονής στην Χίο, τιμώμενο επ’ ονόματι των πέντε τούτων Αγίων Μαρτύρων, καθώς τούτο διηγείται ο ευλαβής εκείνος Νικόλαος ο Μαλαξός, ο πρωτοπαπάς Ναυπλίου...

Οι πολιτικοί, οι ρεμούλες, το δημοσιοϋπαλληλίκι, και η κρίση

του Στρατή Ανδριώτη

Με ποικίλους τρόπους εκφράζεται καθημερινά η δικαιολογημένη αγανάκτηση των Ελλήνων πολιτών, όσων «ΔΕΝ τα έφαγαν μαζί», σε αντίθεση με όσους ξεδιάντροπα καυχώνται ότι «τα φάγαμε μαζί». Πολλές αντιδράσεις, κυρίως προς το σύνολο των πολιτικών και τους εγκάθετους, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι με τις βλακοϊδέστατες και απατεωνίστικες επιλογές τους, είναι αποκλειστικά οι υπαίτιοι της χρεοκοπίας και του διασυρμού της ένδοξης χώρας μας...

Θαύμα του Ταξιάρχη Μανταμάδου στη Λέσβο

«ΟΠΟΥ ΕΠΙΣΚΙΑΣΕΙ Η ΧΑΡΙΣ ΣΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΕ»

Σήμερα το πρωϊ (4/12/2011) βρέθηκα στο Μανταμάδο για κοινωνική υποχρέωση και αντικρίσαμε αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Την Παρασκευή Λειτουργούσε ο Σεβ. Λαμπης και Σφακίων και μετά την ανάγνωση του Αποστόλου ο αναγνώστης πήρε Ευχή από τον Επίσκοπο και κατευθύνθηκε στον Ταξιάρχη για να τον ασπαστεί.

Τότε διέκρινε ότι ένα τριαντάφυλλο βρισκόταν στο αριστερό φτερό του Αρχαγγέλου. Χέρι ανθρώπινο δεν μπορεί να ακουμπήσει την Εικόνα (υπάρχει προστατευτικό τζάμι).

Το τριαντάφυλλο είναι εκεί μέχρι τώρα.

Προσκυνητής στον Ταξιάρχη 4-12-2011.

http://agioritikovima.gr/

Ο Άγιος Σπυρίδων αποστομώνει τον Άρειο

Επί βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου διεξήχθη η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος των 318 Πατέρων, καταδικάζοντας την αντίχριστη αίρεση του Αρείου που ονόμαζε κτιστό τον Υιό του Θεού, τον Κτίστη των απάντων. Στη σύνοδο, παρότι υπήρχαν μεγάλα πνευματικά αναστήματα όπως του Αγίου Αλεξάνδρου και του Μεγάλου Αθανασίου, ανέλαβε με τη χάρη και την άνωθεν σοφία του Θεού να αναμετρηθεί και να διαλύσει τους πλάνους ψευδοσυλλογισμούς του Αρείου, ο ταπεινόφρων Σπυρίδων, ο σεμνός, απλοϊκός, σώφρον, πράος, ελεήμων, φιλάνθρωπος, πρώην ποιμήν των προβάτων και νυν Θαυματουργός Επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου:...

Η Αγάπη

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Εγώ είμαι πατέρας σου (λέει ο Χριστός). Εγώ αδελφός σου. Εγώ νυμφίος σου. Εγώ σπίτι σου. Εγώ τροφέας σου. Εγώ ρούχο σου. Εγώ ρίζα σου. Εγώ θεμέλιό σου. Ότι αν θέλεις είμαι εγώ. Δεν θα χρειαστείς τίποτε. Εγώ θα δουλέψω για σένα, γιατί ήρθα για να υπηρετήσω και όχι να με υπηρετήσουν. Εγώ είμαι για σένα και φίλος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μητέρα. Όλα είμαι για σένα εγώ. Μόνο να είσαι και συ οικείος μου. Εγώ πάμφτωχος για σένα, αλήτης για σένα, σταυρωμένος για σένα, στον τάφο για σένα, επάνω παρακαλώ τον Πατέρα μου για σένα, κάτω είμαι πρεσβευτής σου στον Πατέρα μου. Όλα μου είσαι συ, και αδελφός και κληρονόμος και φίλος και μέλος. Τι περισσότερο θέλεις;
Ω Χριστέ μου!

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

agioritis ful

Θεραπεία δαιμονιζομένου από τον Όσιο Πατάπιο

…Κάποιος, ως προς μεν την ηλικία νέος, άθλιος όμως στην ψυχή, κατεχόμενος από φοβερό δαίμονα, άλλοτε κατεξέσχιζε τα ρούχα του καί παρουσιαζόταν να περιπλανάται γυμνός, άλλοτε δε εφέρετο σε γκρεμούς καί βρώμικους λάκκους (βοθύνους), άλλοτε πάλιν περιεπλανάτο σε βουνά καί ερημιές καί κάποτε έπεφτε σε άθλια νερά, απειλώντας τον εαυτόν του με οικτρό θάνατο. Αυτός, λοιπόν, κυριευμένος, κάποια μέρα, από την συνήθη δαιμονική του κατάσταση, έτρεχε -αλοίμονο- με ταχύτητα και ορμή προς την θάλασσα...

Οι νέοι στην ενορία

Μέσα στη Εκκλησία και στον ενοριακό χώρο ο νέος, έστω κι αν έχει απογοητευθεί από την κοινωνία και την οικογένειά του, έχει την δυνατότητα να βρεί την πραγματική εν Χριστώ κοινωνία, και το ενδιαφέρον του πραγματικού πατέρα. Μπορεί, βέβαια, και μέσα στην Εκκλησία να γίνονται σφάλματα, αλλά τελικά, εκείνο που έχει αξία είναι ότι η Εκκλησία δεν είναι οργάνωση, αλλά Θεανθρώπινος οργανισμός, είναι το Σώμα του Χριστού. Ξέρουμε πολύ καλά ότι και οι πληγές του Σταυρού επάνω στο αναστημένο Σώμα του Χριστού είναι σημεία δόξης. Ο Απόστολος Θωμάς από τις πληγές αυτές είδε την Θεότητα του Χριστού, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς...

Η αξία του Ρωμηού (Έλληνα Ορθοδόξου).

του π. Ιωάννη Ρωμανίδη

«Η Ρωμηοσύνη δεν αποδεικνύεται. Περιγράφεται. Δεν χρειάζεται απολογητές. Είναι απλώς αυτό που είναι. Το δέχεται κανείς ή το απορρίπτει. Διά τούτο τα παιδιά των Ρωμηών ή παρέμεναν πιστοί και σκληροί Ρωμηοί, ή εφράγκευαν ή ετούρκευαν. Και σήμερα άλλοι παραμένουν Ρωμηοί, άλλοι όμως αμερικανεύουν, ρωσεύουν, φραντσεύουν, αγγλεύουν, δηλαδή γραικεύουν…»...

Άγιος Νικόλαος

Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο προστάτης των ναυτικών και δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πλεούμενο που να μην έχει την εικόνα του και Χριστιανός που να μην ζητάει την προστασία του. Διότι ο Άγιος δεν είναι μονάχα για τους θαλασσινούς. Η ίδια η ζωή είναι μία θάλασσα που πρέπει να την διαπλεύσουμε όσες φουρτούνες κι αν περάσουμε για να φθάσουμε στην αντίπερα όχθη της αιωνιότητας.

Ο Άγιος Νικόλαος έζησε στα μαρτυρικά και ματωμένα χρόνια των φοβερών διωγμών των τυράννων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού (240-334 περίπου). Γεννήθηκε στα Πάταρα της Μ. Ασίας...

Η εμπιστοσύνη στον Θεό

Από τον βίο του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου

Κατά την εποχή που ζούσε ο Άγιος Σάββας, έπεσε πείνα μεγάλη και ακρίβεια πολύ σ’ όλη την Παλαιστίνη επί 5 χρόνια και κατά το διάστημα αυτό δεν έβρεξε καθόλου. Γι’ αυτό στην Παλαιστίνη υπήρχε στεναχώρια μεγάλη στους κοσμικούς αλλά και στους Μοναχούς που ήταν σε κελιά και Μοναστήρια. Ο Άγιος Σάββας διηύθυνε τότε 7 μεγάλα Μοναστήρια, που είχαν μεγάλη στέρηση των αναγκαίων, όμως εκείνος δεν μεριμνούσε για τίποτα, αλλά μόνο στον Θεό είχε εναποθέσει τις ελπίδες του, ζητώντας απ’ Αυτόν βοήθεια. Καλούσε και τους Ηγούμενους των Μοναστηριών και τους συμβούλευε να μην μεριμνούν, ούτε να στενοχωρούνται για τα δεινά, αλλά να ελπίζουν στον Κύριο και Εκείνος θα δώσει σ’ αυτούς τα χρειαζούμενα.

Μετά από λίγες ημέρες, η Λαύρα του Αγίου Σάββα ήρθε σε μεγάλη στέρηση, και δεν είχαν ούτε αλεύρι, ούτε κάτι άλλο βρώσιμο. Ερχόμενος τότε ο διακονητής είπε προς τον Άγιο ότι την ερχόμενη Κυριακή δεν θα είχαν άρτο ούτε για να λειτουργήσουν. Ο Άγιος, χωρίς να απελπισθεί του απήντησε ότι Εκείνος ο οποίος μας είπε να μην μεριμνούμε για το αύριο, Αυτός έχει και την φροντίδα μας και θα μας στείλει βοήθεια, ώστε να μην στερηθούμε την Θεία Λειτουργία...

Η δεξιά χείρα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού

Την εποχή που αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο μισόχριστος Λέων Γ΄ (717-741) και δίωκε όσους Χριστιανούς προσκυνούσαν τις Εικόνες, εσκέφθη ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και απέστειλε επιστολές από την Δαμασκό στην Βασιλεύουσα, αποδεικνύοντας ότι είναι σωστή και αναγκαία η προσκύνηση των Εικόνων και ότι όποιος τις ατιμάζει είναι αιρετικός. Όταν ο αντίθεος βασιλιάς Λέων έμαθε για τον υπέρ των Εικόνων αγώνα του Αγίου, σκέφτηκε να τον διαβάλει πονηρά στον άρχοντα των Σαρακηνών στη Δαμασκό, ο οποίος είχε πρωτοσύμβουλό του τον Άγιο Ιωάννη. Βρήκε μια επιστολή του Αγίου και ανέθεσε σε έμπειρο καλλιγράφο να μιμηθεί τον γραφικό του χαρακτήρα και να γράψει επιστολή που δήθεν απέστειλε ο Άγιος προς τον βασιλιά Λέοντα καί στην οποία ανέφερε ότι η πόλη της Δαμασκού είναι στρατιωτικά εξουθενωμένη και θα τον βοηθούσε για να την καταλάβει. Εν συνεχεία, ο βασιλιάς Λέων, προσποιούμενος τον ειρηνιστή, γράφει επιστολή προς τον Σαρακηνό άρχοντα της Δαμασκού που έγραφε ότι σέβεται την φιλία τους και θέλοντας να διαφυλάξει την ειρήνη δεν θα υποκύψει σε πιέσεις του έμπιστου φίλου του Ιωάννη που τον παρακινεί να κυριεύσει την χώρα του. Για να αποδείξει την μεθοδευμένη πλεκτάνη του ο Λέων απέστειλε μαζί και την πλαστογραφημένη δήθεν επιστολή του Ιωάννη...

Αγάπη προς τον πλησίον

Οσίου Ισαάκ του Σύρου

Βίασε τόν εαυτό σου, σάν συναντήσεις τόν διπλανό σου, νά τόν τιμήσεις παραπάνω από τό μέτρο του. Φίλησε τά πόδια του και τά χέρια του, καί κράτησε τα πολλές φορές μέ πολλή τιμή, καί βάλε τα επάνω στά μάτια σου, καί παίνεψε τον ακόμα καί γιά κείνα που δέν έχει. Καί σάν χωριστεί από σένα, πές γι' αυτόν κάθε καλό καί τιμημένο, γιατί μ' αυτά καί μέ τέτοια τόν τραβάς στό καλό καί τόν κάνεις νά ντρέπεται από τά καλά τά λόγια που του είπες, καί σπέρνεις σ' αυτόν σπόρους της αρετής...

Μνήμη θανάτου

Ἕνας Γέροντας Ἀσκητής πού δέν κατέβαινε ποτέ στον κόσμο, εἶχε διακονητή ἕναν καλό Χριστιανό. Αὐτός πουλοῦσε τά πανέρια τοῦ Γέροντος καί τοῦ ἔφερνε τό ψωμί του.

Στήν πόλη πού κατοικοῦσε ὁ διακονητής ἔμενε καί κάποιος πολύ πλούσιος, πού ἦταν ὅμως κακότροπος καί ἀσεβής ἄνθρωπος. Ξαφνικά μία μέρα πέθανε ὁ πλούσιος. Οἱ συγγενεῖς του γιά ἐπίδειξη τοῦ ἔκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία. Ὅλη ἡ πόλη καί πρῶτος ὁ Ἐπίσκοπος μ’ ὁλόκληρο τόν κλῆρο, συνόδευσαν τό νεκρό στό κοιμητήριο. Τόν ἔθαψαν σέ καλλιμάρμαρο μνημεῖο, γιά τό ὁποῖο σπαταλήθηκε ἀσυλλόγιστα πολύ χρῆμα...

Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες!!!

- Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι

- Γιατί μπροστά στο ραβανί τι να μας πει το μιλφέιγ

- Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες

- Γιατί «καμάκι» και «σουβλάκι» είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε

- Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα «ορντέβρ»

- Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το ...επόμενο πρωί

- Γιατί «λουλουδοπόλεμος» δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα

- Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει

- Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας

- Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι

- Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί

- Γιατί έχουμε νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»

- Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε

- Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις «λαδιές» μας τις κάνουμε με θράσος

- Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια

- Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε

-Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα

- Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη «με άδεια χέρια»

- Γιατί η λέξη «κερνάω» υπάρχει στο λεξιλόγιό μας

- Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει «καψούρα

- Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία

- Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα ...έστω και την τελευταία στιγμή

- Γιατί δε «μασάμε» από 400 χρόνια σκλαβιάς

- Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο

- Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας

- Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα

- Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο

- Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνες θα βρεις από κάτω

- Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος

- Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο

- Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες

- Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες

- Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη

- Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα

- Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο

- Γιατί στη γλώσσα μας διακρίνουμε μεταξύ έρωτα και αγάπης ...ξέρουμε όμως να ζούμε με πάθος και τα δυο!

- Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston Churchill- 1941)

- Γιατί δε βάζουμε κέτσαπ στο φαγητό μας. Έχει από μόνο του υπέροχη γεύση

- Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια

- Γιατί ο Έρωτας ήταν Έλληνας Θεός. Γι αυτό ξέρουμε και να αγαπάμε

- Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία

- Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς

- Γιατί το 95% των αστεριών και των πλανητών έχουν ελληνική ονομασία

- Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε

- Γιατί αν η χώρα μας δεν ήταν η ομορφότερη του κόσμου, θα τη διάλεγαν για σπίτι τους οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;

- Γιατί όταν φωνάζουμε «αδελφέ» στο δρόμο, όλοι γυρνάνε

- Γιατί ακόμα κι ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε ότι οφείλει πολλά σε έναν Έλληνα

- Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας

- Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας

- Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο

- Γιατί ξέρουμε να εκφράζουμε το σ' αγαπώ με κάθε πιθανό τρόπο

- Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πολη

- Γιατί έχουμε πάντα μια λύση -έστω και πλάγια- σε όλα

- Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα δεκαοκτώ

- Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ

- Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ

- Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια

- Γιατί βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο κι όχι μολυβί

- Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα

- Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους

- Γιατί ξέρουμε τι θα πει κέφι

- Γιατί μιλάμε καλά τις ξένες γλώσσες ...αλλά ποιοι μιλούν καλά τα ελληνικά;

- Γιατί πίνουμε και καπνίζουμε περισσότερο από όλους και ζούμε περισσότερο από όλους.

- Γιατί εμείς γράφουμε την Ιλιάδα, και οι ξένοι την κάνουν έργο χιλιάδες χρόνια μετά.

- Γιατί το τζατζίκι, το σουβλάκι, η μαγκιά και το φιλότιμο είναι ελληνικά.

- Γιατί μας αρέσουν τα λεφτά και τα ψάρια να τα τρώμε πάντα φρέσκα.

- Γιατί ενώ έχουμε μικρή χώρα, έχουμε μεγάλη καρδιά.

- Γιατί το δικό μας μοντέλο ζωής έχει πολλέεεεεεες καμπύλες.

- Γιατί όταν φοράμε πέδιλα, δεν τα φοράμε με κάλτσες.

- Γιατί το σύνθημα Ελευθερία ή Θάνατος ήταν και θα μείνει Ελληνικό.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!!!!

Η Ορθόδοξη ψαλτική μεγαλοπρέπεια

1. Όταν οι απεσταλμένοι του Τσάρου Βλαδιμήρου (980-1015) παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία, έμειναν έκθαμβοι από την λαμπρότητα του τελετουργικού καί από το υπερκόσμιο μεγαλείο της βυζαντινής ψαλμωδίας. «Ενομίσαμεν, έλεγαν στον Τσάρο οι απεσταλμένοι στην Κωνσταντινούπολη Βογιάροι, ότι μεταφερθήκαμε στους Ουρανούς, ωσάν να έψαλλε χορός Αγγέλων κάτω από τους θόλους της Αγίας Σοφίας μαζί με τους Έλληνες ψάλτες»...

Οι δοκιμασίες

Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

* Εάν επιτρέψει ο Κύριος να δοκιμάσει ο άνθρωπος ασθένειες, τότε Εκείνος θα του δώσει και τη δύναμη της υπομονής.

* Όποιος σηκώνει την αρρώστια με υπομονή και ευγνωμοσύνη στο Θεό, στεφανώνεται σαν μάρτυρας.

* Πρέπει να τα υπομένουμε όλα για χάρη του Θεού με ευχαρίστηση. Η ζωή μας, συγκριτικά με την αιωνιότητα, είναι μια στιγμή. Γι’ αυτό και ο απόστολος λέει πως «όσα υποφέρουμε τώρα, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον» (Ρωμ. 8,18).

* Όπως το κερί, αν δεν ζεσταθεί και δεν μαλακώσει, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω του σφραγίδα, έτσι και η ψυχή, αν δεν δοκιμαστεί με τους κόπους και τις ασθένειες, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω της τη σφραγίδα της αρετής.

* Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη χαρά του διαβόλου. Είναι αμαρτία θανάσιμη.

* Η ειρήνη της ψυχής αποκτάται με τις θλίψεις. Η Γραφή λέει: «Περάσαμε από τη φωτιά και τον κατακλυσμό των θλίψεων. Τελικά, όμως, μας οδήγησες σε τόπο αναψυχής» (Ψαλμ. 65,12).

Η καλή προαίρεση

Από τον βίο του Αγίου Ανδρέα

Όταν ο Άγιος Ανδρέας άκουσε ότι ο Πρόδρομος Ιωάννης κηρύττει την μετάνοια στην Ιουδαία και στα περίχωρα του Ιορδάνη, έτρεξε στον Ιωάννη και έγινε μαθητής του. Αφήνοντας τον κόσμο και τα του κόσμου, προσκολλήθηκε στον Ιωάννη καί στους προφητικούς του λόγους. Έχοντας την ψυχή του καθαρισμένη από τις αμαρτίες, γνώρισε ευθύς ότι η διδαχή και το κήρυγμα του Προδρόμου προέρχονται από το θέλημα του Θεού και ότι είναι αληθινός Πρόδρομος και πρόξενος σωτηρίας...

Γι’ αυτό ακολούθησε με όλη του την καρδιά τον Πρόδρομο και αφοσιώθηκε σε εκείνον, που για να μην τον θεωρούν ως τον Χριστό, αλλά δούλο και κήρυκά Του, πήρε δύο μαθητές του, τον Ανδρέα και τον Ιωάννη και πήγε εκεί όπου ήταν ο Ιησούς Χριστός. Βλέποντας τον Χριστό είπε: «Ίδε ο αμνός του Θεού» (Ιωάν. α΄ 36) και ακούγοντας οι δύο μαθητές του την μαρτυρία αυτή, ακολούθησαν τον Χριστό. Όταν τους είδε ο Χριστός να τον ακολουθούν τους είπε: «Τι ζητείτε;» και καθώς οι μαθητές τον ρώτησαν που μένει, Εκείνος απήντησε: «Έρχεσθε και ίδετε». Πράγματι ήρθαν και είδαν που μένει και ο Ανδρέας προσκάλεσε τον αδελφό του τον Πέτρο και του είπε: «Ευρήκαμεν Μεσσίαν» (Ιωάν. α΄ 42), που σημαίνει Χριστός και αμέσως ξεκίνησε ο Πέτρος μαζί με τον Ανδρέα να πάνε προς τον Μεσσία, πιστεύοντας σ’ Εκείνον.

Αιωνία η μνήμη σου, αγαπημένε εν Χριστώ αδελφέ Γεώργιε...

Σε γνωρίσαμε αγνό, σεμνό, σώφρονα, πράο, ησύχιο, κόσμιο, ευθή, όσιο, αληθή, ανδρείο, φρόνιμο, μακρόθυμο, χρηστό, επιεική, μέτριο, άμεμπτο, ανεπίληπτο.

Αντιμετωπίζοντας πάντα τα της προσκαίρου ζωής και της κοσμικής ζάλης, ως σκιάς ασθενέστερα και ονείρου απατηλότερα. Ευσεβή καί φιλακόλουθο, λάτρη και τιμητή των Αγίων μας. Διδάσκων με ένθεο ζήλο τα συναξάρια και τα εξαίσια θαύματά τους. Τηρητή της ακριβούς τάξεως και της συνειδητής προσήλωσης στην Ορθόδοξη Πίστη μας. Ζων ευλαβικά, λατρεύοντας την Αγία Τριάδα, αγαπών την Υπεραγία Θεοτόκο, με τον Τίμιο Σταυρό στην καρδιά σου εφύλαξες την Πίστη στον Κύριο και Θεό μας, καί ετέλεσες τον δρόμο τον καλό και ιερώτατο, για να λάβεις την εξ’ ουρανού νίκη, γνωρίζων ότι μεγάλη η Δόξα διά της Πίστεως.

Υπομένοντας καρτερικά, μαρτυρικά και δυνάμει Θεϊκή τους πόνους των δοκιμασιών, γνωρίζοντας ότι Εκείνος είναι ο έχων του θανάτου και της ζωής πάσαν την εξουσίαν. Αναθέτοντας την ελπίδα σ’ Εκείνον, που κατήργησε τον θάνατο, βιώνοντας το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος». Αναπαυόμενος σ’ Εκείνον που τον φθαρτό και θνητό άνθρωπο, αφθαρσίαν ενέδυσε.

Εν πίστει κοιμηθείς, αναβοών το Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου. Ελπίζων την τρυφή του Παραδείσου, ως οικήτορας και μέτοχος. Ελπίζων σ’ Εκείνον, Τον παρορών τα πταίσματα, Τον συγχωρών αμαρτίες, διότι ουδείς αναμάρτητος ουδείς, των ανθρώπων γέγονεν, ειμή συ μόνε Αθάνατε, ο δωρίζων την αιώνιο απόλαυση.

Δεόμενοι εμείς οι ανάξιοι και αμαρτωλοί, εν τω φωτί Χριστέ του προσώπου σου, και τω γλυκασμώ της σης ωραιότητος, ους εξελέξω ανάπαυσον τον δούλο σου, ως φιλάνθρωπος. Ανάπαυσον Κύριε την ψυχή του δούλου σου και κατάταξον αυτόν μετά των Αγίων σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, χαριζόμενος αυτοίς τα ελέη σου. Εν τόπο φωτεινό, εν χορώ των Δικαίων, εν μοναίς των Αγίων, συν ταις χοροστασίαις των Αγγέλων Σου. Εκεί που καταλάμπει του Προσώπου Σου ο φωτισμός. Αμήν…

Καλή Ανάσταση αδελφέ…

σ.α.

«Αρκεί μοι μόνον το βλέπειν σε, Πάτερ»!

Το Μέγα Αντώνιο τον επισκέπτονταν στην έρημο κάθε χρόνο τρεις Μοναχοί και οι δύο συνομιλούσαν μαζί του, ενώ ο ένας παρέμενε σιωπηλός βλέποντας και ακούοντας τον Άγιο. Έτσι, μια φορά ο Άγιος του είπε: «Αδελφέ, τόσες φορές εσύ ούτε ερώτησες ούτε είπες κάτι. Τότε γιατί έρχεσαι;»

Και εκείνος απήντησε με τον πολυσήμαντο λόγο: «Μου αρκεί μόνο το ότι σε βλέπω, Πάτερ»!

Πνευματικός αγώνας

του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατὶ αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.

Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν᾿ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε την ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές...

Αν η νηστεία κεβερνούσε τη ζωή μας...

του Μεγάλου Βασιλείου

«…Η νηστεία κάνει τα σπίτια να προκόβουν, είναι η μητέρα της υγείας, η παιδαγωγός της νεότητας, το στολίδι των γερόντων, η καλή σύντροφος των οδοιπόρων, ο πιστός συγκάτοικος αυτών που συνοικούν

…Αν όλοι την (νηστεία) παρελάμβαναν ως σύμβουλο σ’ αυτά που οφείλουν να πράξουν, τίποτε δεν θα εμπόδιζε να είχαμε βαθιά ειρήνη σ’ ολόκληρη την οικουμένη… Κι ούτε πάλι ο βίος μας θα ήταν τόσο πολυστένακτος και γεμάτος κατήφεια, αν η νηστεία κυβερνούσε τη ζωή μας. Διότι είναι φανερό ότι θα δίδασκε σε όλους όχι μόνο την εγκράτεια των τροφών, αλλά καί την πλήρη αποφυγή καί αποξένωση από τη φιλαργυρία, την πλεονεξία καί από κάθε άλλη κακία»

Το φρικτό Μαρτύριο του Αγίου Ιακώβου του Πέρσου

Ο Άγιος Ιάκωβος, μαρτύρησε στην Βαβυλώνα, που βρισκόταν νότια της σημερινής Βαγδάτης, επί Ισδιγέρη Α΄ βασιλέως των Περσών (399-420μ.Χ.) για τον λόγο ότι πίστευε στον Χριστό. Το μαρτύριο στο οποίο υποβλήθηκε ήταν απάνθρωπο. Άραγε, ποιανού ανθρώπου η ψυχή δεν πονά για το πρωτάκουστο και φρικωδέστατο μαρτύριο που υπέστη ο Άγιος από τους ειδωλολάτρες. Ποιανού ανθρώπου τα μάτια δεν δακρύζουν γι’ αυτόν τον Μεγαλομάρτυρα που υπέμεινε με τόση γενναιότητα τα πάθη και τους αφόρητους πόνους...

Η προσευχή απομακρύνει τα πονηρά πνεύματα

Πηγαίνοντας μια Κυριακή στην Εκκλησία της σκήτης ο Αββάς Μακάριος, πού είχε χάρισμα από τον Θεό να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια, είδε την καλύβα κάποιου Μοναχού τριγυρισμένη από πονηρά πνεύματα. Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα...

Σκέψεις για τους ανθρώπους του καιρού μας

Περισπασμός πονηρός

του Φώτη Κόντογλου

Πολλές φορές, βλέποντας τη νευρική δραστηριότητα, πού έχουνε οι άνθρωποι του καιρού μας, έρχονται στο στόμα μου τα λόγια τούτα του Προφητάνακτος Δαυίδ: «Ιδού παλαιστάς έθου τάς ημέρας μου καί η υπόστασίς μου ωσεί ουδέν ενώπιόν σου. Πλην τα σύμπαντα ματαιότης, πάς άνθρωπος ζών. Μέντοιγε εν εικόνι διαπορεύεται άνθρωπος, πλην μάτην ταράσσεται».

Οι άνθρωποι βρίσκουνται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί. Άλλοι τρέχουνε από δω, άλλοι από κει. Όλοι βιάζουνται. Δοξάζω τον Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!...

Αγία Αικατερίνα η πάνσοφος

Η Αγία Αικατερίνα ήταν από την Αλεξάνδρεια και έζησε σε καιρούς που είχε διαταχθεί επί Μαξιμιανού, σφοδρός διωγμός από τους ειδωλολάτρες κατά των Χριστιανών (305-313). Ήταν ωραία, πάγκαλη και πάνσοφη, έχοντας εκπαιδευθεί όλη την Ελληνική παιδεία, τους φιλοσόφους, τα βιβλία των ιατρών, την Ρητορική, την Λογική και κάθε σοφία. Πολλοί την ζητούσαν σε γάμο, αλλά εκείνη για να αποφύγει τις ενοχλήσεις, προφασιζόταν ότι επιθυμούσε να της βρουν άνδρα που να την υπερβαίνει σε ευγένεια, πλούτο, σοφία και ωραιότητα...

Γέροντας Πορφύριος: Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή

Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσομε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε: «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανάθρεψαν »εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε, όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως...

Εκ Τιμοθέου...

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Γιώργο ,εγώ νομίζω ότι μπορώ να σε προσφωνώ απλά με το όνομά σου γιατί είμαι εκείνος που έκλεισε τα μάτια του Πατέρα σου,είμαι εκείνος που στάθηκα μέχρι το τέλος δίπλα του χωρίς καμία υστεροβουλία,είμαι εκείνος που δέχθηκε, με την ανοχή σου,ύβρεις και επιθέσεις από τους ανθρώπους που επιθυμούσαν και τον φυσικό και τον πολιτικό θάνατο του πατέρα σου και που, δυστυχώς, και στήριξες και αγκάλιασες και συνεχίζεις να τους έχεις δίπλα σου...

Τη 23η του μηνός Νοεμβρίου Διήγησις οπτασίας Ιωάννου τινός, πάνυ ωφέλιμος

Στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου ζούσε κάποιος Ιωάννης, γνωστός και στο βασιλιά από την τέχνη πού εξασκούσε. Αυτός περνούσε τη ζωή του μέσα στην αμαρτία, χωρίς να συλλογιστεί ποτέ την κόλαση. Άλλα ο Κύριος, πού όλα τα οικονομεί καλά για το καλό μας, πραγματοποίησε τη διόρθωσή του με μιαν οπτασία.

Συνέβη λοιπόν κάποτε να δει στ' όνειρό του, ότι πρόσφερε στο βασιλιά ένα έργο της τέχνης του. Καί μετά άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους καί να χαίρονται κι οι δυο. Έπειτα όμως, στα καλά καθούμενα, ξεγύμνωσε ό βασιλιάς ένα σπαθί, άρπαξε τα μαλλιά του Ιωάννη σε μια δέσμη και προσπαθούσε να του τα κόψει χωρίς λύπηση...

Στην Ιεράπολη της Φρυγίας…

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Είναι κάποιες στιγμές που αισθάνεσαι ότι ανοίγει ο ουρανός και σου δίνεται ένα Θείο δώρο. Αυτό που λένε απλά: «εγώ δεν έκανα τίποτα περισσότερο, από το να ζω το παρόν». Έτσι αισθάνθηκα την περασμένη Δευτέρα, όταν βρισκόμουν στην Ιεράπολη της Φρυγίας, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Φιλίππου.

Η Ιεράπολη υπήρξε αρχαία ελληνορωμαϊκή πόλη και πατρίδα του Έλληνα στωικού φιλόσοφου Επίκτητου. Η πόλη διασώζεται σήμερα σε ερείπια. Ένα παζλ που αποπνέει αρχοντιά και μεγαλείο. Το σημερινό Παμούκαλε της Τουρκίας, το γνωστό για τα ιαματικά του νερά και τα βαμβακένια βουνά...

Για τους νέους...

του Γέροντος Παϊσίου

«Όπως έχω καταλάβει, όλο το κακό προέρχεται από την απιστία. Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στον Θεό, θέλει να γλεντήσει τη ζωή του. Γι' αυτό και επιδίδεται σε κάθε είδους αμαρτία.

»0 άνθρωπος πρέπει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής, ότι αυτή η ζωή είναι να ετοιμαστούμε για την άλλη. Από κει και πέρα, όπως ένας που ταξιδεύει να πάει κάπου χρειάζεται έναν οδηγό, έτσι και για το ουράνιο ταξίδι, πρέπει να βρει έναν οδηγό (Πνευματικό). Μετά, να τον βάλει σ' ένα πρόγραμμα, λίγη μελέτη, λίγη προσευχή, να αποφεύγει τις αφορμές της αμαρτίας, και το κοσμικό φρόνημα που είναι το χειρότερο απ' όλα. Οπότε έτσι και η καρδιά του θα είναι στον Χριστό.

»Πρέπει να μπει μέσα μας ο πόνος για την σύγχρονη κατάσταση για να μπορέσουμε να κάνουμε καρδιακή προσευχή...

Κόρη "γέννησε" τη μητέρα της!

Η ΝΙΝΑ, ένα κοριτσάκι γύρω στα δέκα χρόνια του, ήταν τό τρίτο παιδί μιας οικογένειας πού ζούσε στο Δυτικό Κασάϊ. Τα δύο προηγούμενα αδελφάκια του, δύο αγοράκια, έχουν αφήσει πολύ νωρίς αυτό τον κόσμο, μικρά-μικρά, χαρίζοντας στη Νίνα τον τίτλο της μοναχοκόρης καί του μοναχόπαιδου. Η Νίνα έχει γεννηθεί από μια μητέρα πού είχε έντονα θρησκευτικά ενδιαφέροντα καί μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε είχε ασπασθεί κάποια προτεσταντική αίρεση καί είχε γίνει καί... «παστόρισσα», (να πούμε ιέρεια). Όπως καταλαβαίνετε -είναι άλλωστε αυτονόητο- η Νίνα ακολουθούσε τη μητέρα της στη σύναξη των προτεσταντών...

Εισόδια της Θεοτόκου

Λέγει ο Δαμασκηνός Στουδίτης: «…Θέλεις να τιμήσεις την Εορτή, δηλαδή την Παναγία; τα αρεσκούμενά της κάμνε, και όσα την ευφραίνουν και αυτήν, και τον μονογενή της Υιό Κύριο μας Ιησού Χριστό. Παρθένευε, να τιμήσεις την Παρθένο. Νήστευε, να δοξάσεις την καθαρά. Κάμε ελεημοσύνη, να αρέσεις την ελεήμονα Θεοτόκο. Βασίλευε και νίκα τα κακά θελήματα του κορμιού. Να επαινέσεις την Βασίλισσα του κόσμου. Μην εχθρεύεσαι τον ομόπιστό σου Χριστιανό, για να σε αγαπήσει η Μήτηρ του Χριστού, που εκήρυξε την αγάπη σε όλο τον κόσμο...