Τελευταία πολύς λόγος γίνεται για την κρίση που διέρχεται ο κόσμος. Γεγονός είναι ότι η κρίση δεν είναι κυρίως οικονομική, ούτε κοινωνική. Είναι κρίση πνευματική και περιγράφεται με σαφήνεια από τον Κύριο, «Αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήλθε στον κόσμο και οι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι από το φως, διότι ήταν πονηρά τα έργα τους». Γι’ αυτό υποφέρει ο σημερινός άνθρωπος. Γιατί ζει στο σκοτάδι του μίσους και της αγνωσίας.
Ο άνθρωπος επαναλαμβάνει και σήμερα την αμαρτία του Αδάμ. Προσπαθεί να θεμελιώσει τη ζωή του, την ευτυχία του, τη θέωσή του, χωρίς το μοναδικό θεμέλιο, τον Χριστό. Η αλαζονική του αυτή συμπεριφορά όμως, οδηγεί όχι στη θέωση, αλλά στην πτώση, όχι στη ζωή, αλλά στη φθορά και στο θάνατο.
Λέγει ο Μέγας Βασίλειος: «Πρόσεχε, είσαι προικισμένος με εξουσία να άρχεις όλων των κτισμάτων. Διατί προσπαθείς να γίνεσαι δούλος των παθών; Διατί απορρίπτεις το αξίωμα που σου έδωσε ο Δημιουργός; Δεν νομίζεις ότι γίνεσαι περίγελος εις τα άλλα κτίσματα, όταν από άρχων γίνεσαι δέσμιος των παθών σου;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου