Το νόημα της ζωής....

 

Άδειος από τον Χριστό....

 

"Δεν είναι τα σύνορα ξέφραγα...."

 "Τα σύνορα, πρέπει να είναι σαν την πόρτα του σπιτιού σας. Η πόρτα του σπιτιού σας αγαπητοί μου είναι μέρα νύχτα ανοιχτή; Ερωτώ, είναι μέρα νύχτα ανοιχτή;

Στο σπίτι σας βάζετε οποιονδήποτε ή εκείνος που θα χτυπήσει την πόρτα σας, θα στέκεστε μπροστά και θα λέτε, ορίστε παρακαλώ;

Και αν δείτε ότι δεν είναι πρόσωπο αξιόπιστο, άγνωστο, δεν τον βάζετε ποτέ στο σπίτι σας μέσα....

Αυτή είναι και η πατρίδα!....

Δεν είναι τα σύνορα ξέφραγα...."

(π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

Οι αμαρτωλοί.

 

Τα "μαύρα" και τα "άσπρα" παιδιά της Ελλάδας....

 Έβλεπα σχόλια για "μαύρους" στην Εθνική και πιάστηκε η ψυχή μου. «Γεμίσαμε τέτοιους» έλεγαν για τον Γιάννη, τον Κώστα, τον Θανάση, και τον Ντόρσεϊ. Εκπληκτικός Ντόρσεϊ, 22 πόντους, αυτός ο παίκτης ελληνικής καταγωγής, πήρε το πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό, ο απρόβλεπτος...

Οι "μαύροι" σάς πείραξαν λοιπόν. Για τα χάλια της Ελλάδας που σκάει το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο και τα παρακολουθούμε άναυδοι, φταίνε οι "μαύροι"... Για το ότι η Κρήτη μας η λεβεντογέννα, αυτό το ιστορικό πανέμορφο νησί, έγινε μήτρα συμμοριών και παρακρατικών, φταίνε οι "μαύροι"... Για το ότι χρεοκόπησε η χώρα, φταίνε "μαύροι" πολιτικοί… Για το ότι έχουμε τιμές Γερμανίας, με μισθούς Βουλγαρίας.

Εθνικιστικές εξάρσεις Τούρκων.

 Είδα κάποιες εθνικιστικές εξάρσεις κάποιων Τούρκων, μετά τη νίκη τους σε αγώνα μπάσκετ. Ας θυμηθούμε πρωτίστως ότι σε τελικές φάσεις διοργανώσεων σε 15 παιχνίδια η Ελλάδα έχει νικήσει 11 φορές, και ερχόμενος στο δια ταύτα αναρωτιέμαι προς τι ο φανατισμός, το μίσος και η υπερηφάνεια των Τούρκων; Υπερηφανεύονται επειδή σκλάβωσαν για 450 χρόνια την Ελλάδα, την ενδοξότερη χώρα στον κόσμο; που έχει προσφέρει τον σπουδαιότερο πολιτισμό στην ανθρωπότητα; Νιώθουν χαρά επειδή τα εδάφη, τις πόλεις και την κουλτούρα τους, τα έχουν κλεμμένα από τους Έλληνες;

Είσαι όμως μικρός....

 Αγόρι μου θα σου μιλήσω σαν φίλος. Ξέρεις πολλά κιλά μπάσκετ. Είσαι όμως μικρός στην ηλικία και φέρθηκες με μικροψυχία σε αυτά που έχουν πραγματική αξία. Ήθος και ανθρωπιά. Η πραγματική σου παρακαταθήκη είναι τι θα αφήσεις πίσω σου, τι άνθρωπος θα γίνεις, όχι πόσα καλάθια θα βάλεις. Δεν αλλάζεις τον κόσμο με αυτά.

Σε παρακολουθούσα την ώρα του αγώνα να κάνεις κάτι που ποτέ δεν είχα ξαναδεί. Ενώ ήσουν 20 και 30 πόντους μπροστά επάξια, τραγουδούσες εμφατικά τα συνθήματα της εξέδρας κουνώντας επιδεικτικά τα χέρια. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Τον πεσμένο τον σεβόμαστε. Δεν τον ειρωνευόμαστε ούτε τον προκαλούμε τραγουδώντας στη μούρη του. Σε παρακολουθούσε όλη η Ευρώπη και μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου. Δεν έπαιζες streetball στη γειτονιά σου.

Θεός δε ουκ εστι νεκρών, αλλά ζώντων....

 

Τα παιδιά δεν γίνεται να ζήσουν μακριά από τον Χριστό!

 

Tου εμφανίστηκε η Παναγία μας!!!

 

"Κάθε φορά που εξομολογώ στην Πόλη ο Θεός μου αποκαλύπτει, αλλά και αποκαλύπτετε μέσα από ανθρώπους!!!!! Σήμερα ένα παλικάρι 30 χρονων, γυμναστής, παντρεμένος με δύο παιδάκια, νεοφώτιστος με δάκρυα στα μάτια μου εξιστόρησε πως του εμφανίστηκε η Παναγία μας και τον οδήγησε στην Ορθόδοξη πίστη. Πρωτοχριστιανικές εμπειρίες, αποστολικές στιγμές σε ανθρώπους απλούς, ανεπιτήδευτους, αληθινούς.....

"ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ"

 Σ' ένα γυναικείο μοναστήρι της Μακεδονίας ένα μεσημέρι είχαν Τράπεζα.

Μετά την Τράπεζα η τραπεζάρισσα και η βοηθός άρχισαν να μαζεύουν τα πιάτα και περνώντας από ένα χώλ τα πήγαιναν στην κουζίνα.

Κάποια στιγμή στον ενδιάμεσο χώρο ακούσθηκε ένας μεγάλος θόρυβος, ένας δίσκος έπεσε κάτω και όλα τα πιάτα έγιναν κομμάτια πάνω στο μαρμάρινο δάπεδο.

Πήγε αμέσως η Γερόντισσα, που δεν είχε φύγει από την Τράπεζα, να δει τι συμβαίνει.

Και είδε μια αδελφή μόνη της σκυμμένη, να μαζεύει τα σπασμένα.

Περί αντιχρίστου....

 Κάποτε δύο νεαροί, άνθρωποι της μελέτης, εντρύφησαν σε όλα τα βιβλία που έγραφαν για τον Αντίχριστο καί έχοντας πλήρη εικόνα γιά τά γραφόμενα πήγαν νά επισκεφθούν τόν Άγιο Παΐσιο.

Φθάνοντας στό κελάκι τού Αγίου, αφού ό Άγιος τούς κέρασε, τού έκαναν την ερώτηση.

- Γέροντα, μπορείς να μας πεις για τον Αντίχριστο;

Απλά και αφοπλιστικά ο Άγιος τους είπε:

- Αχ ευλογημένοι, εδώ δεν ξέρουμε για τον Χριστό μας, τι σας πιάνει να ψάχνετε για τον Αντίχριστο και να ασχολείστε μέρα νύχτα μελετώντας γι' αυτόν;; Εμείς είμαστε Χριστιανοί και θα πρέπει να ασχολούμαστε με τον Χριστό....

Άγιος Παϊσιος.

Ποιό είναι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο και στη ζωή μας;

 Ποιό είναι το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο και στη ζωή μας; Μήπως, το χρήμα, τα πλούτη, οι ανέσεις, η καλοπέραση, η δόξα και η δημοσιότητα, η ομορφιά, η σάρκα, οι γνώσεις, οι επιστήμες;

ΟΧΙ... Τίποτα απ' όλα αυτά! Το μακράν σπουδαιότερο στη ζωή κάθε ανθρώπου είναι η ψυχή του! ΝΑΙ, η αθάνατη ψυχή του, και κύριος στόχος είναι η πάση θυσία σωτηρία της, γιατί η ψυχή είναι το μόνο πράγμα που συνεχίζει να υπάρχει μετά τον σωματικό θάνατο, σε μια άλλη πνευματική διάσταση, στην αιωνιότητα!

Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;

 Ρώτησα μία φορά ένα παιδάκι: «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» – Ό,τι βγάζει πιο πολλά λεφτά», απάντησε!

Εξεπλάγην, ειλικρινά τάχασα.

Τί φταίει αυτό το παιδί;

Έτσι ακούει, έτσι έμαθε, αυτό λέει. Αυτό το παιδί όραμα έχει την απόκτηση πολλών χρημάτων.

Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής του. Γι’ αυτό ζει. Αυτό μόνο το ενδιαφέρει.

Για χρήματα ακούει συνεχώς τους γονείς του να μιλούν, τ’ αδέλφια του, οι φίλοι του, οι γείτονες, οι συγγενείς.

Αυτό είναι το ρεύμα της εποχής. Τίθεται ως ευτυχία η οικονομική ευημερία, ο πλούτος, η κατανάλωση.

Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως σκοπός του ανθρώπου είναι να ομοιωθεί με τον Θεό, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Η Ελλάδα είναι γη του Αναστάντος Χριστού, η αγαπημένη του Κυρίου....

 π. Ανανίας Κουστένης: "Όταν έχετε δυσκολίες, είτε προσωπικές, είτε εθνικές, είτε οικογενειακές να σκέφτεστε ότι η Ανάσταση του Χριστού έγινε…. Αφού έγινε το ακατόρθωτο, το πιο δύσκολο για τον άνθρωπο, τότε όλα τα άλλα δύσκολα έρχονται δεύτερα. Όσοι ΄΄σταυροί΄΄ κι αν βρεθούν στη ζωή μας, ο,τι κι αν συμβεί στην πατρίδα μας, η Ελλάδα είναι γη του Αναστάντος Χριστού, η αγαπημένη του Κυρίου...."

Το δαιμονισμένο κορίτσι....

 Στην Τήνο, ένα καθολικό (παπικό) κορίτσι 19 ετών, είχε δαιμονιστεί.

Οι συγγενείς της κάλεσαν τους δικούς τους ιερείς να την διαβάσουν, αλλά το δαιμόνιο αδιαφορούσε, σαν να μην συνέβαινε τίποτα.

Η μητέρα του κοριτσιού υπέφερε βλέποντας την κόρη της σε αυτά τα χάλια, να τα σπάει μέσα στο σπίτι, αλλά κινδύνευαν και οι ίδιοι...

Μία φίλη της ήξερε, ότι όταν διαβάζουν εξορκισμούς οι Ορθόδοξοι παπάδες, τα δαιμόνια βγαίνουνε και έτσι μια μέρα, της είπε διστακτικά:

- Δεν κάνεις να έρθει κάποιος απ' αυτούς τους Ορθοδόξους να διαβάσουν το παιδί σου;

Αυτή όμως θύμωσε και της είπε:

- Γιατί εμείς δεν έχουμε πίστη;

Δεν είναι η δικιά μας η θρησκεία σωστή;

Η ΜΑΝΑ, ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ!!!

«Ἀρκετὰ χρόνια πρίν, ὅταν ἤμουν πενηντάρης, μιλοῦσα μὲ μιὰ θεία μου ποὺ ἦταν γιαγιὰ πιά.

Μοῦ μιλοῦσε μὲ μεγάλο παράπονο γιὰ τὴν πατρίδα μας, τὸν Πόντο, καὶ γιὰ τοὺς προγόνους μας.

Πάνω στὴν κουβέντα τῆς εἶπα πὼς σύντομα θὰ ἔκανα ταξίδι – προσκύνημα στὸν Πόντο.

Κρεμάστηκε πάνω μου καὶ μὲ παρακάλεσε μὲ λυγμούς, ὅταν πάω, νὰ τῆς κάνω ἕνα χατίρι.

Μοῦ διηγήθηκε ἐπακριβῶς ποῦ βρισκόταν τὸ πατρικό της σὲ χωριὸ τοῦ Πόντου.

Μοῦ ἐξήγησε μὲ λεπτομέρεια τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ χωριοῦ, τοὺς δρόμους, καὶ μοῦ προσδιόρισε μὲ ἀκρίβεια τὴ θέση τοῦ σπιτιοῦ.