17 Νοεμβρίου 2017

Ὁ καρπός τῆς νηστείας

Ὁσίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου

 Ὁ ἄνθρωπος πού φοβᾶται τό Θεό δέν καταφρονεῖ τό νόμο τῆς νηστείαςΘά σᾶς μιλήσω γι᾿ αὐτό τό θέμα, γιατί ὁ πονηρός διάβολος, πού μισεῖ ὅλα τά καλά, πηγαίνει σέ κάθε χριστιανό καί, δένοντάς τον ἀόρατα μέ τήν ἀμέλεια καί τήν ὀκνηρίατόν πείθει νά καταφρονήσει τήν ἁγία νηστεία, πού γεννάει τόσα πνευματικά ἀγαθά καί συντελεῖ στή σωτηρία μας.
Γι᾿ αὐτό σᾶς παρακαλῶνά μήν ἀκούσετε καθόλου τόν ἐχθρό τῆς ψυχῆς μας οὔτε νά ὑποκύψετε στό πάθος τῆς γαστριμαργίας οὔτε νά ξαναγυρίσετε σέ περασμένη κακή συνήθεια...

Καθένας μας ἄς μήν ξεχνάει τήν ὠφέλεια πού προξενεῖ ἡ νηστεία. Εἶναι ὁ γιατρός τῶν ψυχῶν μαςἌλλου ταπεινώνει τήσάρκα. Ἄλλου καταπραΰνει τό θυμό. Ἀπό ἄλλον διώχνει τόν ὕπνο. Σέ ἄλλον φέρνει τήν προθυμία νά κάνει ἀγαθοεργίεςἌλλουκαθαρίζει τόν νοῦ καί τόν ἐλευθερώνει ἀπό πονηρούς λογισμούς. Ἄλλου δαμάζει τήν ἀδάμαστη καί ἀσυγκράτητη γλῶσσαγιά νά μήλέει λόγια περιττά καί ἄπρεπαἌλλου ἐμποδίζει τά μάτια νά βλέπουν ἐδῶ κι ἐκεῖ καί νά περιεργάζονται πράγματα μάταια ἤ βλαβερά.
Ἡ νηστεία σιγά-σιγά λεπταίνει τό στρῶμα τῆς ἁμαρτίας, πού καλύπτει τήν ψυχή, καί διώχνει τήν ὁμίχλη, καθαρίζει τάψυχικά μας μάτια καί μᾶς ἀποκαλύπτει τόν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ νηστεία, μαζί μέ τήν ἀγρυπνία, μαλακώνει τήσκληρότητα τῆς καρδιᾶς καί μᾶς φέρνει σέ κατάνυξη, ὁπότε εὔκολα περνοῦμεμέ τή χάρη τοῦ Θεοῦτή θύελλα τῶν παθῶν καί τήφουρτούνα τῶν πειρασμῶνκαί φτάνουμε στό λιμάνι τῆς ἀπαθείας.
Αὐτά βέβαια, ἀδελφοί μου, δέν εἶναι δυνατό νά γίνουν μέσα σέ μιά μέρα οὔτε μιά βδομάδα, ἀλλά κατορθώνονται, μέ τήχάρη τοῦ Θεοῦ, μέσα σέ μεγάλο χρονικό διάστημα καί μέ πολύ κόπο, ἀνάλογα μέ τήν προθυμία καί τήν προαίρεση τοῦκαθενός, τό μέτρο τῆς πίστεώς του, τή διάθεση καταφρονήσεως τῆς ἁμαρτίαςτό βάθος τῆς ἀδιάκοπης μετάνοιας, τήθερμότητα καί συχνότητα τῆς προσευχῆςὍλων αὐτῶνὅμως, βάση καί προϋπόθεση καί ἀρχή εἶναι ἡ νηστείαὍσες ἀρετέςχτίσουμε πάνω στό θεμέλιο τῆς νηστείας, εἶναι ἄσειστες καί ἀσάλευτεςσά νά χτίστηκαν πάνω σέ στερεή πέτρα. Ὅταν βγάλουμε τόθεμέλιο τῆς νηστείας καί στή θέση του βάλουμε τό χορτασμό τῆς κοιλιᾶς, τότε μᾶς παρασύρουν οἱ πονηροί λογισμοί καί οἱ σαρκικές ἐπιθυμίες καί τά ψυχοφθόρα πάθη, ὅπως σέρνεται ἡ ἄμμος ἀπό τό ποτάμι, καί γκρεμίζεται ὁλόκληρη ἡ οἰκοδομή τῶν ἀρετῶν.
Γιά νά μή συμβεῖ λοιπόν σέ μᾶς αὐτό τό κακό, ἄς χτίσουμε τό οἰκοδόμημα τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς πάνω στή νηστεία. Αὐτόὅμως νά γίνει μέ τή θέλησή μας, χωρίς τήν πίεση ἄλλων. Πρέπει ἐλεύθερα καί ἑκούσια νά ἐκτιμήσουμε καί ν᾿ ἀγκαλιάσουμε τήνηστεία, πού ἡ ἀναγκαιότητά της ὑπογραμμίζεται ὄχι μόνο ἀπό τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, τούς κανόνες τῶν ἁγίων Συνόδων καί τίς ὑποθῆκες τῶν Πατέρων, ἀλλά καί ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο.
Πρῶτα-πρῶτα ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, πρίν ἀναμετρηθεῖ στήν ἔρημο μέ τό διάβολο, νήστεψε σαράντα μέρες καί σαράντα νύχτες. Κι αὐτό τό ἔκανεὄχι γιατί Τοῦ χρειαζόταν ἡ νηστεία γιά νά καταλάβει τόν πονηρό, ἀφοῦ εἶναι Θεός παντοδύναμος, ἀλλά γιατί θέλησε νά μᾶς δώσει, ὅπως καί σ᾿ ἄλλες περιπτώσεις, ἄμεσο καί προσωπικό παράδειγμα γιά μίμηση. Ἐκεῖνοςσάν Θεός, ὄχιἀλλά ἐμεῖςσάνἄνθρωποιναίἔχουμε ἀνάγκη τή νηστεία γιά νά διώξουμε μακριά μας τό γένος τῶν δαιμόνων «ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν (ἀπό τόνἄνθρωποεἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ». Ὅπως λοιπόν ὁ ἀγώνας τοῦ Κυρίου κατά τοῦ διαβόλου θεμελιώθηκε στή νηστεία, ἔτσι καί ὁ δικός μας ἀγώνας.
Ἀλλά καί στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων διαβάζουμε, ὅτι στήν ἐκκλησία τῆς Ἀντιόχειας ἦταν κάποιοι «προφῆται καίδιδάσκαλοι», τούς ὁποίους τό Ἅγιο Πνεῦμα πρόσταξε νά στείλουν τόν Παῦλο καί τόν Βαρνάβα στό ἀποστολικό ἔργο. Πότε καί πῶςὅμως τούς μίλησε τό Ἅγιο Πνεῦμα; «Λειτουργούντων αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καί νηστευόντων». Καί πράγματι, «ἐπιθέντες τάς χεῖρας αὐτοῖς(τῷ Βαρνάβα καί τῷ Παύλῳἀπέλυσαν». Πῶς καί πάλι; «Νηστεύσαντες καί προσευξάμενοι». Καί ὅταν οἱ δύο αὐτοί Ἀπόστολοιἐπισκέφθηκαν ἀργότερα τίς τοπικές ἐκκλησίες τῆς Μ. Ἀσίας, «χειροτονήσαντες πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίανπροσευξάμενοι μετά νηστειῶν παρέθεντο αὐτούς τῷ Κυρίῳ».
Σέ μιά ἐπιστολή του, ἐξάλλου, ὁ πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος συμβουλεύει τούς συζύγους νά ἐγκρατεύονται «ἐκ συμφώνου πρός καιρόν, ἵνα σχολάζωσι τῇ νηστείᾳ καί τῇ προσευχῇ».
Βλέπουμε τώρα καθαρά, μέσ᾿ ἀπό τή Γραφή, τή σημασία τῆς νηστείας. Αὐτή διώχνει τό διάβολο. Αὐτή ἑλκύει τό Ἅγιο ΠνεῦμαΑὐτή μᾶς σηκώνει νοερά ἀπό τή γῆὅπου τρεφόμαστε μέ «τήν βρῶσιν τήν ἀπολλυμένην», καί μᾶς ἐμπνέει τή λαχτάρα γιά τά οὐράνιαγιά «τήν βρῶσιν τήν μένουσαν εἰς ζωήν αἰώνιον». Αὐτή μᾶς κάνει ὅμοιους μέ τούς ἄσαρκους ἀγγέλους, πού ποτέ δέν τρῶνε καίἀκατάπαυστα δοξολογοῦν τό Θεό. Αὐτή δίνει φτερά στό θεῖο πόθο, στήν προσευχή καί τή δοξολογία τοῦ Κυρίου, στή μελέτη τοῦλόγου Του. Γιατί εἶναι γραμμένο: «Οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωποςἀλλ᾿ ἐπί παντί ῥήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Ἄς χορταίνουμε, λοιπόν, ὄχι τήν κοιλία μας μέ γήινες τροφές, ἀλλά τήν ψυχή μας μέ τά θεῖα λόγια τῆς Γραφῆς καί τίςθεόπνευστες διδαχές τῶν ἁγίων Πατέρων μας. Κάθε γήινη τροφή «οὐκ εἰσπορεύεται εἰς τήν καρδίανἀλλ᾿ εἰς τήν κοιλίανκαί εἰς τόνἀφεδρῶνα ἐκπορεύεται». Ἡ οὐράνια τροφή τοῦ θείου λόγου, ὅμως, μπαίνει στήν καρδιά, τρέφει τήν ψυχή, φωτίζει τό νοῦἁγιάζει ὅλοτόν ἄνθρωποἌς διώξουμε τήν ἀμέλεια καί τή ραθυμία. Ὅποιος κάθεται στό τραπέζι καί δέν ἔχει ὄρεξη γιά φαγητό, εἶναι ἄρρωστοςσωματικά. Ἔτσι καί ὅποιος δέν ἀκούει καί δέν μελετάει τό λόγο τοῦ Θεοῦ μέ πόθο κι εὐχαρίστηση μεγάλη, εἶναι ἄρρωστοςψυχικάἄγευστος ἀπό πνευματικά χαρίσματα, ἑτοιμοθάνατος ἀπό πείνα καί δίψα πνευματική.
Ἄς συνειδητοποιήσουμε λοιπόν τήν ἀναγκαιότητα τῆς παθοκτόνου καί ψυχωφελοῦς νηστείας, πού θά ζωογονήσει τά πάθη καίθά παρακινήσει τή βούλησή μας σέ πνευματικά παλαίσματα, σέ καρποφόρα ἄσκησησέ πείνα καί δίψα καί πόθο Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού εἶπε: «Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μή πεινάσῃ καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή διψήσῃ πώποτε».



(Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ” Βασισμένο σέ κείμενο τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ)

  hristospanagia3.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: