7 Ιανουαρίου 2012

Ο Άγιος Ιωάννης βαπτίζει τον Χριστό


Ο Άγιος Ιωάννης καταξιώθηκε της υψίστης τιμής να βαπτίσει τον Κύριο Ιησού. Το γεγονός αυτό το περιγράφουν σχεδόν όλοι οι Ευαγγελιστές. Είναι από τα μεγαλύτερα γεγονότα της ζωής του Προδρόμου, αλλά και παγκόσμιας σημασίας, γιατί εδώ φανερώθηκε, όπως θα ιδούμε στη συνέχεια, η πάνσεπτη και προσκυνητή Αγία Τριάς...

»Ο Άγιος Ματθαίος διασώζει τον θαυμάσιο διάλογο, που έγινε την ώρα του βαπτίσματος μεταξύ του Ιησού και του Ιωάννη. Ήλθε ο Ιησούς στον Ιορδάνη, εκεί πού βάπτιζε ο Ιωάννης, που ως τότε δεν τον γνώριζε προσωπικά, φωτίσθηκε από το Άγιο Πνεύμα και αμέσως κατάλαβε, ότι αυτός είναι ο Χριστός. Τούτο τον φόβισε, τον γέμισε σεβασμό και «διεκώλυεν αυτόν λέγων, εγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι, και συ έρχη προς με;» (Ματθ. 3.14). Το «διεκώλυε» σημαίνει εμπόδιζε. Δεν τον άφηνε να μπει μέσα στο νερό. Και τούτο, γιατί, παρ' όλη την αγιότητα του, ωστόσο συναισθανότανε ο Ιωάννης ότι μπροστά στην αγιότητα του Θεανθρώπου, όλες οι άλλες αγιότητες χάνονται. Όλα τα ετερόφωτα σώματα σβήνουν. Τί είναι το φεγγάρι μπροστά στον ήλιο; Άνθρωπος βαθειά ταπεινός ο Πρόδρομος, δεν έσπευσε αμέσως να βαπτίσει τον Κύριο. Κατάλαβε, ότι δεν είναι άξιος για κάτι τέτοιο. Κι’ όχι μόνο δεν είναι άξιος, αλλά ούτε και ανάγκη έχει ο Χριστός από το βάπτισμα του Ιωάννη. Αντίθετα, συναισθάνεται ότι αυτός έχει ανάγκη να βαπτισθεί από τον Κύριο. Ο Κύριος τότε λέει στον Ιωάννη: Σωστά είναι αυτά πού λες. Δεν έχω ανάγκη να βαπτισθώ. Αλλά υπάρχουν άλλοι λόγοι, για τους οποίους έρχομαι να βαπτισθώ. Οι άλλοι άνθρωποι έρχονται για να μετανοήσουν και να αλλάξουν βίο και ζωή. Εγώ έρχομαι για να εκπληρώσω κάθε δικαιοσύνη και εντολή του Θεού. Μια απ’ αυτές τις εντολές είναι καί αυτή. Να βαπτισθώ από σένα. Όπως υποβλήθηκα ως τώρα σε τόσες άλλες ταπεινώσεις. Όπως γεννήθηκα όχι στα μέγαρα και τα παλάτια, άλλα σε μια σπηλιά καί σ' ένα χάνι και σπαργανώθηκα στη φάτνη των ζώων. Όπως γεννήθηκα όχι από καμιά βασίλισσα, άλλα από μια φτωχή χωρική. Όπως ήμουνα ως τώρα υποταγμένος σ' ανθρώπους (Λουκ. 2. 51) και ζούσα μέσα σε μια πολυμελή οικογένεια (Ματθ. 13. 55-56) σαν εργάτης κι’ όχι σα μονάκριβο καλομαθημένο βουτυρόπαιδο, έτσι καί τώρα πρέπει να υποστώ και την ταπείνωση αυτή, για να εκπληρωθεί κάθε δικαιοσύνη. Ό άγιος Πρόδρομος, όταν άκουσε από τον Κύριο, ότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού καί ότι δεν πρέπει να επιμένει στην άρνησή του, αμέσως τον αφήνει και μπαίνει στο νερό. Εδώ βλέπουμε και την πλήρη υπακοή του Προδρόμου στο θέλημα του Θεού. Από μεγάλη ταπεινοφροσύνη έφερε αντίρρηση και έκρινε τον εαυτό του ανάξιο για ένα τέτοιο έργο. Όταν όμως του είπε ο Κύριος ότι πρέπει να κάμει αυτό πού του λέει, αμέσως, με απλότητα μικρού παιδιού υποτάσσεται και εκτελεί την εντολή.
Οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος πληροφορούν ότι ο Ιησούς «ανέβη ευθύς από του ύδατος». Δηλαδή δεν έμεινε στο νερό, όπως οι άλλοι πού βαπτίζονταν καί εξομολογούντο τις αμαρτίες τους. Βγήκε αμέσως. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να μείνει περισσότερο. Όταν ο Ιησούς ανέβηκε από το νερό, τότε ακριβώς κατέβηκε το Πνεύμα το Άγιο. Σημειώνουν οι ευαγγελιστές, ότι ανοίχθηκαν οι ουρανοί και κατέβηκε το Πνεύμα «ωσεί περιστερά». Με μορφή λευκής περιστεράς κατεβαίνει το Πανάγιο Πνεύμα στον Κύριο. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας πληροφορεί, ότι ο Ιησούς μόλις βγήκε από το νερό άρχισε να προσεύχεται. Την ώρα δε της προσευχής κατέρχεται το Πνεύμα. Τούτο μας διδάσκει ότι η χάρις του Πνεύματος έρχεται σ' ανθρώπους οι οποίοι προσεύχονται.
Με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος ακούστηκε και η φωνή του Θεού Πατρός να λέει: «Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα» (Λουκ. 3. 22). Αυτός είναι ο υιός μου ο αγαπητός εις τον οποίο έχω ευδοκήσει, έχω πλήρως ευαρεστηθεί. Εδώ στο βάπτισμα έγινε η φανέρωση της Αγίας Τριάδος, του τρισυπόστατου Θεού. Γι’ αυτό λέγεται και «Θεοφάνεια». Ο Υιός βαπτίζεται, το Άγιο Πνεύμα φανερώνεται σαν περιστέρι καί ο Πατήρ ακούγεται με τη βεβαίωση που δίνει, ότι αυτός είναι ο Μονογενής Υιός Του, ο Λυτρωτής του κόσμου.
Στό βάπτισμα του Κυρίου γίνεται και η γνωριμία του Ιωάννη με τον Ιησού. Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ιωάννη, ότι ο Μεσσίας είναι εκείνος στον όποιο θα ιδείς να κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα σαν περιστέρι (Ιωαν. 1. 33). Βέβαια, και στην αρχή, όπως σημειώσαμε, ο Ιωάννης φωτιζόμενος από το Πνεύμα, κατάλαβε ποιος ήταν καί ποιος του ζήταγε να βαπτισθεί. Γι’ αυτό και τον εμπόδισε. Αλλά δεν είχε ιδεί καί με τα μάτια του κανένα φανερό σημάδι. Το σημάδι πού θα έβλεπε ήταν το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, είδε καί το σημείο αυτό, που του είχε προείπει ο Θεός, και πού αργότερα ο Πρόδρομος θα το χρησιμοποιούσε σαν απόδειξη, γιά να πείσει τους μαθητές του ότι αυτός είναι ο Χριστός στον οποίο το Πνεύμα το Άγιο κατέβηκε.
Βιβλιογραφία: «Ιωάννης ο Πρόδρομος – Ηλιαχτίδα στην αμφιλύκη» του Φιλοποίμενος Β. Καρατζά

Δεν υπάρχουν σχόλια: