Ἡ δύναμις τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ

Υπάρχουν σε μας, υπάρχουν ξόρκια πνευματικά, το όνομα του Κυρίου μας, και η δύναμις του σταυρού. Αυτό το ξόρκι όχι μόνον βγάζει το φίδι από τη φωλιά του και το ρίχνει στη φωτιά, αλλά θεραπεύει και τα τραύματα.
Αν όμως υπάρχουν και πολλοί που λέγουν ότι δεν θεραπεύτηκαν, αυτό συνέβη από την ολιγοπιστία τους, όχι από την αδυναμία εκείνου που αναφέραμε. Διότι και τον Ιησού άλλοι τον έσπρωχναν και τον συνέθλιβαν από παν-τού και δεν κέρδιζαν τίποτε˙ η γυναίκα όμως που έπασχε από αιμορραγία, χωρίς να αγγίση το σώμα Του, αλλά μόνο την άκρη του ενδύματός Του ,σταμάτησε χρόνιες πληγές αιμάτων ( Ματθ. 9, 20-22 και Λουκ. 8, 43-48 ) . Αυτό το Όνομα είναι φοβερό και στους δαίμονες και στα πάθη και στις ασθένειες...

Άγιος Πορφύριος: Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες

Γιά αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στον Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για τον Θεό. Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον Παππούλη και αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι’ αυτό το θέμα:...

Η Ρωμέικη φιλοθεΐα και φιλανθρωπία

Αυτοκράτορες και Σύνοδοι
Ιερόθεος, Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

Φιλοθεΐα είναι η αγάπη προς τον Θεό. Και αυτός ο Θεός δεν είναι αφηρημένος, δεν είναι αντικείμενο της λογικής και υπόθεση του στοχασμού, αλλά ο Θεός της Αποκαλύψεως, όπως τον παρέδωσε η Εκκλησία δια των αγίων Πατέρων της. Η αγάπη προς τον αποκαλυφθέντα Θεό αποδεικνύεται από την ορθή πίστη και την πραγματική λατρεία του αληθινού Θεού.
Μέσα στο κλίμα αυτό πρέπει να δούμε και την προσπάθεια των Βυζαντινών, των Ρωμαίων, να διαφυλάξουν το δόγμα περί του Τριαδικού Θεού και να διατηρήσουν ανόθευτη την λατρεία του Θεού. Οι Οικουμενικές Σύνοδοι, η ανάπτυξη των λειτουργικών τεχνών απέβλεπαν στην διατήρηση της πίστεως ανόθευτης...

Καὶ μὲ τὰ κομποσχοίνια σώζονται οἱ κολασμένοι!

Tὸ ὅραμα μὲ τὴν διατροφὴ ζώντων – κεκοιμημένων  

Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιοῦ

Κάποτε ἕνας ἀδελφός, ὅταν βρισκόμασταν στὴν Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ἕνα ἀμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, ἀγρυπνοῦμε..., ὡραία αὐτά. Ὅμως κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο βοηθοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους ἢ μόνον τὸν ἑαυτό μας;». Ἐνῶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἐξομολογηθεῖ αὐτὸν τὸν λογισμὸ στὸν Γέροντα, τὸν πρόλαβε ὁ δεύτερος καὶ μὲ πρόσωπο ποὺ φαινόταν βαθιὰ συγκινημένο, λέγει στὸν ἀδελφό. Απόψε παιδί μου, ὁ Θεός μού ἔδειξε τὸ ἕξης φοβερὸ θέαμα: Ἐνῶ προσευχόμουν, γιὰ μία στιγμή μού φάνηκε ὅτι βρισκόμουν σὲ μία πολὺ μεγάλη τράπεζα...

Προσέχετε πως ακούτε, προσέχετε τι ακούτε (Ιησούς Χριστός).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, μέσα από την διδασκαλία του, μας διδάσκει ότι οφείλουμε να προσέχουμε τι ακούμε («Κατά Μάρκο ευαγγέλιο», 4:24), αλλά και πως ακούμε («Κατά Λουκά ευαγγέλιο», 8:18). Το πρώτο αναφέρεται στο αντικείμενο, δηλαδή στο τι πράγματα ακούμε, και το δεύτερο στο υποκείμενο, που είμαστε οι ίδιοι, δηλαδή την διάθεση με την οποία ακούμε κάτι. Ο άνθρωπος οφείλει να κρίνει. Η κρίση είναι δώρο του Θεού. Όχι βεβαίως για να κατακρίνει, αλλά για να διακρίνει. Για αυτό, ο Κύριος είπε «Μη κρίνετε δια να μη κριθήτε» («Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο», 7:1), αλλά είπε επίσης και το «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαία κρίσιν κρίνατε» (Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο», 7:24).  Για να γίνει αυτό όμως, δεν πρέπει να είμαστε πρόχειροι στις κρίσεις. Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, προκειμένου να μην πέσουμε σε πλάνη, τις οποίες εξηγεί ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο παρακάτω απόσπασμα...

Αμαρτία η ψήφος σε πολιτικούς «δίχως φόβο Θεού» λέει ο μητροπολίτης Μεσογαίας

Oδηγίες στους πιστούς της Μητρόπολής του να εμπιστευτούν μόνο πολιτικούς που πιστεύουν στο Θεό και τιμούν την ιστορία και τις παραδόσεις της Ελλάδος και να... «μαυρίσουν» τους υπόλοιπους εξέδωσε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος με σχετική εγκύκλιό του.
Στο δισέλιδο κείμενό του ο μητροπολίτης, απευθυνόμενος στους πιστούς, τονίζει ότι η ψήφος πρέπει να έχει βασικά πνευματικό υπόβαθρο.
«Αλήθεια πώς να ψηφίσουμε έναν άνθρωπο δίχως αρετή και τόλμη; Πώς να εμπιστευθούμε ηγέτες δίχως σοβαρότητα και αρχές, δίχως φόβο Θεού και σεβασμό στην ιστορία, δίχως ευαισθησία πίστεως, δίχως σταθερές και αξίες; Αν σε τέτοιους εμπιστευθούμε την ψήφο μας, αμαρτάνουμε» σημειώνει...
Στη συνέχεια ο μητροπολίτης εξαπολύει επίθεση στους πολιτικούς αναφέροντας πως η ευθύνη τους είναι μεγάλη. «Αυτοί μας χάλασαν. Αυτοί μας έφτιαξαν μία κοινωνία ανεκτική στα ναρκωτικά, ασεβή στα ιερά, άτονη ή αναρχική στις αντιδράσεις. Αποποινικοποίησαν τη μοιχεία, νομιμοποίησαν τις αμβλώσεις, θεσμοθέτησαν τον πολιτικό γάμο και τις ανίερες συμβιώσεις, κατήργησαν την αργία της Κυριακής. Και τώρα; Τώρα θέλουν να καίνε τους νεκρούς, να παντρεύουν άτομα του ιδίου φύλου, να παίρνουν τα όργανά μας εικάζοντας τη συναίνεσή μας».
Σε άλλο σημείο ο κ.Νικόλαος καλεί τους πιστούς να προσέξουν πολύ σ'αυτές τις εκλογές. «Μας λένε ότι η Εκκλησία πρέπει να σιωπήσει. Δεν είναι δουλειά της να ταράζει τον κόσμο. Είναι όμως αποστολή της να αφυπνίζει. Γι' αυτό και τώρα είναι η ώρα που πρέπει να μιλήσει».
Και προσθέτει: «Θέλουμε το φρένο της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας. Και αυτό έχει να κάνει με την ψήφο μας. Εμπιστευόμαστε μόνον ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, που τιμούν την ιστορία και τις παραδόσεις μας, που σέβονται τον εαυτό τους, που αγαπούν την Ελλάδα πάνω από τα συμφέροντά τους».

 

 http://www.tanea.gr/news/greece/article/5120302/amartia-h-pshfos-se-politikoys-dixws-fobo-theoy-leei-o-mhtropoliths-mesogaias/

Ἡ κοινὴ πνευματικὴ ζωὴ τῆς οἰκογένειας…

Γράφει ὁ Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἐν τῷ κόσμῳ πιστὸς καὶ τὰ μέλη τῆς οἰκογένειας στὴν ὁποία ἀνήκει θὰ πρέπει νὰ λειτουργοῦν ὡς μέλη μιᾶς «κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας». Ἡ οἰκογένεια εἶναι μία μικρὴ Ἐκκλησία. Θὰ πρέπει τὰ μέλη της, κατὰ μίμηση τῆς μοναστικῆς Ἐνορίας, νὰ καλλιεργήσουν τὴν κοινὴ λειτουργικὴ ζωή, τὴν νηστεία, τὴν φιλανθρωπία, τὴν ἁπλότητα καὶ ἀφελότητα, τὴν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, τὴν κοινὴ προσευχὴ μέσα στὸ σπίτι καθὼς καὶ τὴν πνευματικὴ συμμελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατερικῶν συγγραφῶν.

Ὁ συμπνευματισμός, ἡ φιλόθεος ἀδολεσχία καὶ ἡ κοινὴ προσευχὴ καλὸ εἶναι νὰ γίνονται σὲ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα καὶ σὲ καθορισμένες ὧρες ποὺ νὰ μποροῦν ὅλοι νὰ συμμετέχουν. Τὰ μικρὰ παιδιὰ ἃς συμμετέχουν γιὰ λιγότερο χρόνο. Ἡ νηστεία ἐπίσης προσαρμόζεται ἀπὸ τὸν Πνευματικὸ ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητες καὶ τὴν ἡλικία τοῦ καθενός...

Άγια Λείψανα. Ιστορική και Θεολογική προσέγγιση

Τμήματα των οστών του προσώπου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου.
Φυλάσσονται στον Καθεδρικό της Αμιένης (Amiens) στη Γαλλία.
Πρόσφατα συζητήθηκε η αυθεντικότητά τους, για την οποίαν συνηγόρησαν ρώσοι ιερωμένοι.

Δημοσιεύουμε εδώ το μέρος της πρωτότυπης μελέτης του καθηγητού Αντωνίου Μάρκου με τίτλο "Άγια Λείψανα. Ιστορική και Θεολογική προσέγγιση. Μέρος πρώτο και δεύτερο". Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Κέντρου Αγιολογικών Ερευνών "Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής" Το Συναξάριο της Εκκλησίας (εδώ).

Ο ιστότοπος της Λειψανοθήκης ένθερμα προτείνει στους τυχόν αναγνώστες της την άμεση παραπομπή στον ιστότοπο του Κέντρου Αγιολογικών Ερευνών "Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής" Το Συναξάριο της Εκκλησίας, ώστε να διεξέλθουν εκτός αυτού και όλο το άλλο σπουδαίο υλικό που έχει γράψει και συγκεντρώσει τα τελευταία χρόνια ο καθηγητής Αντώνιος Μάρκος...

ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ - Τόποι συγκεντρώσεως

Καθηγητοῦ  Ἀντωνίου Μάρκου

Τό κείμενο αὐτό ἀποτελεῖ συνέχεια τοῦ προηγουμένως δημοσιευομένου κειμένου, «Ἅγια Λείψανα - Ἱστορική καί Θεολογική προσέγγιση» καί ἡ μελέτη του προϋποθέτει τήν μελέτη τοῦ προηγουμένου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Προλεγόμενα
Βιβλιογραφία
Συγκεντρώσεις Ἁγίων Λειψάνων
Συγκεντρώσεις Κειμηλίων καί Ἁγίων Λειψάνων στήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή.
Συγκεντρώσεις Ἁγίων Λειψάνων στήν Ἑλλάδα.
Συγκεντρώσεις Κειμηλίων καί Ἁγίων Λειψάνων στή Ρωμαιοκαθολική καί Προτεσταντική Δύση.
Προλεγόμενα...

"Οι Πνευματικοί Νόμοι"

Ο Γέροντας αγαπούσε να εργάζεται και δεν σταματούσε καθόλου στις ώρες που επέτρεπε το πρόγραμμα. Το εργόχειρό μας τότε ήταν σταυρουδάκια σκαλιστά, τα οποία σκάλιζε με μεγάλη ευχέρεια και ταχύτητα, αφού εμείς ετοιμάζαμε το ξύλο. Έμενε μόνος του στο καλυβάκι που του χτίσαμε μακρύτερα από μας, κι εμείς πηγαίναμε να τον βρούμε το μεσημέρι και μετά φεύγαμε ο καθένας μόνος του.

Το μέρος εκεί ήταν απόμερο και ήσυχο, αλλά ήταν πιο εκτεθειμένο στους καιρούς. Έτσι, το κρύο ήταν περισσότερο, ώσπου τον πείσαμε να του βάλουμε λίγη θέρμανση με καμιά σόμπα. Πήρα, εγώ ο ευτελής, τα μέτρα και ετοίμασα τα υλικά, για να την φτιάξω με λαμαρίνα απ’ έξω και μέσα χτιστή με πηλό. Ετοιμάστηκα για την επομένη, όπως του έταξα αποβραδίς, και το πρωί μάζεψα τα εργαλεία μου και τα υλικά και πήγα κάπου εκεί κοντά να την φτιάξω και να την τοποθετήσω μετά. Έβαλα μετάνοια, όπως πάντα, και άρχισα με καλό καιρό, γιατί δούλευα έξω στο ύπαιθρο...

Τά ἐμπόδια γιά τήν ἐξομολόγηση

Η άγνοια, ο εγωισμός και η αμαρτωλή ζωή είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους πολλοί χριστιανοί δεν εξομολογούνται. Άλλοι λόγοι είναι η ιεροκατηγορία, το αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η πολεμική κατά της πίστεως και η ολιγοπιστία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και ο αντίδικος ημών διάβολος. Και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας εμποδίσει από την εξομολόγηση. Γιατί; Διότι γνωρίζει τα ευεργετικά και σωτήρια αποτελέσματα της εξομολογήσεως και διότι ενώ χαρά μεγάλη γίνεται στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί (Λουκ.ιε' 7), την ίδια ώρα ο διάβολος καίγεται από τον φθόνο και την κακία του. Αμφιβάλλετε; Ακούστε λοιπόν, ένα γεγονός, που συνέβη στην Μονή Γηροκομείου Πατρών...

Γέροντας Παΐσιος: Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη

Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη.

Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ, όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.

 Γι' αυτό η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να λέει την Ευχή, να μελετάει λίγο από το Ευαγγέλιο, να ψάλει, να μην έχει άγχος, αλλά και οι άλλοι να προσέχουν να μην την στενοχωρούν. Τότε το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι αγιασμένο και οι γονείς δεν θα έχουν πρόβλημα μαζί του, ούτε όταν είναι μικρό, ούτε όταν μεγαλώσει...

Πού θα βρίσκεται η ψυχή μέχρι την κοινή Ανάσταση

«Μία ερώτηση ακόμα, πάτερ Μάξιμε», είπε ο Γιάννης. «Όταν η ψυχή διαχωρίζεται από το σώμα, αυτή που θα βρίσκεται μέχρι την τελική Ανάσταση; Τι θα κάνει; Εξελίσσεται, ή παραμένει, ας πούμε, σε μια κατάσταση βαθέος ύπνου;» «Άλλη μία λογική ερώτηση! Δυστυχώς, δεν μπορεί να απαντηθεί με τη λογική. Η έννοια του χώρου ανήκει στον υλικό κόσμο.  Έτσι το ερώτημα "πού θα βρίσκεται η ψυχή μέχρι την κοινή Ανάσταση" μπορεί να απαντηθεί μόνο με αυτό τον τρόπο: "Θα είναι στον κόσμο των πνευμάτων όπως και οι άγγελοι". Είναι ένας κόσμος πέρα από το χώρο και το χρόνο. Εδώ μιλάμε για έναν ριζικά διαφορετικό κόσμο, μία ριζικά διαφορετική διάσταση, που είναι πέρα από την ικανότητα μας να τη γνωρίσουμε -να μη γνωρίσουμε με τη λογική, δηλαδή. Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει με Λόγια αυτό τον κόσμο που βρίσκεται πέρα από το χώρο και το χρόνο. Ταυτόχρονα, σ' αυτή την περίοδο της αναμονής, υπάρχει, θα Λέγαμε, μία εξελικτική πορεία της ψυχής προς τον Θεό. Πρόκειται για μία δυναμική πορεία, καθώς η ψυχή προχωρεί προς το μεγαλείο του Θεού»...