Ένας Γέρων είπε:
—Αν είμαστε παιδιά των Αγίων Αποστόλων, όπως φωνάζει και λέγει ο Απόστολος Παύλος, «διότι με την χάριν του Ιησού Χριστού εγώ με το Ευαγγέλιον σας εγέννησα» (Α' Κορ. δ΄, 15), τότε έχομε υποχρέωση, ως παιδιά, να μιμούμεθα τους γονείς. Και όπως εκείνοι δοκίμαζαν χαρά, όταν τους μαστίγωναν και παρέμεναν ατάραχοι όταν τους συκοφαντούσαν, διότι άκουαν από Έλληνες (ειδωλολάτρες) και Ιουδαίους ότι αυτοί είναι που αναστατώνουν την Οικουμένη με τις μαγείες και τις φαρμακείες αυτών, έτσι και εμείς να αισθανόμαστε σε παρόμοιες περιπτώσεις...
Οι Απόστολοι σε όλα αυτά και τα παρόμοια όχι μονάχα δεν ελυπούντο, αλλά απ’ εναντίας δοκίμαζαν χαρά. Γι’ αυτό και έλεγαν με ικανοποίηση «όταν μας εμπαίζουν, ημείς ευλογούμεν, όταν μας βλασφημούν, ημείς παρακαλούμεν δι’ αυτούς» (Α' Κορ. δ', 12—13) και τα υπόλοιπα.
Γι’ αυτό καί εγράφησαν όλα αυτά, για να τους μιμηθούμε και εμείς. Όταν λοιπόν πάθουμε κάτι τέτοιο ή ακούσουμε πικρά λόγια, πρέπει να χαίρουμε ωσάν να κερδίζουμε θησαυρό και να επικοινωνούμε στις θλίψεις και τις στενοχώριες των Αγίων Αποστόλων και των Μαρτύρων αλλά και μεγαλύτερα να περιμένουμε, για να δείξουμε ότι παραμένουμε οι γνησιότεροι συγγενείς των και για να κερδίσουμε τα σπουδαιότερα, με το να γίνουμε συμμέτοχοι της ατελειώτου δόξης των ουρανών.
Από τον «Ευεργετινό»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου