Σεπτεμβριανά 1955

Η «πολιτική» του τουρκικού παρακράτους!

Οι ηγήτορες της Τουρκίας, κρατούσαν ανέκαθεν, οποιαδήποτε στάση βόλευε και προωθούσε τα επεκτατικά τους σχέδια. Επινοώντας πρωτίστως μεθόδους σχετικά με το πώς θα εκδιώξουν από την Τουρκία όποιους δεν ήταν Τούρκοι, σε τόπους που κατέκτησαν από τους Έλληνες και το φρικωδέστερο όλων ότι οι λεγόμενοι Τούρκοι ήταν στην συντριπτική τους πλειονότητα, βιαίως εξισλαμισμένοι Έλληνες!

Πριν την Μικρασιατική καταστροφή, οι Τούρκοι, σαν να μην έτρεχε τίποτα, έσφαξαν 1.500.000 Αρμενίους. Κατόπιν, ήρθε η σειρά των Ελλήνων του Πόντου και της Μικρασίας το 1922. Όλα αυτά με τις «πλάτες» των «Δυτικών»! Από το 1923, οι συμφωνίες που συνάπτανε οι Τούρκοι, παραβιάζονταν ασύστολα από τους ίδιους, την ίδια ακριβώς στιγμή που τις υπέγραφαν. Και ενώ συμφωνήθηκε με τις ανταλλαγές πληθυσμών από την Τουρκία προς την Ελλάδα και αντιστρόφως, να παραμείνουν στην Κωνσταντινούπολη 300.000 Έλληνες και άλλοι 15.000 σε Ίμβρο και Τένεδο, καθώς και 80.000 μουσουλμάνοι στην Ελληνική Θράκη, οι Τούρκοι ξεκίνησαν ευθύς αμέσως τα σχέδια για το πώς θα αυξήσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό στη Θράκη, διεκδικώντας τουλάχιστον την ανεξαρτησία τους, καθώς και το πώς θα εξοντώσουν τους Έλληνες από την Τουρκία! Στα δύο αυτά Ελληνικά νησιά, που δόθηκαν πεσκέσι στους Τούρκους, εφαρμόσθηκε εξ’ αρχής το κλείσιμο των Ελληνικών σχολείων, απαγορεύθηκε η εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας που εξανθρώπισε την ανθρωπότητα, δημεύοντας συνάμα την εκκλησιαστική περιουσία, και κουβαλώντας στα νησιά άξεστους εποίκους.

Το 1932 έφτιαξαν νόμους περί εξυβρίσεως του «τουρκισμού». Έτσι, μπορούσαν με δύο ψευδομάρτυρες να εξοντώσουν ανά πάσα στιγμή οποιονδήποτε Έλληνα. Το 1941 ενώ διευκόλυναν πονηρά τον Χίτλερ, «γλείφοντας» ταυτόχρονα εν μέσω πολέμου και τους συμμάχους, χωρίς να εμπλακούν εκείνοι στον πόλεμο (γυρεύοντας όμως «λάφυρα»), βρήκαν την ευκαιρία και εξόντωναν όσους δεν ήταν μουσουλμάνοι, στέλνοντας πολλούς Χριστιανούς στα τάγματα εργασίας στα βάθη της Ανατολίας. Το 1942 η τουρκική βουλή επέβαλε κεφαλικό φόρο περιουσίας σε όσους δεν ήταν μουσουλμάνοι, αναγκάζοντας πολλούς Έλληνες να ξεπουλήσουν τις περιουσίες τους για να πληρώσουν τα χρέη που τους φόρτωσαν! Όσοι δεν είχαν χρήματα (1862 Έλληνες/Χριστιανοί) εξορίστηκαν στο Ασκαλέ και δούλευαν σε καταναγκαστικά έργα για να εξοφλήσουν, αν και για τα ποσά που τους είχαν επιβληθεί έπρεπε να δουλεύουν δύο ή και τρεις ζωές!

Από το 1950 οι Έλληνες της Κύπρου ξεκινούν αγώνες για την ανεξαρτησία τους, θέλοντας να αποτινάξουν την ανεπιθύμητη ιμπεριαλιστική παρουσία των Άγγλων, οι οποίοι ενδιαφέρονταν για τις βάσεις τους (και όχι μόνο), προδίδοντας τελικά για μια ακόμα φορά τους Έλληνες, βάζοντας στο παιχνίδι ως εγγυήτρια δύναμη τους Τούρκους που από το 1878 είχαν πουλήσει την Κύπρο στους Άγγλους και από το 1922 (άρθρο 16 – συνθήκη Λωζάνης) είχαν παραιτηθεί από κάθε απαίτηση για την Κύπρο! Έτσι, οι Τούρκοι είχαν στα χέρια τους την ευκαιρία που επιζητούσαν για να πατήσουν «πόδι» ξανά στην Κύπρο και συνάμα να εκδιώξουν τους Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη, επειδή είχαν προοδεύσει οικονομικά και το ελληνικό εμπόριο ανθούσε, κάτι που εκείνοι ζήλευαν αφάνταστα.

Τον Σεπτέμβριο του 1955 οι Τούρκοι οργάνωσαν το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Οι τουρκικές εφημερίδες καλλιεργούσαν κλίμα πόλωσης και ειδικά η «Χουριέτ», παρουσιάζοντας ανθελληνικά άρθρα κυρίως ενός τουρκοεβραίου «δημοσιογράφου». Τα αίματα άναψαν με ένα καλά σκηνοθετημένο επεισόδιο στη Θεσσαλονίκη, όπου ένας Τούρκος φύλακας του τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, τοποθέτησε βόμβα στην αυλή του σπιτιού που γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, η οποία εξερράγη σπάζοντας μερικά τζάμια του σπιτιού. Ευθύς, την βομβιστική αυτή ενέργεια, που το τουρκικό παρακράτος είχε επινοήσει, την μετέδωσαν οι εντός του «κόλπου» τουρκικές εφημερίδες, κάνοντας λόγο για «Έλληνες τρομοκράτες» που δήθεν κατέστρεψαν ολοσχερώς το σπίτι του Κεμάλ! Τα ψέματα αυτά πυροδότησαν το μίσος του μαινόμενου πλήθους των Τούρκων κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν η 6η Σεπτεμβρίου του 1955. Λίγοι Τούρκοι φοιτητές συγκεντρώθηκαν αρχικά στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης για να διαδηλώσουν κατά των Ελλήνων με αφορμή το Κυπριακό, δηλαδή για τα συμφέροντα των Άγγλών. Ευθύς, μόλις μαθεύτηκε το συμβάν στη Θεσσαλονίκη, οι δρόμοι γέμισαν από 50.000 εξαγριωμένους Τούρκους, που πήραν εντολή να καταστρέψουν οτιδήποτε ήταν Ελληνικό και Χριστιανικό! Οι οργανωτές της, είχαν φροντίζει πρωτύτερα να σημαδέψουν τους στόχους για να μην γίνουν λάθη! Σκοτώνοντας όποιον Έλληνα τολμούσε να εμφανισθεί μπροστά τους «διεκπεραιώθηκαν» οι θηριωδίες. Μοιρασμένοι σε 100 ομάδες λυσσασμένων τραμπούκων, κατέστρεψαν, λεηλάτησαν, έκαψαν, έκλεψαν, βίασαν γυναίκες (ακόμα και ένα 8χρονο κοριτσάκι). Μέσα σε 6 ώρες αποτέλειωσαν 4350 Ελληνικά καταστήματα, 2600 σπίτια, 73 Εκκλησίες, 26 σχολεία, 21 εργοστάσια, 110 εστιατόρια και ξενοδοχεία, σκότωσαν τουλάχιστον 20 Έλληνες, σύλησαν τους Πατριαρχικούς τάφους και στο νεκροταφείο του Σισλί ξέθαβαν τους νεκρούς και τους κομμάτιαζαν! Τόσο μίσος. Με αυτή την «πολιτική» ο στόχος των Τούρκων επετεύχθη. Καραβάνια τρομοκρατημένων Ελλήνων εγκατέλειψαν την Πόλη. Την ίδια στιγμή που ο Τούρκος ο οποίος είχε βάλει την βόμβα στο σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, επέστρεφε και οι Τούρκοι τον υποδεχόντουσαν ως εθνικό «ήρωα», κάνοντάς τον διευθυντή αστυνομίας και αργότερα νομάρχη!

Το 1964 οι Τούρκοι συνέχισαν να επινοούν ψεύτικες κατηγορίες κατά των εναπομεινάντων Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Κατηγορήθηκαν ότι δήθεν ενίσχυαν τους Ελληνοκυπρίους για να διώξουν τους τουρκοκυπρίους. Με αυτό το πρόσχημα εκβίαζαν τους Έλληνες να «χαρίσουν» τις περιουσίες τους στο τουρκικό παρακράτος με αντάλλαγμα την απέλασή τους στην Ελλάδα. Όποιος δεν συμφωνούσε, καταδικαζόταν σε βασανιστήρια τα οποία κανείς δεν άντεχε. Η επιλογή ήταν: Απέλαση ή θάνατος!

Το «τρελό» της όλης υποθέσεως είναι ότι σήμερα κάποιοι που θέλουν να επιφέρουν την ειρήνη μεταξύ των δύο λαών –και καλά κάνουν- ζητούν από μας τους Έλληνες να ξεχάσουμε, να ξεγράψουμε, να αλλάξουμε πίστη, να συγχωρήσουμε, να μη μιλάμε, να υποχωρήσουμε, να δώσουμε κι’ άλλα… Όμως, δεν είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς όσο κι αν επιθυμεί να ζήσει ειρηνικά με ένα γείτονα που δεν ησύχασε ποτέ, διότι οι «φίλοι» Τούρκοι φροντίζουν να υπενθυμίζουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ότι δεν πρόκειται ποτέ να σεβασθούν απολύτως τίποτα. Πάντα θα παραμένουν οι ίδιοι προκλητικοί και αδιόρθωτοι γείτονες, που δεν θα σταματήσουν ποτέ να διεκδικούν χωρίς εκείνοι να υποχωρούν σε κανένα θέμα ούτε στο ελάχιστο, συνεχίζοντας να δημιουργούν με «ξένη» καθοδήγηση πολλά προβλήματα στην Ελλάδα. Ένα απλούστατο παράδειγμα είναι ότι ενώ η χώρα μας προσπαθεί να ανορθώσει την οικονομία της, ταυτόχρονα πληρώνει εξ’ αιτίας των Τούρκων, μόνο για εξοπλισμούς, περισσότερα χρήματα απ’ ότι και οι 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί!

Μια ματιά σήμερα στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Θράκη, στο Πατριαρχείο, ακόμα και στις υπέρ των Σκοπίων και της Αλβανίας θέσεις υποστήριξης των Τούρκων στις παρανοϊκές τους προκλήσεις, δεν δίνει περιθώρια αμφισβήτησης και δικαιολόγησης της επιφυλακτικής στάσης των Ελλήνων έναντι των γειτόνων.

Στρατής Ανδριώτης