«Θέλουμε να ζήσουμε ελληνικά!» Ελλάδα χωρίς ζωή ελληνική, είναι Ελλάδα πεθαμένη.... (Φώτης Κόντογλου)

.... Η Ελλάδα είναι πλούτος της γης, κ' εσείς (οι ότι να' ναι) είσαστε οι φτωχοί.... οι άνθρωποι με ανόητες κουβέντες, θεατρινίστικο ύφος, ανεκδοτάκια γιά την Πομπαντούρ, για τον Μέττερνιχ καί για τους σκηνοθετημένους Βολταίρους, ή για τους κρονόληρους Μπερνάρ Σώ, πού τους έχετε για μοντέλα της μικρολογίας σας. Η Ελλάδα δεν βγάζει μανιτάρια καί ζαμπόνια καί τυριά βρώμικα. Η Ελλάδα γεννά Όμηρους, Ησιόδους, Αισχύλους, Πίνδαρους, Πολύκλειτους, Ικτίνους, Χρυσόστομους, Βασιλείους, Ανθέμιους, Πανσελήνους, Φερραίους, ποιητές των δροσερών βουνών, Παπαδιαμάντηδες, ανθρώπους πού μοσκοβολάνε σαν το τίμιο ξύλο. Μικρολογίες, ανεκδοτάκια σαν αυτά πού λένε στις παρέες τους οι μοντέρνοι..… πού φέρνετε στην Ελλάδα τις αξιομνημόνευτες ανοησίες του τάδε καί τάδε έκφυλου μποέμ της Μονμάρτρης καί της Σάντα Λουτσίας;....

Μ ' αυτά, καί μάλιστα με τα αποφάγια τους, θέλετε να θραφεί η χώρα πού θράφηκε καί θρέφεται με την αμβροσία καί με το πρόσφορο, καί πού ήπιε καί πίνει το νέκταρ καί το αίμα του Χριστού από το δισκοπότηρο της Ορθοδοξίας; Αυτόν τον τιμημένον άρχοντα, τον Έλληνα, θέλετε να τον ξεγυμνώσετε από την βασιλικιά στολή του, καί να τον ντύσετε με τα μουχλιασμένα αποφόρια των ξένων, όπως ντύνονται κάποιοι νέγροι της Αφρικής, με ξεθωριασμένες ρεντιγκότες, με μαδημένα μιραμπώ, καί με επωλέττες του Νέλσον καί με τρικαντά του Ναπολέοντα!

Αφήστε τον (Έλληνα) να πεθάνει άρχοντας, σαν τον Παλαιολόγο, κι όχι μασκαρεμένος.

Να 'χει.... τα υψηλά ιδεώδη για τα όποια αγωνίζονται εναντίον όσοι δεν τους αρέσει ο Θανάσης Διάκος, αλλά ο Πάολο Μαλατέστα, πού δεν τους αρέσει η Αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι, αλλά το τέρας του αγίου Πέτρου, πού δεν τους αρέσει ο αγιασμένος καί μοσχοβολημένος Παπαδιαμάντης, αλλά ο φανφαρόνος ο Ντ' Αννούτσιο.

Από στεριά κι από θάλασσα βγαίνει φωνή καί βόγγος «θέλουμε να ζήσουμε ελληνικά!» Ελλάδα χωρίς ζωή ελληνική, είναι Ελλάδα πεθαμένη.

.... θέλουνε μια Ελλάδα χωρίς τίποτα ελληνικό, ούτε καί τη γλώσσα της την ίδια.... αλλά ας αφήσουμε τους «νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς».

Η Ρωμιοσύνη ειν' φυλή συνόκαιρη του κόσμου, κανένας δεν ευρέθηκε για να την εξαλείψει. Κανένας, γιατί σκέπει την απ' τάψη, ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη θα χαθεί όντας ο κόσμος λείψει.