Ο αξέχαστος για την ευγένεια, καλοσύνη,αξιοσύνη, προσφορά, λιτότητα και ταπεινότητα κυρ Μάριος Καλλιπολίτης ( 1936- 2013). Γόνος Μικρασιατών απ' την περιοχή Αδραμυττίου, κάτοικος Συνοικισμού Μυτιλήνης, τεχνίτης - μηχανουργός στο διάσημο Μηχανουργείο ΣΟΦΙΑ αλλά και στο Πέραμα του Πειραιά αργότερα, ερασιτέχνης ψαράς αλλά και ... "ιστιοπλόος". Κάθε χρόνο τον Αύγουστο σαλπάριζε απ' τον Πειραιά και ταξίδευε με την ξύλινη βάρκα του, πρώτα για προσκύνημα στην Τήνο και μετά για την πατρίδα του την Μυτιλήνη!
Σαν γέρασε κι αυτός και η βάρκα του άραξαν σ'ένα σπιτάκι με μικρό μπαξέ στα Αραπίνικα λίγο πάνω απ'τον Παιδικό Σταθμό Μυτιλήνης. Καλλιεργούσε, προσευχόταν, εκκλησιαζόταν, έψελνε και διακονούσε δωρεάν σε πολλές ενορίες της πόλης μας αλλά και των γύρω χωριών. Ανηφόριζε συχνά στον Προφήτη Ηλία για δουλειά αλλά και ολονύκτια προσευχή. Τα πρόσφορα που του δίνανε οι ιερείς τα μοίραζε σε φτωχούς γείτονες κι αν επέμεναν να του δώσουν χρήματα,τά ριχνε στο παγκάρι! Ενώ δικαιούνταν καλή σύνταξη απ'το ΙΚΑ δεν έκανε αίτηση να την πάρει! Ακτημοσύνη και ολιγάρκεια σ'όλο της το μεγαλείο! Παρέα με τον παπά Στρατή μάζευε ελιές τους χειμώνες και είχε λάδι για το καντήλι του κι ελιές ξυδάτες για προσφάι όλο τον χρόνο! Φύλακας - συντηρητής του γειτονικού αρχοντικού σπιτιού του ακαδημαϊκού Αθανασίου Τσερνόγλου που παραθέριζε εκεί ερχόμενος απ'την Αθήνα. Τα λόγια, τα έργα και η παρουσία του κυρ Μάριου μένουν πάντα ανεξίτηλα στην μνήμη μας κι ας πέρασαν δέκα χρόνια από την εκδημία του...
Κείμενο: Νίκος Κουφάκης.
Παραχώρηση φωτογραφίας: Στρατής Δουμούζης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου