Τη 14η του μηνός Οκτωβρίου μνήμη του Αρχιεπισκόπου Μηθύμνης Ιγνάτιου, κτίτωρος δύο Ιερών Μονών στην Καλλονή της Λέσβου, της Μονής Λειμώνος και της Μυρσινιωτισας, σοφός διδάσκαλος, αγιογράφος, ποιητής, καλλιγράφος, θεολόγος... περιγράφεται ως απλούς και φιλάδελφος, γλυκύς και πράος.... ως “Πνεύμα” ευπρεπείας και αγαθοσύνης, ανιδιοτελής ρασοφόρος.
Που παράλληλα με τα ιερά γράμματα φροντίζει να κρατηθεί ζωντανή και η φλόγα της Ελληνορθοδόξου παραδόσεως στα δύσκαμπτα χρόνια της Οθωμανικής ασυδοσίας.
Τρανολαμπές δείγμα της ασώπαστης δημιουργικότητάς του η περίφημη “Λειμωνιάδα”, ένας πνευματικός ροδώνας – διδακτήριο όπου για 400 χρόνια προσέφερε την λάμψη του και αποτέλεσε τη ραχοκοκαλίδα της Λεσβιακής Παλιγγενεσίας.
Μη θέλοντας ούτε στιγμή να εγκαταλείψει την επικοινωνία του με τον Θεό ως εραστής της ησυχαστικής κοινωνίας, ζων εν ευεργεσίαις πολλάκις δεν παρατά να αγωνιά, να κοπιάζει δια την πνευματικήν αφύπνισην και ψυχικήν καλλιέργεια του ποιμνίου του.
Απορίας άξιον το τι κατάφερε την ώρα που πόσοι άλλοι μαζί δεν θα τολμούσαν ούτε να τον αγγίξουν.
το 1566 στις 14 Οκτωβρίου σαν το πουλάκι και την ψυχούλα του στην αγκαλιά του Παντοδίκαιου Θεού.
Ένας έμπιστος φίλος της αρετής, φύλαξ άγγελος της αληθείας, ο κατά γενικήν ομολογίαν ακρογωνιαίος λίθος της Λεσβιακής αγιολογίας, ο “αγαλλιάζων” τους ουρανούς Ιγνάτιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου