Με αξίωσε ο Θεός να ψελνω στον Ενοριακό Ναό του χωριού μου. Οι φετινές Άγιες ημέρες στιγματίστηκαν από την κεκλεισμένων των θυρών τέλεση των Ιερών Ακολουθιών.
Είναι συγκινητικό, στενάχωρο, λυπηρό, αποκαρδιωτικό, να συμμετέχεις σε ότι ωραιότερο υπάρχει στη ζωή μας και να είναι άδεια η Εκκλησία, άδεια τα στασίδια, μόνα τους τα εικονοστάσια, χωρίς να μπορεί να τα προσκυνήσει κανείς.
Αισθάνεσαι να κλαίει η ψυχή σου, για την μάνα και τον πατέρα που κλαίνε επειδή δεν επιτρέπεται να προσκυνήσουν τον Νυμφίο Χριστό, τον Εσταυρωμένο Χριστό, τον Αναστάντα Χριστό!
Κλαίει η ψυχή σου για την μάνα και τον πατέρα που δεν μπορούν να ακούσουν τα παιδιά τους που ψέλνουν τους υπέροχους Θείους Ύμνους...
Κλαίει η ψυχή σου για τα παλικάρια που δεν μπορούν να σηκώσουν τον Επιτάφιο, και τις κοπέλες που δεν μπορούν να μοιρολογησουν τον Χριστό, να πανηγυρίσουν την Ανάστασή Του.
Κλαίει η ψυχή σου για τους πιστούς που δεν επιτρέπεται να κάνουν ένα τρισάγιο στους γονείς τους που δεν είναι πια κοντά τους.
Κλαίει η ψυχή σου για τον χαροκαμένο πατέρα και τη μάνα που δεν τους αφήνουν να ανάψουν το καντήλι στο παιδί τους.
Κλαίει η ψυχή σου για τον Ιερέα που βγάζει το Άγιο Ποτήριο της Θείας Μεταλήψεως και δεν υπάρχουν τα παιδάκια και οι Χριστιανοί να κοινωνήσουν για να βάλουν στην ψυχή τους τον Χριστό.
Κλαίει η ψυχή σου για τις καμπάνες που σιωπούν και δεν μπορούν να σημάνουν το κάλεσμα των πιστών στα Άγια Πάθη και στην Αγία Ανάσταση του Χριστού.
Κλαίει η ψυχή σου για την Άνοιξη, το γλυκύ έαρ, την ανθισμένη και λουλουδιασμενη πλάση, που αναζητούν το Πάσχα μετά τον Γολγοθά, το Χριστός Ανέστη, τα υπέροχα έθιμα των Χριστιανών!
Ο Αναστάς Χριστός να σημάνει και την προσωπική μας Ανάσταση, σε μία θεάρεστη ζωή.
Καλή Ανάσταση!!!
σ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου