21 Ιανουαρίου 2020

Ψυχωφελή

"Υπήρχεν ένας ασκητής που εγνώριζεν όλα σχεδόν τα σπήλαια της Αθωνικής χερσονήσου.
Είχε φωτεινόν και ιλαρόν πρόσωπον.
Εις την σπηλιάν ένα κύπελλον νερού εγέμιζεν ανά εικοσιτεσσαρας ώρας.
Τοιάυτη υπομονή και εγκαρτέρησις.
Παρεκάλεσε να φύγη από την πρόσκαιρον αυτήν ζωήν κατά την Λαμπράν ημέραν του Τιμίου Σταυρού,
διότι οι πατέρες λέγουν την ημέραν αυτήν δεν υπάρχουν τελώνια δια να λογοδοτήσει η ψυχή.
Ήτο ακτήμων εις το έπαρκον.
Δεν είχε τίποτε...

Αλλά εκείνο το οποίον εχαρακτήριζε την ευλογημενη μορφήν του ήτο η χριστομίμητος αγάπη.
Όπου ήκουε για ασθενή και ανήμπορον, έτρεχε " αγαλλομένω ποδί".
Να διακονήσει.
Να υπηρετήσει.
Να γηροκομήση.
Είχε γηροκομήσει δεκαπέντε γέρους και ασθενείς ασκητάς!!
"Ανθρωπος του Θεού.
Αληθινός μιμητής του Δεσπότου γέγονας.
Εζήλωσας και ακολούθησαν το του Νιπτήρος υπόδειγμα."
_____________________________________________________________________________
Ένας άλλος ελεήμων ψαράς υπήρξεν ο Σωφρόνιος Αγιαννανίτης, ο οποίος ησκήτευε κάτω από τα Βουλευτήρια εις ξεροκάλυβον, ονόματι " Λοβιάρικα".
Είχε πάει την πρώτην φοράν εις την Ι.Μονήν Λαύρας δια να καρή μοναχός, αλλά επέστρεψεν άπρακτος.
Οι δαίμονες τότε του επετέθησαν με ειρωνικάς φωνάς κοροϊδεύοντες αυτόν:
" Σπύρος πήγες Σπύρος ήλθες" ( Ήτο το κοσμικόν του όνομα).
Αλλά δεν απεγοητευθη.
Επήγεν εκ νέου εις την Μονήν και τελικώς εκάρη μοναχός.
Έζησεν εντελώς ακτήμων.αλλα με πολλήν αγάπην.
Εμοίραζε τα ψάρια που εψάρευε εις τους πτωχούς πατέρας.
Εκοιμήθη εις ηλικίαν ενενήντα ετων.!

'Αλλη φορά ο γερό Κωνςτάντιος πήγε όταν έμενε στο κάθισμα του Αγίου Σπυρίδωνος γιατί είχε τελειώςει το λάδι και ζήτησε από τον δοχειάρη αλλά εκείνος δεν του έδωσε .
Πήγε ο γερο -Κωνστάντιος στον 'Αγιο Σπυρίδωνα , προσευχήθηκε στενοχωρημένος και ο 'Αγιος ανέλαβε να τακτοποιήσει το θέμα .
Τη νύχτα εμφανίστηκε στον δοχειάρη αγριεμένος , ενώ εκοιμάτο και του είπε: "
Γιατί δε δίνεις λίγο λάδι στον γέρω-Κωνστάντιο για να μου ανάβει το καντήλι; Δεν μπορώ να το βλέπω σβηστό" .
Τρομαγμένος ξύπνησε και πήγε μόνος του το λάδι ζητώντας συγχώρεση από τον γέρω Κωνστάντιο .
Στο κάθισμα του Αγίου Σπυρίδωνος θεραπεύτηκε και ένας δαιμονισμένος καλόγερος με τη βοήθεια του Αγίου.
Το δαιμόνιο φώναζε ότι τον καίει ο άγιος Σπυρίδων και βγαίνοντας από τον καλόγερο έπεσε σε μια στέρνα και το νερό πετάχτηκε έξω σαν να έγινε έκρηξη .

ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ.!
Την ευχή των αγιων πατέρων να 'χουμε!!
💐από το βιβλίο ΑΘΩΝΙΚΌΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΌΝ
Τις νύχτες στο Άγιον Όρος δεν φωτίζει μόνο το φως του φεγγαριού.
Υπάρχει το άλλο Φως, το ανέσπερο, το αιώνιο, που το νιώθεις με τα άλλα μάτια.
Το αισθάνεσαι.
Έρχεται από την αιωνιότητα και
κατακλύζει το γήινο
χωροχρόνο ενώνοντας την Γη με τον Ουρανό.!
🔔🕊
ΕΥΛΟΓΙΑ ΘΕΟΥ.!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου