Σήμερα, αν κανείς προσπαθή να κρατήση λίγο την παράδοση, να τηρή τις νηστείες, να μη δουλεύη τις γιορτές, να είναι ευλαβής, λένε μερικοί:«Που βρίσκεται αυτός; Πάνε αυτά τα πράγματα! Αυτά ήταν για τότε!».Και αν τους πής τίποτε, θα σού πούν:
«Σε ποιά εποχή ζής; Αυτά δεν γίνονται τώρα!».Σιγά‐σιγά τα παίρνουν για παραμύθια.
Τί λέει όμως; «Ιησούς Χριστός χθές και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» 173. Εβρ. 13, 8...
Πάρε έναν δαιμονισμένο και βάλ’ τον σε μία πνευματική ατμόσφαιρα. Θα δής, θα γυρίζη από ’δω‐από ’κει∙ δεν θα μπορή να σταθή, γιατί θα ζορίζεται. Το ίδιο και αυτοί∙ ελέγχονται, ζορίζονται και πάνε να καταπατήσουν την συνείδησή τους, γι’ αυτό τα λένε αυτά. Και τις αξίες τις λένε κατεστημένο τώρα και πάνε να αντικαταστήσουν τις αξίες με αταξίες. Μεγάλη διαστροφή υπάρχει στον κόσμο! Την ομορφιά την πνευματική την θεωρούν ασχήμια. Η πνευματική ομορφιά δηλαδή για τους κοσμικούς είναι κοσμική ασχήμια. Νά, αν πάρης έναν καλόγερο τώρα και του κόψης τα μαλλιά του, πόσο άσχημος γίνεται! Αυτήν όμως την ασχήμια οι κοσμικοί την θεωρούν ομορφιά.
Και βλέπεις, τώρα μάχονται την Εκκλησία, αγωνίζονται για την καταστροφή της. Καλά, να πούμε, δεν πιστεύουν, διδάσκουν την αθεΐα. Αλλά να μην αναγνωρίζουν το καλό που προσφέρει η Εκκλησία και να τα βάζουν με την Εκκλησία; Αυτό έχει πολλή κακότητα.
Να μην αναγνωρίζουν π.χ. ότι η Εκκλησία προστατεύει τα παιδιά, τα βοηθάει να μη γίνουν αλητάκια, να γίνουν καλοί άνθρωποι; Αυτοί προωθούν τα παιδιά στο κακό∙ επιτρέπουν την καταστροφή των παιδιών ελεύθερα. Ενώ η Εκκλησία τί διδάσκει; «Να είναι ο νέος φρόνιμος, να σέβεται τους ανθρώπους"
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» ‐ 187 ‐
173. Εβρ. 13, 8.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου