Τρία είναι και τα μεγάλα χαρίσματα ( Γέρoντος Ιωσήφ τού Ησυχαστή )

Σε τρεις τάξεις διαιρείται η χάρις: Καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική. Σε τρεις και η ζωή μας: Κατά φύσιν, υπέρ φύσιν, παρά φύσιν. Σε αυτές τις τρεις τάξεις ανέρχεται και κατέρχεται. Τρία είναι και τα μεγάλα χαρίσματα, που λαμβάνει: Θεωρία, αγάπη, απάθεια.

Λοιπόν στην «πράξιν» συνεργεί χάρις καθαρτική, η οποία βοηθά στην κάθαρση. Και κάθε ένας, που μετανόησε, η χάρις είναι που τον προτρέπει στη μετάνοια.

Και όσα κάνει της χάριτος είναι, αν και δεν το γνωρίζει αυτός που την έχει, όμως αυτή τον τροφοδοτεί και τον οδηγεί. Και ανάλογα με την προκοπή του, ανέρχεται ή κατέρχεται ή μένει στην ιδία κατάσταση...

Οι τρείς Ιεράρχες

Σκέψεις πάνω στη ζωή και το έργο των μελιρρύτων ποταμών της σοφίας, των φωστήρων της Οικουμένης

ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

Η Εκκλησία μας τιμάει στις 30 Ιανουαρίου τους τρεις μεγάλους Ιεράρχες: Βασίλειο το Μέγα, Γρηγόριο το Θεολόγο και Ιωάννη το Χρυσόστομο. Τους «τρεις χρυσούς Πατέρες» του 4ου αιώνα, που ορθόδοξα κατανόησαν και Ορθόδοξα ερμήνευσαν τις αλήθειες της πίστεως, διέπρεψαν στις επιστήμες και τα γράμματα, συνέδεσαν την ελληνική παιδεία με την εκκλησιαστική ζωή και λατρεία και έδωσαν έτσι ουράνια προοπτική και σωτήρια διέξοδο στον ελληνισμό, αντιμετώπισαν τις αιρέσεις με επιτυχία, πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εξήραν την κοινοκτημοσύνη των υλικών αγαθών...

Τά ψέματα περί ἀναγνώρισης «Μακεδονίας» καί τῆς «μακεδονικῆς γλώσσας»

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Τα ψέματα, μας τα αραδιάζουν όχι με το κιλό, αλλά με τους τόνους. Μας έχουν φλομώσει στο ψέμα 12 μήνες τώρα. Έρχονται κατά κύματα. «140 χώρες, 1977, 1959, 1995, πΓΔΜ περιέχει το Μακεδονία, Βουκουρέστι 1913, πετύχαμε erga omnes, χάσαμε, είναι και ολίγον Μακεδόνες, φιλία των λαών, κάτω οι εθνικισμοί, ασφάλεια στα Βαλκάνια, κρίμα δεν είναι οι γείτονες, επιτέλους να ασχοληθούμε με την Τουρκία, δε βαριέσαι ρε φίλε στην τελική – εγώ πάντως κουράστηκα».

Το ένα είναι μεγαλύτερο ψέμα από το άλλο.

Ας πιάσω σήμερα ένα από αυτά ή μάλλον μία οικογένεια από αυτά, που δείχνει να παιανίζει ψηλά τούτες τις ημέρες.

«Το όνομα το δώσαμε το 1959, πάει αυτό, τελείωσε».

και το αδελφάκι:

«Το όνομα το δώσαμε το 2008».

και το ξαδελφάκι:

«Το όνομα το δώσαμε το 1995, μέσα στο πΓΔΜ»

Ρε παιδιά, αν το όνομα το δώσαμε το 1959 ή το 1995 ή το 2008, τι στο διάλογο μας ζητάνε να δώσουμε τώρα; το δοσμένο; το τριπλοδοσμένο; Το δώσαμε μία, το δώσαμε δύο, το δώσαμε τρεις και πάλι να το ξαναματαδώσουμε;

Ακούστε το καλά λοιπόν...

Ὁ Πνευματικὸς Νόμος στὶς Ἐνδοοικογενειακὲς Σχέσεις.

Ἁγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Πολλοί ἔχουν πολέμους στήν οἰκία τους καί ἄλλος μέν πολεμᾶται ἀπό τήν γυναῖκα του, ἄλλος πολιορκεῖται ἀπό τό τέκνο του, ἄλλος ἀπό τόν ἀδελφό του καί ἄλλος ταπεινώνεται ἀπό τόν ὑπηρέτη του καί ὁ καθένας λυπᾶται καί δυσανασχετεῖ καί μάχεται καί πολεμᾶ καί πολεμᾶται καί κανείς δέν σκέπτεται ὅτι ἐάν δέν ἔσπειρε ἁμαρτίες δέν θά ἦταν δυνατόν νά φυτρώσουν στήν οἰκία του ἀγκάθια καί τριβόλια· ἐάν δέν ἔκρυβε σπινθῆρες ἁμαρτιῶν, δέν θά ἄναβε φωτιά στήν οἰκία του. Τό ὅτι βέβαια τά κακά πού μᾶς συμβαίνουν εἶναι καρποί τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ὁ Θεός ὁρίζει συγγενεῖς δημίους ἐναντίον τοῦ ἁμαρτάνοντος, μάρτυς εἶναι ἡ θεία Γραφή ἀπό τήν ὁποία τίποτε δέν ὑπάρχει ἰσχυρότερον...

Ποιοί έδωσαν τη Μακεδονία, και σε ποιούς....

Σκεφτείτε ότι δώσαμε τη Μακεδονία, σε ένα κρατίδιο που είναι συνονθύλευμα Αλβανών κυρίως, Σλάβων, Βουλγάρων, Τούρκων και γύφτων, καθώς και 150.000 ξεχασμένων και κρυμμένων από το φόβο Ελλήνων, για τους οποίους δεν έχει νοιαστεί ποτέ η ελληνική τηλεόραση, οι ελληνικές φυλλάδες, οι Έλληνες πολιτικοί. 

Δώσαμε τη Μακεδονία σε ένα τεχνητό αυτοδιαλυόμενο κρατίδιο που σε πρόσφατο δημοψήφισμα αδιαφόρησε για το θέμα της ονομασίας, διότι γνωρίζουν οι εκεί κατοικούντες ότι ουδεμία σχέση έχουν με τη Μακεδονία και στο δημοψήφισμα προσήλθαν πιεζόμενοι μόνο οι Αλβανοί...

Νά γίνετε ἄνθρωποι ἀληθινοί. (+ Μητροπολίτης Σισανίου καί Σιατίστης ΠΑΥΛΟΣ (πρός φοιτητές)

 Η πεῖρα μου μέ δίδαξε ὅτι ἀληθινός ἄνθρωπος εἶναι ὁ ταπεινός ἄνθρωπος.
Ὁ ταπεινός δέν παραγνωρίζει τά χαρίσματα καί τίς ἱκανότητες του, τά θεωρεῖ ὅμως δῶρα τοῦ Θεοῦ τά ὁποῖα καλεῖται νά ἀξιοποιήσει.
Αὐτό σημαίνει ὅτι μπορεῖ νά ἀναγνωρίζει καί τά χαρίσματα τῶν ἄλλων καί νά χαίρεται γι’αὐτά.
Ὁ ἐγωϊστής ἄνθρωπος εἶναι ἕνας τυφλός ἄνθρωπος γι’αὐτό δέν καταλαβαίνει οὔτε τόν ἑαυτό του, οὔτε τούς ἄλλους...

Δεν θέλουν πατριώτες και λεβέντες.....

«Οι σημερινές εξουσίες θέλουν ανδρείκελα και όχι Ήρωες. Θέλουν τα παιδιά μας να σαπίζουν στα ναρκωτικά, και όχι να είναι πατριώτες και λεβέντες!»

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος Ιωάννου 

Μόλις ακούσουν για Χριστό, ταράσσονται.....

Μια δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ έπαιρνε συνεντεύξεις από τους διαδηλωτές του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, οι οποίοι δήλωναν την αντίθεσή τους στους χειρισμούς της κυβέρνησης.

Ένας διαδηλωτής πήγε να μιλήσει για Χριστό. Μόλις ανέφερε τη λέξη Χριστός, η δημοσιογράφος αντέδρασε σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, έκανε σαν παλαβή και διέκοψε προκλητικά τον άνθρωπο, λες και την έβρισε.

Και λέω εγώ.... Χριστέ μου, ούτε το όνομά σου δεν αντέχουν να ακούσουν. Τόσο πολύ ταράσσονται οι δαίμονες;;;

Συγκλονιστικό συλλαλητήριο στη Μυτιλήνη για την Μακεδονία μας!!!

Βροντερό παρόν των Μυτιληνιών. Κατέκλυσαν την πλατεία Σαπφούς την Κυριακή, μέσα σε σφοδρή καταιγίδα, για να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, που δίνει το όνομα Μακεδονία στους Σκοπιανούς, οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την Ελληνική και μοναδική Μακεδονία. Το επισφράγισμα στη συγκέντρωση μετά τις σπουδαίες ομιλίες, ήταν ότι όλος ο κόσμος έψαλλε συγκινημένος τους εθνικούς μας ύμνους: "Τη υπερμάχω Στρατηγώ...." και "Σε γνωρίζω από την κόψη..."
Το συλλαλητήριο διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης και παρόντες ήταν σύσσωμος ο κλήρος του νησιού. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της ειρηνικής διαμαρτυρίας παρότι έβρεχε πολύ δεν έφευγε κανένας. Ένας Ιερέας κάποια στιγμή φώναξε: "Αγιασμός είναι.... Αγιασμός"....

Βουλευτής ενοχλείται από το "πατρίδα - θρησκεία - οικογένεια".

Συριζαίος βουλευτής Καβάλας, ενοχλείται από το "πατρίδα - θρησκεία - οικογένεια".

Και αναρωτιόμαστε: Γιατί δεν θέλει την οικογένεια; Δεν μεγάλωσε μέσα σε οικογενειακό περιβάλλον, σε τσαντίρι ζούσε; ή είναι κι' αυτός εξελισσόμενος από τους χιμπατζήδες; Εκείνος δηλαδή, δεν έχει οικογένεια, με τις κατσίκες ζει; 

Δεν πιστεύει στον Θεό; Γιατί; Είναι κι' αυτός δαιμονόπληκτος; Τότε γιατί έχει χριστιανικό όνομα, επίθετο, πατρώνυμο; Γιατί δεν λέει προεκλογικά ότι δεν θέλει να τον ψηφίζουν όσοι είναι χριστιανοί, Έλληνες, οικογενειάρχες;

Την πατρίδα γιατί δεν την θέλει; Άμα δεν την ήθελαν και οι πρόγονοί μας, κι΄ οι παππούδες του, τώρα θα ήταν τουρκί και εκεί δεν έχει "μαγκιές", έχει βούρδουλα....

Υ.Γ: Συγνώμη κατσικούλες μου, που σας εξομοίωσα με έναν ανόητο. Σας αγαπώ.....

σ.α.

Γιατί μας πολεμάνε;

του Στρατή Ανδριώτη

Πολλά δεινά έχει υποστεί ο Ελληνισμός, στη διάρκεια της μακρόχρονης ιστορίας του. Πολεμούμενοι από πολλούς και μη βοηθούμενοι από κανέναν. Οι λόγοι είναι το αδικαιολόγητο μίσος και η ζήλια που τρέφουν κατά των Ελλήνων. Είναι δύσκολο να αποδεχθούν ότι οι Έλληνες τους έδωσαν έναν λαμπρό πολιτισμό, τέχνες και επιστήμες με τις οποίες εξημερώθηκαν όλοι και οτιδήποτε σημαντικό διδάσκονται είναι ελληνικής προέλευσης. Οι σημαντικότερες λέξεις της ζωής τους είναι ελληνικές. Αυτό φαίνεται να τους ενοχλεί αβάστακτα. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά το μένος τους κατά των Ελλήνων.

Παραδείγματα πολλά...

Διάλεξε.... Με τον Χριστό, ή με τον διάβολο;

Μέσα στην Εκκλησία είναι ο Χριστός. Έξω από την Εκκλησία είναι ο διάβολος. Εσύ διαλέγεις, που και με ποιον θέλεις να είσαι. Αν μέσα στην Εκκλησία σε σκανδαλίζει κάποιος ή κάτι, αυτό δεν είναι λόγος να απομακρυνθείς, διότι δείχνεις τελικά ότι δεν πιστεύεις στον Χριστό. Αυτό είναι το θέμα σου. Εσύ δεν θα κρίνεις κανέναν, ασχολήσου με τα δικά σου αμαρτήματα και τις πτώσεις σου. Εφόσον ο Θεός μας ανέχεται όλους, ξέρει καλύτερα από εσένα τι κάνει. Διότι, αυτός που αμαρτάνει μπορεί να μετανιώσει και να σωθεί, ενώ εσύ να μείνεις αγκαλιά με τον εγωϊσμό σου και τον διάβολο και να χαθείς...

Γερμανός Καραβαγγέλης. Η ψυχή του Μακεδονικού Αγώνα - O Παπαφλέσσας της Λέσβου.

Από μητροπολίτης Καστοριάς εξελίχθηκε σε πολεμιστή-ιεράρχη, δίνοντας την ψυχή του στον Μακεδονικό Αγώνα. Λίγα χρόνια μετά, το τέκνο της Λέσβου, θα βρισκόταν ως μητροπολίτης Αμασείας στο πλευρό του Ποντιακού Ελληνισμού, στα δύσκολα χρόνια του διωγμού από τους Τούρκους.                                        Ο Γερμανός εκλέγεται μητροπολίτης Καστοριάς

Το 1900 ο Γερμανός εκλέγεται μητροπολίτης Καστοριάς σε ηλικία μόλις 34 ετών. Τα έξοδα της μετάβασης στον προσωπικό του Γολγοθά εξοικονομεί από την υποθήκευση των πολύτιμων αμφίων του...

Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΓ. ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ

Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ

Εφέτος κλείνουν 560 έτη από την κοίμηση του εν αγίοις πατρός ημών και ομολογητού Μάρκου αρχιεπισκόπου Εφέσου του Ευγενικού .

Ο άγιος Μάρκος (κατά κόσμο Εμμανουήλ), εγεννήθη από ευσεβείς γονείς το 1392 εις την βασιλίδα των πόλεων, Κωνσταντινούπολιν. Ο πατέρας του ωνομάζετο Γεώργιος και ήτο αρχιδικαστής, σακελλίων και διάκονος της Μεγάλης Εκκλησίας, η μητέρα του ωνομάζετο Μαρία και ήτο θυγατέρα του ευσεβούς ιατρού Λουκά...

Ο Μέγας Αθανάσιος, βίος και πολιτεία

Είναι κοινή διαπίστωση, μα και λυπηρά δυστυχώς, στις ημέρες μας αντιστραφήκανε οι όροι. Οι όροι της λογικής, της τάξεως και της ευπρέπειας. Τα κάτω, τα μικρά, τα ανάξια λόγου τα βάλαμε στα επάνω σκαλοπάτια της κλίμακος των αξιών και τα μεγάλα στα χαμηλά. Σεβόμαστε, αναγνωρίζουμε και ηρωποιούμε τους μικρούς, τους ανάξιους, αντί τους μεγάλους και τους άξιους. Τους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους κορυφαίους της επιστήμης, των τεχνών και των γραμμάτων, τους ήρωες της πίστεως και της πατρίδας τους περιφρονούμε, δεν τους αναγνωρίζουμε...

Άγιος Αντώνιος : Η ψυχή μετά το θάνατο

Ερωτήματα του Αγίου Αντωνίου προς τον άγγελο για την πορεία της ψυχής μετά το θάνατο

Ούτος ο Μακάριος και Πανθαύμαστος Αββάς και Πατήρ ημών Αντώνιος ο μέγας, εις καιρόν όπου ευρίσκετο εις την έρημον και ασκήτευεν, εφάνη προς αυτόν Άγγελος Κυρίου εις σχήμα Καλογήρου, και ως τον είδεν ο όσιος, έκαμε προς αυτόν μετάνοιαν.

Ο δε άγγελος είπε πρός αυτόν Ευλόγησον πάτερ άγιε.

Ο δε Άγιος νομίζοντας ότι είναι καλόγηρος από τους εκείσε ερημήτας, λέγει προς αυτόν ο Θεός συγχωρήσοι σε τέκνον μου και πλησιάσας προς τον Άγγελον είπεν εις αυτόν ας περιπατήσωμεν μαζύ ολίγον δρόμον και περιπατώντας είπεν ο Όσιος• θαυμάζω, αδελφέ εις την θεωρίαν σου και εις την νεότητα και εις την ευμορφίαν όπου έχεις και εκπλήττομαι, διότι τοσούτον κάλλος δεν είδον εις άλλον άνθρωπον και διά τούτο στοχάζομαι πως δεν είσαι άνθρωπος...

Η αξία της ευχής των γονέων μέσα από τα λόγια του Άγιου Παΐσιου

Η γνώμη των γονέων φυσικά και επηρεάζει τα παιδιά. Η ευχή τους έχει μεγάλη συναισθηματική και τα παιδιά προβαίνουν σε κάθε ενέργεια για να την λάβουν. Ο Γέροντας Παΐσιος μας εξηγεί τη μεγάλη της αξία.

Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρει την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!...

«Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε»

-Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας.

Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας.

Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας.Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας.

Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω.

Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα...

Έχουμε ανάγκη από Χριστό και ψυχή (Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης)

Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Παιδιά μου, να κάνουμε ό,τι μπορούμε αγαθοεργίες, να έχουμε μετάνοια και τις προσευχές μας στον Θεό, διότι λέγει ο Κύριος «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν». Πάντως, παιδιά μου, η προσευχή στηρίζει τον άνθρωπο.

Και κάποτε, όταν είχα έρθη στο μοναστήρι πριν 35 χρόνια, λέγω «Άγιε Δαυΐδ, ήρθα σε σένα για να με φωτίσης, να μου δώση ο Θεός και εμένα φώτιση, να μην κάνω πράξεις κακές και αμαρτίες, μόνο το καλό έργο». Λοιπόν, και εκεί που προσευχόμουν, λέγω «να μου δώση πίστη». Πιστεύω από παιδί, αλλά θέλω να με δώση πίστη. Εκεί μέσα που προσευχόμουν, τι έπαθα και μου ήρθε! (στο νου εκείνο που λέγει στο Ευαγγέλιο): «Όταν προσεύχεσαι να λες, Κύριε, πρόσθεσε πίστη». Με συγχωρείτε, παιδιά μου, εγώ δεν το ‘χα διαβάση στα χαρτιά μας, εκείνα τα χρόνια δεν είχαμε τίποτε, μια Σύνοψη είχα μόνο, ό,τι είχαμε τα αφήσαμε στην πατρίδα μου στην Μικρά Ασία και εδώ δεν είχαμε τίποτε, δεν υπήρχαν θεολόγοι πατέρες εκείνη την εποχή. Ένας Ιεροκήρυκας ήταν στην Χαλκίδα και ο Επίσκοπος»...

Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη των Αγίων ( Αγίου Πορφυρίου )

Θα σού δώσω ένα παράδειγμα, για να καταλάβεις:

Φαντάσου μια πόλη με πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οι οποίοι αμαρτάνουν.

Σ’ ένα Μοναστήρι εκεί ζεί ένας μοναχός ασκητής, ο οποίος σηκώνει τα καθαρά χέρια του στον Θεό και τον παρακαλεί να μην τιμωρήσει όλες αυτές τις χιλιάδες που αμαρτάνουν.

Σε διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι για το χατίρι αυτού του ασκητή ο Θεός δεν τιμωρεί τις πεντακόσιες χιλιάδες.

- Είναι εκπληκτικό αυτό που μας λέτε.

- Να ξέρεις, ότι οι Άγιοι του Θεού είναι ικανοί για τα πάντα.

Ο Άγιος μπορεί να ζητήσει από τον Θεό ο,τι θέλει και να του το δώσει ο Θεός.

Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη των Αγίων.

«Ανθολόγιο συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου»

http://agapienxristou.blogspot.com/

Ποια ήταν η Υπατία.

Ο Άγιος Κύριλλος, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, ήκμασε περί του 420μ.Χ. και υπήρξε Μέγας διδάσκαλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, πεπαιδευμένος στην έσω και έξω πνευματική σοφία. Ψηφίσθηκε ομοφώνως Πατριάρχης Αλεξανδρείας και ευθύς εδίωξε τους αιρετικούς και σχισματικούς του Νοβάτου (Νοβατιανούς) που λυμαίνονταν την χώρα, επειδή εκείνος ο πλανηθείς δεν είχε ψηφιστεί όπως επιθυμούσε για να γίνει Πάπας της Ρώμης και γι’ αυτό αποσχίσθηκε και έγινε εχθρός και πολέμιος της Ορθοδόξου πίστεως...

Οι λόγοι που σε κάποιες περιοχές της Β. Ελλάδας ομιλούνται τα Σλαβικά.

Για τους σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας που βρίσκονται σε μια γεωγραφική ζώνη από βορειοδυτικά της λίμνης της Καστοριάς, κατά μήκος των συνόρων των Σκοπίων, έως το όρος Όρβηλο στα σύνορα με τη Βουλγαρία, οι σπουδαιότεροι λόγοι που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση του σλαβικού ιδιώματος (φωνητικά) ανάγονται στη βυζαντινή περίοδο και την Τουρκοκρατία που ακολούθησε, όταν αριθμός Βουλγάρων αιχμαλώτων αναζήτησε εργασία στα μεγάλα αγροκτήματα των Βυζαντινών τιμαριούχων. Η έλλειψη ουσιαστικών συνόρων στην ελληνική χερσόνησο έκανε εύκολο τον συγχρωτισμό με τους άλλους λαούς και οι μετακινήσεις για εργασία πολλών φτωχών Σλάβων προς τις εύφορες βόρειες περιοχές του ελληνικού χώρου, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Έτσι προέκυψε το σλαβικό ιδίωμα, και αποτέλεσε μέσο κοινής συνεννόησης Τούρκων, Ελλήνων και Σλάβων εποίκων για να εξυπηρετούνται εμπορικοί και άλλοι σκοποί. Σε πολλές περιπτώσεις, οι περιστάσεις ανάγκαζαν τον ελληνικό πληθυσμό να προτιμά να μαθαίνει το προφορικό ιδίωμα αυτό και να προσποιείται πρόσκαιρα ότι είναι σλαβικός ώστε να αποφεύγει το παιδομάζωμα, τις σφαγές και το μίσος των Τούρκων έπειτα από κάθε επανάσταση των Ελλήνων....

"Όποιος κατακρίνει τους άλλους, πέφτει στα ίδια σφάλματα" (Άγιος Παΐσιος)

-Γέροντα, πώς συμβαίνει, όταν κατακρίνω μια αδελφή για κάποιο σφάλμα της, σε λίγο να κάνω κι εγώ το ίδιο σφάλμα;
-Αν κατακρίνει κανείς τον άλλον για ένα σφάλμα του και δεν καταλάβει την πτώση του, ώστε να μετανοήσει, συνήθως πέφτει στο ίδιο σφάλμα, για να το καταλάβει.Ο Θεός δηλαδή από αγάπη επιτρέπει ο άνθρωπος να αντιγράφει την κατάσταση αυτού τον οποίο κατέκρινε...

Το Μεγάλο Εγκώμιο του Χριστού για τον Τίμιο Πρόδρομο

του Φιλοποίμενος Β. Καρατζά

Μέσα σ" ένα κόσμο, όπου βασιλεύει η συμβατικότητα, η υποκρισία, το ψέμα, η κολακεία, η εμπάθεια, ο φθόνος, η κακότητα, η διπλοπροσωπία και κάθε είδος πονηρία, δύσκολα κανείς μπορεί να βρει την αλήθεια. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει αυτά, πού ακούει είτε υπέρ είτε κατά. Ακούει κανείς σ' επικήδειους λόγους ύμνους και αρετές από αυτοσχέδιους ρήτορες για το νεκρό, πού ως τα χθες, πού ήταν ζωντανός, οι ίδιοι έλεγαν ότι χειρότερος άνθρωπος δεν υπάρχει. Ακούει κανείς ανθρώπους μπροστά του να τον στολίζουν μ’ επαίνους και εγκώμια. Πίσω του να τον κατεβάζουν ως τον άδη. Ακούει κρίσεις για ένα δημόσιο πρόσωπο από το λαό. Οι μεν τον θεοποιούν. Οι δε τον ελεεινολογούν. Οι μεν τον αγαπούν, Οι δε τον μισούν. Οι μεν τον θεωρούν σωτήρα. Οι δε ολετήρα!...

Τα Άγια Θεοφάνεια (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΙΒ΄ του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου σχετικά με τη Βάπτιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

«Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην, τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ».

Μαζί με τους δούλους ο Δεσπότης, μαζί με τους υπόδικους ο Κριτής έρχεται για να βαπτισθεί. Αλλά μη θορυβηθείς· μεταξύ των ταπεινών αυτών περισσότερο λάμπει το υψηλό μεγαλείο Του. Πραγματικά, Αυτός ο οποίος καταδέχθηκε να κυοφορηθεί για τόσο χρόνο σε μήτρα παρθενική και να γεννηθεί από εκεί, σύμφωνα με τους νόμους της ανθρώπινης φύσεως, και επιπλέον να ραπισθεί, να σταυρωθεί και να πάθει τα άλλα παθήματα, τα οποία υπέστη, γιατί παραξενεύεσαι, εάν καταδέχθηκε να βαπτισθεί και να έλθει μαζί με τους άλλους ανθρώπους προς τον δούλο του; Διότι εκείνο ήταν που προκαλούσε μεγάλη κατάπληξη, το ότι δηλαδή, ενώ ήταν Θεός, θέλησε να γίνει άνθρωπος· τα άλλα λοιπόν κατά λογική ακολουθία έπονται όλα γενικώς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο Ιωάννης πρόφθασε και έλεγε, εκείνα ακριβώς που είπε, ότι δηλαδή, δεν είναι άξιος να λύσει τα λουριά των υποδημάτων του Ιησού και όλα τα άλλα· για παράδειγμα είπε ότι ο Ιησούς είναι κριτής και θα αποδώσει δικαιοσύνη σύμφωνα με την αξία του καθενός και ότι θα χορηγήσει σε όλους ανεξαιρέτως το Άγιο Πνεύμα με αφθονία, ώστε όταν Τον δεις να έρχεται προς το βάπτισμα να μην υποψιαστείς τίποτε το ταπεινό...

Τα Φώτα στ’ Αϊβαλί (Φώτης Κόντογλου)

Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανίων. Έτσι τον ρίχνανε καί στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο.

Ξεκινούσε η συνοδεία από τη μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουρ­γία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορ­τή πιο επίσημη. Οι ψαλτάδες ήτανε και κείνοι κάμποσοι κ’ οι πιο καλλίφωνοι, και ψέλνανε με μεγαλοπρέπεια βυζαντινά, δηλαδή ελ­ληνικά, κι όχι σαν σήμερα πού τρελλαθήκαμε και κάναμε την ψαλ­μωδία μας σαν ανάλατα και ξενικά θεατρικά τραγούδια. Από πίσω ακολουθούσε λαός πολύς...

Ο Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

 Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης. Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του. Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ’ ἕνα κουρεῖο στά Χανιά. Στήν ἐργασία αὐτή τόν ἀγαποῦσαν ὅλοι, ἐπειδή ἦταν ὄμορφος, ἔξυπνος καί κοινωνικός.

Ὅμως ἡ ζωή τοῦ ἐπεφύλασσε ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς Λέπρας.

Γιά νά μή τόν ἀντιληφθοῦν οἱ ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν ᾿Αλεξάνδρεια...

Προτιμούν την ξενομανία, αντί των ωραίων χριστιανικών παραδόσεών μας.

Τις γιορτινές ημέρες Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Θεοφανείων ακούμε στις αγορές, στα κανάλια, στο ράδιο ξενόφερτες μουσικές επινοήσεις που δήθεν δημιουργούν εορταστικό κλίμα. Κι' όμως υπάρχουν εντυπωσιακά κάλαντα και άλλα πολλά παραδοσιακά τραγούδια απ' όλη την Ελλάδα, τον Πόντο, την Πόλη, τη Μικρά Ασία, τη Θράκη, την Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο, τα νησιά μας που δεν καταδέχονται οι λάθος υπεύθυνοι να προβάλλουν, επιμένοντας κάθε φορά σε μια ξενομανία, άσχετη με τον πολιτισμό μας, τις παραδόσεις μας και με τον χριστιανισμό. Αψηφώντας όλοι αυτοί οι αναρμόδιοι ότι οι γιορτές αυτές είναι πρωτίστως χριστιανικές. Αναρωτιόμαστε αν τελικά στους Δήμους και στα επιμελητήρια υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σχέση με τη χώρα αυτή. Τόσος γραικυλισμός;
σ.α.

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Πολυαγαπημένος Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

---

Κάποιος καλὸς φίλος μου μοῦ χάρισε ἕνα μικρὸ εἰκονισματάκι σὲ σμάλτο ῥούσικο, ἕνα ἐγκόλπιο, ποὺ παριστάνει τὸν ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Ἀπὸ τὸ πίσω μέρος εἶναι καπλαντισμένο μὲ βελοῦδο, καὶ φαίνεται πὼς τὸ φοροῦσε κατάσαρκα στὸ λαιμό του κανένας ἅγιος ἄνθρωπος τῆς τσαρικῆς Ῥωσίας.

Μὲ πολλὴ συγκίνηση δέχθηκα αὐτὸ τὸ δῶρο, γιατὶ αὐτὸς ὁ ἅγιος εἶναι πολὺ ἀγαπητὸς σὲ μένα, ὅπως εἶναι συμπαθέστατος καὶ σὲ ὅσους τὸν ξέρουνε. Κρέμασα λοιπὸν αὐτὸ τὸ εἰκονισματάκι στὸ εἰκονοστάσι μας, ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους ἁγίους, ποὺ τοὺς παρακαλοῦμε στὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς μας, καὶ ποὺ ἀνάμεσά τους ξεχωρίζουνε ὁ ἅγιος Νικόλαος κι᾿ ὁ ἅγιος Γιάννης ὁ Πρόδρομος, κ᾿ οἱ νέοι ἢ νεοφανεῖς ἅγιοι, ὅπως οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ῥαφαὴλ καὶ Νικόλαος, ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ Χιοπολίτης, ὁ ἅγιος Γεώργιος Ἰωαννίνων, ὁ ἅγιος Δαυῒδ ὁ Γέρων, ὁ ἅγιος Νεκτάριος κ.ἄ...