“Το Θεό να Τον τιμάς όχι με υλικά πράγματα και επιφανειακές εκδηλώσεις, αλλά με την καθαρή συνείδηση, με το φόβο, την αγάπη, την υπακοή, την ευγνωμοσύνη, την προσευχή, την πίστη. Γιατί ο Θεός είναι άυλο Πνεύμα, και γι΄αυτό το λόγο με κανέναν άλλο τρόπο δεν τιμάται, παρά μόνο “έν πνεύματι και αληθεία”. Να προφέρεις το όνομα του Θεού με κάθε τιμή, φόβο και σεβασμό. Και αυτό, μόνο όταν και όπου υπάρχει ανάγκη. Το όνομα του Θεού είναι άγιο, και γι΄αυτό, όσοι το προφέρουν χωρίς σεβασμό, αμαρτάνουν σοβαρά. Να τιμάς λοιπόν και να σέβεσαι το όνομα του Θεού, όπως σέβεσαι Αυτόν τον ίδιο...
Αν χρησιμοποιείς με σεβασμό το όνομα του επίγειου βασιλιά – κι έτσι πρέπει – με πόσο βαθύτερο σεβασμό και ευλάβεια πρέπει να προφέρεις το αγαπημένο και γλυκύτατο όνομα του Θεού, του βασιλιά των ουρανών, που υμνείται από τους αγγέλους και τις ψυχές των αγίων;
Καλή χρήση του ονόματος του Θεού γίνεται στις δεήσεις, στις δοξολογίες, στις ευχαριστίες, στους αίνους, στους πνευματικούς ύμνους και σε ευπρεπείς συζητήσεις και συνομιλίες των χριστιανών, όταν δηλαδή συζητούν για τον άγιο λόγο του Θεού, για το νόμο Του, το Ευαγγέλιο, την έλευση του Χριστού στον κόσμο, την επίγεια ζωή Του, τα Πάθη, το Σταυρό που για χάρη μας σήκωσε, το θάνατο που όλοι θα γευθούμε, τη μέλλουσα Κρίση, την αιώνια κόλαση, την αιώνια ζωή, κ.λ.π.
Σ΄ άλλες περιπτώσεις, χωρίς σοβαρό λόγο να μην το χρησιμοποιείς, και αν παρουσιαστεί κάποια ανάγκη, πρόφερέ το με άκρα προσοχή και ευλάβεια. Στα ψέματα και στ΄αστεία ποτέ να μην το αναφέρεις, για να μη σε καταλάβει αυτοστιγμεί η δικαιοσύνη του Θεού, γιατί ο Θεός μας είναι “πύρ καταναλίσκον”.
Είναι πράγμα εντελώς ανάρμοστο το να χρησιμοποιεί κάποιος χριστιανός το όνομα του Θεού “επί ματαίω”, σε τυχαίες συζητήσεις, λέγοντας “μα το Θεό”, “προς Θεού”, “μάρτυς μου είναι ο Θεός”, “βλέπει ο Θεός”, “για τ΄ όνομα του Χριστού”, και άλλα. Δυστυχώς αυτά λέγονται πολύ συχνά από τους ανθρώπους, σχεδόν σε κάθε τους συζήτηση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σατανική εφεύρεση με διπλό σκοπό: Να διασύρεται το όνομα του Θεού και να καταστρέφεται ο άνθρωπος.
Εσύ να φυλάγεσαι απ΄ αυτά. Αν χρειαστεί να βεβαιώσεις κάποιαν αλήθεια, πρόσεξε να εφαρμόσεις το λόγο του Χριστού: “Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ού ού, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού έστιν” (Ματθ. 5, 37).
* * *
Ο φόβος του Θεού γεννιέται από τη σκέψη της πανταχού παρουσίας Του και της παντογνωσίας Του. Η ζωντανή παρουσία Του γεμίζει τα σύμπαντα. Όπου κι αν βρεθούμε, είναι μαζί μας. Ό,τι κι αν κάνουμε ή λέμε ή σκεφτόμαστε, όλα τα κάνουμε κάτω από το βλέμμα Του. Ακόμα και τα μελλοντικά μας έργα τα γνωρίζει καλύτερα απ΄ ότι εμείς.
Πρόσεξε λοιπόν, χριστιανέ, και με τη βοήθεια του Θεού θα γεννηθεί μέσα σου ο φόβος Του. Και σαν τον αποκτήσεις, θα σε περιφρουρεί και θα σε διορθώνει πάντοτε σε κάθε σου ενέργεια. Θα σε αποτρέπει από κάθε κακή πράξη και θα σε παρακινεί σε κάθε καλό. Έτσι, μέρα με τη μέρα, θα γίνεσαι καλύτερος.
Έχε λοιπόν διαρκώς μπροστά στα μάτια της ψυχής σου το Θεό, και θα έχεις πάντοτε το φόβο Του μέσα σου. Ο ψαλμωδός μας θυμίζει: “Προωρώμην τον Κύριόν μου ενώπιόν μου διαπαντός” (Ψαλμ. 15, 8).
(Ἀπό τό βιβλίο: “ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ”, Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττική)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: paraklisi.blogspot.com)
http://alopsis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου