…Τὸ χρῆμα, ὅταν βρεθεῖ σὲ χέρια διεφθαρμένων ἀνθρώπων, κάνει κακὸ καὶ στοὺς
ἴδιους ποὺ τὸ ἔχουν καὶ στοὺς ἄλλους, ποὺ τὸ στεροῦνται. Γιατί, οἱ πρῶτοι
ἐξαγοράζουν τοὺς τελευταίους ἀπὸ ἀνάγκη, καὶ τοὺς χρησιμοποιοῦν σὰν ἄβουλα ὄντα,
ὅπου, ὅποτε καὶ γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο θέλουν. Πάντως, ποτὲ γιὰ καλό! Δὲν ἔχετε
ἀκούσει ποὺ λένε: «Τὸ χρῆμα διαφθείρει συνειδήσεις»; Πιὸ σωστὴ
κουβέντα γιὰ τὸ ρόλο ποὺ παίζει τὸ χρῆμα στὴ συνείδηση τοῦ ἀτόμου καὶ εἰδικότερα
στὴν ἐξαγορά της συνειδήσεως τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐγὼ
τουλάχιστον, δὲν ἔχω ἀκούσει. Μὴ πᾶτε μακριά. Ὁ Ἰούδας δὲν πρόδωσε τὸν Ἰησοῦ μας
γιὰ τὸ χρῆμα; Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια; Αὐτὸ δὲ σᾶς φθάνει; Δὲν εἶναι ἀρκετὸ γιὰ
νὰ σᾶς πείσει, γιὰ τὴν καταστρεπτικὴ δύναμη ποὺ ἔχει τὸ χρῆμα, ὅταν τὸ
χειρίζονται ἄνθρωποι, ποὺ δὲν ἔχουν μέσα τους Θεό;
Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος
Πορφυρίου”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου