Οι δοκιμασίες

Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

* Εάν επιτρέψει ο Κύριος να δοκιμάσει ο άνθρωπος ασθένειες, τότε Εκείνος θα του δώσει και τη δύναμη της υπομονής.

* Όποιος σηκώνει την αρρώστια με υπομονή και ευγνωμοσύνη στο Θεό, στεφανώνεται σαν μάρτυρας.

* Πρέπει να τα υπομένουμε όλα για χάρη του Θεού με ευχαρίστηση. Η ζωή μας, συγκριτικά με την αιωνιότητα, είναι μια στιγμή. Γι’ αυτό και ο απόστολος λέει πως «όσα υποφέρουμε τώρα, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον» (Ρωμ. 8,18).

* Όπως το κερί, αν δεν ζεσταθεί και δεν μαλακώσει, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω του σφραγίδα, έτσι και η ψυχή, αν δεν δοκιμαστεί με τους κόπους και τις ασθένειες, δεν μπορεί να δεχθεί πάνω της τη σφραγίδα της αρετής.

* Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη χαρά του διαβόλου. Είναι αμαρτία θανάσιμη.

* Η ειρήνη της ψυχής αποκτάται με τις θλίψεις. Η Γραφή λέει: «Περάσαμε από τη φωτιά και τον κατακλυσμό των θλίψεων. Τελικά, όμως, μας οδήγησες σε τόπο αναψυχής» (Ψαλμ. 65,12).

Η καλή προαίρεση

Από τον βίο του Αγίου Ανδρέα

Όταν ο Άγιος Ανδρέας άκουσε ότι ο Πρόδρομος Ιωάννης κηρύττει την μετάνοια στην Ιουδαία και στα περίχωρα του Ιορδάνη, έτρεξε στον Ιωάννη και έγινε μαθητής του. Αφήνοντας τον κόσμο και τα του κόσμου, προσκολλήθηκε στον Ιωάννη καί στους προφητικούς του λόγους. Έχοντας την ψυχή του καθαρισμένη από τις αμαρτίες, γνώρισε ευθύς ότι η διδαχή και το κήρυγμα του Προδρόμου προέρχονται από το θέλημα του Θεού και ότι είναι αληθινός Πρόδρομος και πρόξενος σωτηρίας...

Γι’ αυτό ακολούθησε με όλη του την καρδιά τον Πρόδρομο και αφοσιώθηκε σε εκείνον, που για να μην τον θεωρούν ως τον Χριστό, αλλά δούλο και κήρυκά Του, πήρε δύο μαθητές του, τον Ανδρέα και τον Ιωάννη και πήγε εκεί όπου ήταν ο Ιησούς Χριστός. Βλέποντας τον Χριστό είπε: «Ίδε ο αμνός του Θεού» (Ιωάν. α΄ 36) και ακούγοντας οι δύο μαθητές του την μαρτυρία αυτή, ακολούθησαν τον Χριστό. Όταν τους είδε ο Χριστός να τον ακολουθούν τους είπε: «Τι ζητείτε;» και καθώς οι μαθητές τον ρώτησαν που μένει, Εκείνος απήντησε: «Έρχεσθε και ίδετε». Πράγματι ήρθαν και είδαν που μένει και ο Ανδρέας προσκάλεσε τον αδελφό του τον Πέτρο και του είπε: «Ευρήκαμεν Μεσσίαν» (Ιωάν. α΄ 42), που σημαίνει Χριστός και αμέσως ξεκίνησε ο Πέτρος μαζί με τον Ανδρέα να πάνε προς τον Μεσσία, πιστεύοντας σ’ Εκείνον.

Αιωνία η μνήμη σου, αγαπημένε εν Χριστώ αδελφέ Γεώργιε...

Σε γνωρίσαμε αγνό, σεμνό, σώφρονα, πράο, ησύχιο, κόσμιο, ευθή, όσιο, αληθή, ανδρείο, φρόνιμο, μακρόθυμο, χρηστό, επιεική, μέτριο, άμεμπτο, ανεπίληπτο.

Αντιμετωπίζοντας πάντα τα της προσκαίρου ζωής και της κοσμικής ζάλης, ως σκιάς ασθενέστερα και ονείρου απατηλότερα. Ευσεβή καί φιλακόλουθο, λάτρη και τιμητή των Αγίων μας. Διδάσκων με ένθεο ζήλο τα συναξάρια και τα εξαίσια θαύματά τους. Τηρητή της ακριβούς τάξεως και της συνειδητής προσήλωσης στην Ορθόδοξη Πίστη μας. Ζων ευλαβικά, λατρεύοντας την Αγία Τριάδα, αγαπών την Υπεραγία Θεοτόκο, με τον Τίμιο Σταυρό στην καρδιά σου εφύλαξες την Πίστη στον Κύριο και Θεό μας, καί ετέλεσες τον δρόμο τον καλό και ιερώτατο, για να λάβεις την εξ’ ουρανού νίκη, γνωρίζων ότι μεγάλη η Δόξα διά της Πίστεως.

Υπομένοντας καρτερικά, μαρτυρικά και δυνάμει Θεϊκή τους πόνους των δοκιμασιών, γνωρίζοντας ότι Εκείνος είναι ο έχων του θανάτου και της ζωής πάσαν την εξουσίαν. Αναθέτοντας την ελπίδα σ’ Εκείνον, που κατήργησε τον θάνατο, βιώνοντας το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος». Αναπαυόμενος σ’ Εκείνον που τον φθαρτό και θνητό άνθρωπο, αφθαρσίαν ενέδυσε.

Εν πίστει κοιμηθείς, αναβοών το Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου. Ελπίζων την τρυφή του Παραδείσου, ως οικήτορας και μέτοχος. Ελπίζων σ’ Εκείνον, Τον παρορών τα πταίσματα, Τον συγχωρών αμαρτίες, διότι ουδείς αναμάρτητος ουδείς, των ανθρώπων γέγονεν, ειμή συ μόνε Αθάνατε, ο δωρίζων την αιώνιο απόλαυση.

Δεόμενοι εμείς οι ανάξιοι και αμαρτωλοί, εν τω φωτί Χριστέ του προσώπου σου, και τω γλυκασμώ της σης ωραιότητος, ους εξελέξω ανάπαυσον τον δούλο σου, ως φιλάνθρωπος. Ανάπαυσον Κύριε την ψυχή του δούλου σου και κατάταξον αυτόν μετά των Αγίων σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, χαριζόμενος αυτοίς τα ελέη σου. Εν τόπο φωτεινό, εν χορώ των Δικαίων, εν μοναίς των Αγίων, συν ταις χοροστασίαις των Αγγέλων Σου. Εκεί που καταλάμπει του Προσώπου Σου ο φωτισμός. Αμήν…

Καλή Ανάσταση αδελφέ…

σ.α.

«Αρκεί μοι μόνον το βλέπειν σε, Πάτερ»!

Το Μέγα Αντώνιο τον επισκέπτονταν στην έρημο κάθε χρόνο τρεις Μοναχοί και οι δύο συνομιλούσαν μαζί του, ενώ ο ένας παρέμενε σιωπηλός βλέποντας και ακούοντας τον Άγιο. Έτσι, μια φορά ο Άγιος του είπε: «Αδελφέ, τόσες φορές εσύ ούτε ερώτησες ούτε είπες κάτι. Τότε γιατί έρχεσαι;»

Και εκείνος απήντησε με τον πολυσήμαντο λόγο: «Μου αρκεί μόνο το ότι σε βλέπω, Πάτερ»!

Πνευματικός αγώνας

του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατὶ αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.

Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν᾿ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε την ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές...

Αν η νηστεία κεβερνούσε τη ζωή μας...

του Μεγάλου Βασιλείου

«…Η νηστεία κάνει τα σπίτια να προκόβουν, είναι η μητέρα της υγείας, η παιδαγωγός της νεότητας, το στολίδι των γερόντων, η καλή σύντροφος των οδοιπόρων, ο πιστός συγκάτοικος αυτών που συνοικούν

…Αν όλοι την (νηστεία) παρελάμβαναν ως σύμβουλο σ’ αυτά που οφείλουν να πράξουν, τίποτε δεν θα εμπόδιζε να είχαμε βαθιά ειρήνη σ’ ολόκληρη την οικουμένη… Κι ούτε πάλι ο βίος μας θα ήταν τόσο πολυστένακτος και γεμάτος κατήφεια, αν η νηστεία κυβερνούσε τη ζωή μας. Διότι είναι φανερό ότι θα δίδασκε σε όλους όχι μόνο την εγκράτεια των τροφών, αλλά καί την πλήρη αποφυγή καί αποξένωση από τη φιλαργυρία, την πλεονεξία καί από κάθε άλλη κακία»

Το φρικτό Μαρτύριο του Αγίου Ιακώβου του Πέρσου

Ο Άγιος Ιάκωβος, μαρτύρησε στην Βαβυλώνα, που βρισκόταν νότια της σημερινής Βαγδάτης, επί Ισδιγέρη Α΄ βασιλέως των Περσών (399-420μ.Χ.) για τον λόγο ότι πίστευε στον Χριστό. Το μαρτύριο στο οποίο υποβλήθηκε ήταν απάνθρωπο. Άραγε, ποιανού ανθρώπου η ψυχή δεν πονά για το πρωτάκουστο και φρικωδέστατο μαρτύριο που υπέστη ο Άγιος από τους ειδωλολάτρες. Ποιανού ανθρώπου τα μάτια δεν δακρύζουν γι’ αυτόν τον Μεγαλομάρτυρα που υπέμεινε με τόση γενναιότητα τα πάθη και τους αφόρητους πόνους...

Η προσευχή απομακρύνει τα πονηρά πνεύματα

Πηγαίνοντας μια Κυριακή στην Εκκλησία της σκήτης ο Αββάς Μακάριος, πού είχε χάρισμα από τον Θεό να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια, είδε την καλύβα κάποιου Μοναχού τριγυρισμένη από πονηρά πνεύματα. Πολλά είχαν τη μορφή παιδιών, πού έκαναν κάθε λογής αταξία. Άλλα έμοιαζαν με άσεμνες γυναίκες. Χόρευαν, πηδούσαν κι έκαναν διάφορα ανόητα καμώματα...

Σκέψεις για τους ανθρώπους του καιρού μας

Περισπασμός πονηρός

του Φώτη Κόντογλου

Πολλές φορές, βλέποντας τη νευρική δραστηριότητα, πού έχουνε οι άνθρωποι του καιρού μας, έρχονται στο στόμα μου τα λόγια τούτα του Προφητάνακτος Δαυίδ: «Ιδού παλαιστάς έθου τάς ημέρας μου καί η υπόστασίς μου ωσεί ουδέν ενώπιόν σου. Πλην τα σύμπαντα ματαιότης, πάς άνθρωπος ζών. Μέντοιγε εν εικόνι διαπορεύεται άνθρωπος, πλην μάτην ταράσσεται».

Οι άνθρωποι βρίσκουνται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί. Άλλοι τρέχουνε από δω, άλλοι από κει. Όλοι βιάζουνται. Δοξάζω τον Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!...

Αγία Αικατερίνα η πάνσοφος

Η Αγία Αικατερίνα ήταν από την Αλεξάνδρεια και έζησε σε καιρούς που είχε διαταχθεί επί Μαξιμιανού, σφοδρός διωγμός από τους ειδωλολάτρες κατά των Χριστιανών (305-313). Ήταν ωραία, πάγκαλη και πάνσοφη, έχοντας εκπαιδευθεί όλη την Ελληνική παιδεία, τους φιλοσόφους, τα βιβλία των ιατρών, την Ρητορική, την Λογική και κάθε σοφία. Πολλοί την ζητούσαν σε γάμο, αλλά εκείνη για να αποφύγει τις ενοχλήσεις, προφασιζόταν ότι επιθυμούσε να της βρουν άνδρα που να την υπερβαίνει σε ευγένεια, πλούτο, σοφία και ωραιότητα...

Γέροντας Πορφύριος: Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή

Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσομε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε: «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανάθρεψαν »εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε, όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως...

Εκ Τιμοθέου...

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Γιώργο ,εγώ νομίζω ότι μπορώ να σε προσφωνώ απλά με το όνομά σου γιατί είμαι εκείνος που έκλεισε τα μάτια του Πατέρα σου,είμαι εκείνος που στάθηκα μέχρι το τέλος δίπλα του χωρίς καμία υστεροβουλία,είμαι εκείνος που δέχθηκε, με την ανοχή σου,ύβρεις και επιθέσεις από τους ανθρώπους που επιθυμούσαν και τον φυσικό και τον πολιτικό θάνατο του πατέρα σου και που, δυστυχώς, και στήριξες και αγκάλιασες και συνεχίζεις να τους έχεις δίπλα σου...

Τη 23η του μηνός Νοεμβρίου Διήγησις οπτασίας Ιωάννου τινός, πάνυ ωφέλιμος

Στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου ζούσε κάποιος Ιωάννης, γνωστός και στο βασιλιά από την τέχνη πού εξασκούσε. Αυτός περνούσε τη ζωή του μέσα στην αμαρτία, χωρίς να συλλογιστεί ποτέ την κόλαση. Άλλα ο Κύριος, πού όλα τα οικονομεί καλά για το καλό μας, πραγματοποίησε τη διόρθωσή του με μιαν οπτασία.

Συνέβη λοιπόν κάποτε να δει στ' όνειρό του, ότι πρόσφερε στο βασιλιά ένα έργο της τέχνης του. Καί μετά άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους καί να χαίρονται κι οι δυο. Έπειτα όμως, στα καλά καθούμενα, ξεγύμνωσε ό βασιλιάς ένα σπαθί, άρπαξε τα μαλλιά του Ιωάννη σε μια δέσμη και προσπαθούσε να του τα κόψει χωρίς λύπηση...

Στην Ιεράπολη της Φρυγίας…

της Βιργινίας Κρητικού - Ζούρου

Είναι κάποιες στιγμές που αισθάνεσαι ότι ανοίγει ο ουρανός και σου δίνεται ένα Θείο δώρο. Αυτό που λένε απλά: «εγώ δεν έκανα τίποτα περισσότερο, από το να ζω το παρόν». Έτσι αισθάνθηκα την περασμένη Δευτέρα, όταν βρισκόμουν στην Ιεράπολη της Φρυγίας, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Φιλίππου.

Η Ιεράπολη υπήρξε αρχαία ελληνορωμαϊκή πόλη και πατρίδα του Έλληνα στωικού φιλόσοφου Επίκτητου. Η πόλη διασώζεται σήμερα σε ερείπια. Ένα παζλ που αποπνέει αρχοντιά και μεγαλείο. Το σημερινό Παμούκαλε της Τουρκίας, το γνωστό για τα ιαματικά του νερά και τα βαμβακένια βουνά...

Για τους νέους...

του Γέροντος Παϊσίου

«Όπως έχω καταλάβει, όλο το κακό προέρχεται από την απιστία. Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στον Θεό, θέλει να γλεντήσει τη ζωή του. Γι' αυτό και επιδίδεται σε κάθε είδους αμαρτία.

»0 άνθρωπος πρέπει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής, ότι αυτή η ζωή είναι να ετοιμαστούμε για την άλλη. Από κει και πέρα, όπως ένας που ταξιδεύει να πάει κάπου χρειάζεται έναν οδηγό, έτσι και για το ουράνιο ταξίδι, πρέπει να βρει έναν οδηγό (Πνευματικό). Μετά, να τον βάλει σ' ένα πρόγραμμα, λίγη μελέτη, λίγη προσευχή, να αποφεύγει τις αφορμές της αμαρτίας, και το κοσμικό φρόνημα που είναι το χειρότερο απ' όλα. Οπότε έτσι και η καρδιά του θα είναι στον Χριστό.

»Πρέπει να μπει μέσα μας ο πόνος για την σύγχρονη κατάσταση για να μπορέσουμε να κάνουμε καρδιακή προσευχή...

Κόρη "γέννησε" τη μητέρα της!

Η ΝΙΝΑ, ένα κοριτσάκι γύρω στα δέκα χρόνια του, ήταν τό τρίτο παιδί μιας οικογένειας πού ζούσε στο Δυτικό Κασάϊ. Τα δύο προηγούμενα αδελφάκια του, δύο αγοράκια, έχουν αφήσει πολύ νωρίς αυτό τον κόσμο, μικρά-μικρά, χαρίζοντας στη Νίνα τον τίτλο της μοναχοκόρης καί του μοναχόπαιδου. Η Νίνα έχει γεννηθεί από μια μητέρα πού είχε έντονα θρησκευτικά ενδιαφέροντα καί μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε είχε ασπασθεί κάποια προτεσταντική αίρεση καί είχε γίνει καί... «παστόρισσα», (να πούμε ιέρεια). Όπως καταλαβαίνετε -είναι άλλωστε αυτονόητο- η Νίνα ακολουθούσε τη μητέρα της στη σύναξη των προτεσταντών...

Εισόδια της Θεοτόκου

Λέγει ο Δαμασκηνός Στουδίτης: «…Θέλεις να τιμήσεις την Εορτή, δηλαδή την Παναγία; τα αρεσκούμενά της κάμνε, και όσα την ευφραίνουν και αυτήν, και τον μονογενή της Υιό Κύριο μας Ιησού Χριστό. Παρθένευε, να τιμήσεις την Παρθένο. Νήστευε, να δοξάσεις την καθαρά. Κάμε ελεημοσύνη, να αρέσεις την ελεήμονα Θεοτόκο. Βασίλευε και νίκα τα κακά θελήματα του κορμιού. Να επαινέσεις την Βασίλισσα του κόσμου. Μην εχθρεύεσαι τον ομόπιστό σου Χριστιανό, για να σε αγαπήσει η Μήτηρ του Χριστού, που εκήρυξε την αγάπη σε όλο τον κόσμο...

Ύμνος εις τα Εισόδια της Θεοτόκου

Ω Γλυκειά μου Παναγία, που είσαι Μάννα του Ιησού

δόσ’ μου λόγια να σε υμνήσω, καθάρισε μου Εσύ το νου

Τι να πρωτοθαυμάσω, τι να πρωτοθυμηθώ

την αγνότητα την μεγάλη, ή την αγάπη σου εις τον Θεό;

Απ’ τα εισόδια σε γνωρίζω, πως μικρό παιδάκι Εσύ

η Μητέρα σου η Αννα, εις τον Ναό σε οδηγεί

Ήσουν τριών χρονών παιδούλα, ήσουν γεμάτη Θείο Φως

όταν σε κάλεσε ο Πατέρας, να προετοιμασθείς για τον Χριστό

Ο Γαβριήλ που επροστάχθη, να `ρθει για να σε φρουρεί

έκθαμβος σε θεωρούσε, αγιασμένη Παιδούλα Εσύ

Γεμάτος φόβο σ’ αντικρίζει, γεμάτος δέος σε ομιλεί

και την Παλαιά την Διαθήκη, σου διδάσκει γλυκειά μορφή

Ω Μεγάλη Εσύ Μητέρα, Ω Κυρία του Παντός

Ω Βασίλισσα του κόσμου, δόσ’ μου και μένα λίγο Φως

Συ Μητέρα Παναγία, χάιδεψε το ορφανό

που μονάχο του τις νύχτες κλαίει, δίχως επίγειο οδηγό

Συ προστάτεψε την χήρα, έλεος στον αμαρτωλό

το παιδί που εγκαταλείφθει, άσπλαχνα απ’ τον γονιό

Και `μεις απόψε γλυκειά Μητέρα, όπου γιορτάζει όλη η γη

σου προσφέρουμε ένα δώρο, την καρδιά μας και την ψυχή

Είσαι η Μανούλα η δική μας, και εμείς οι μικροί σου νεοσσοί

κράτησε μας γερά μην τύχει, ο αρχέκακος μας βρει

Μα τέτοια Μάννα δεν έχει άλλος , πιο μεγάλη πιο τρανή

απ` την Μάννα του Ιησού μας, που προλαβαίνει το κάθε τι

Σ` αγαπούμε Σ` αγαπούμε, Σ` αγαπούμε πάρα πολύ

δυο καρδιές δώσε σε όλες, η αγάπη να κλεισθεί

Ω Κυρία των Αγγέλων, Ω Βασίλισσα Εσύ

θα σ`αγαπώ αιώνια τώρα, όσο θα ζω πάνω στην γη

Χαίρε όμορφο βλαστάρι, της Αννας και του Ιωακείμ

Χαίρε καύχημα του Ιησού μας, ευλογημένη εν γυναιξί

Χαίρε σου φωνάζουν όλοι, οι Αγγελοι τ` ουρανού

και Κυρία τους σε γνωρίζουν, και με φόβο σε υμνούν

Χαίρε Μητέρα του Ιησού μας, Χαίρε Μάννα του Παντός

Χαίρε Βασίλισσα των Αγγέλων, Χαίρε Βασίλισσα των πιστών

Χαίρε Χαίρε Χαίρε Χαίρε, Χαίρε Μάννα του Ιησού

Χαίρε άνθος του παραδείσου, Χαίρε κρίνο του αγρού.

Πηγή: http://gkard11.blogspot.com/

Επιστροφές ετεροδόξων στην Ορθοδοξία

του π. Αλέξιου του Καρακαληνού

Ο Χριστός είναι «το φως το αληθινόν, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Και όπως ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σημειώνει: «Η Χάρις εις πάντας εκκέχυται· ουκ Ιουδαίον, ουκ Έλληνα, ου βάρβαρον, ου Σκύθην, ουκ ελεύθερον, ου δούλον αποστρεφομένη· πάντας ομοίως προσιεμένη (προσεγγίζουσα) και μετά της ίσης τιμής».

Αν και σήμερα κάποια έθνη έχουν διαφορετικό όνομα, ο Χριστός συνεχίζει το έργο Του, της σωτηρίας των ανθρώπων, προσκαλώντας στην Ορθόδοξη Εκκλησία πολλούς, που ανετράφησαν μέσα σε κοινότητες ετερο-Ορθοδόξων Χριστιανών. Οι περιπτώσεις τους είναι ποικίλες και ομοιάζουν – αν τις συνθέσει κανείς – με ένα πολύχρωμο χαλί από τους θαυμαστούς τρόπους της Θείας Χάριτος και το μυστήριο της ανθρωπίνης καρδιάς...

Ἡ ταλαιπωρία τοῦ ἀρρώστου καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. 

(ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

Ἡ ταλαιπωρία τοῦ ἀρρώστου καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

-Γέροντα, ἄν κάποιος ἔχη μιά βαρειὰ ἀρρώστια καὶ ἀποφασίση νὰ ἀφεθῆ στὸν Θεό, θὰ κάνη καλά;

-Ἅμα δὲν ἔχη ὑποχρεώσεις, ὅ,τι θέλει κάνει. Ἅμα ὅμως ἔχη ὑποχρεώσεις, αὐτὸ θὰ ἐξαρτηθῆ καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Καὶ ἐγὼ πῆγα στὸν γιατρό «ἄκων καὶ μὴ βουλόμενος».... Ἄν δὲν πήγαινα γιὰ ἐκείνη τὴν «ἁπλὴ ἐξέταση» ποὺ εἶπε ὁ γιατρός, θὰ ἔκλεινε τελείως τὸ ἔντερο. Ὁπότε θὰ ἔπινα μόνο λίγο ὑγρὰ καὶ μετὰ πάει, θὰ τελείωναν ὅλα. «Μιὰ ἁπλὴ ἐξέταση», μοῦ εἶπε, καὶ μπῆκα σὲ ἕναν τέτοιο κύκλο... Ἀξονικὲς ἀπὸ ἐδῶ, καρδιολόγος ἀπὸ ἐκεῖ, τώρα τὰ λευκὰ αἱμοσφαίρια κατέβηκαν, τώρα ἀνέβηκαν, κοψίματα, μπαλώματα.... Καὶ τελικὰ τί βγῆκε; Ὅπως πάω, θὰ καθήσω ἐδῶ....

Θαύματα Αγίου Ραφαήλ

Συγκλονιστικές περιπτώσεις συγχρόνων θαυμάτων

Θεραπεία καρκίνου μέ μεταστάσεις. 

Όλα ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2001, διηγείται ο Λάμπρος Θεοδωράκος, ετών 31, κάτοικος Βάθης N. Κιλκίς. Αναγκάστηκα νά πώ στούς δικούς μου ότι είχε διογκωθεί ο ένας όρχις και υπέφερα. Μέχρι τότε δέν υπολόγιζα τον κίνδυνο, ντρεπόμουν και νά το πώ. Ξεκίνησε ένας Γολγοθάς γιά μένα. 'Ηταν 7 Μαρτίου, όταν μου έκαναν εισαγωγή στήν Ουρολογική Κλινική του Νοσοκομείου Κιλκίς, στό οποίο υπηρετεί και η αδελφή μου Βασιλική ως νοσηλεύτρια...

Η μνημόνευση ονομάτων στη Θεία Λειτουργία

Ένα καιρό έπεσε θανατικό στην Αλεξάνδρεια. Ο δε Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων πήγαινε μόνος του και επισκεπτόταν τους ασθενείς, παράστεκε τους ψυχοραγούντας, έκλεινε τους οφθαλμούς τους και ενταφίαζε τους νεκρούς, λέγοντας προς τους παριστάμενους ότι πολλή ωφέλεια λαμβάνει όποιος βλέπει τα μνήματα και σκέπτεται τον θάνατο. Έκανε δε μνημόσυνα και Λειτουργίες για τους αποθαμένους και παρακινούσε και τους άλλους να κάμνουν τα ίδια, βεβαιώνοντας αυτούς ότι πολύ ωφελούν οι Λειτουργίες και τα μνημόσυνα, όχι μόνο τους νεκρούς, αλλά και τους ζώντες. Προς πίστωση των λεγομένων του, τους είπε το εξής παράδοξο:...

«Θέλουν παγκόσμια κυβέρνηση»

του Μπομπ Τσάπμαν – Διεθνή αναλυτή και αρχισυντάκτη του International Forecaster

«…Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως αποδιοπομπαίος τράγος. Όλοι (άλλες 50 χώρες) θα επανακάμψουν στο νόμισμά τους και θα κάνουν αμέσως υποτίμηση. Αυτό θα γίνει, αλλά θα ακολουθηθεί από μια ύφεση που θα διαρκέσει πολύ, και μάλλον, αν διαβάζετε ιστορία, θα δείτε ότι θα γίνει κι άλλος (παγκόσμιος) πόλεμος για να αποσπάσει την προσοχή των λαών, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Το πιο ελκυστικό θύμα, λόγω της προπαγάνδας που γίνεται, είναι φυσικά, το Ιράν. Αν εμπλακεί σε πόλεμο το Ιράν με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, σίγουρα θα εμπλακούν η Ρωσία και η Κίνα. Και θα γίνει χαμός...

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος

του Γεωργίου Π. Σωτηρίου

Στα ήσυχα ακρογιάλια της Γεννησαρέτ ήταν χτισμένη η Καπερναούμ. Στά χρόνια εκείνα ήταν μία από τις υπολογίσιμες πόλεις της Γαλιλαίας. Συχνά ο Κύριος ερχόταν σ' αυτήν, έκαμε πολλά θαύματα, και την αναφέρουν πολλές φορές οι Ευαγγελιστές. Φαίνεται δε ότι έμενε σ' αυτήν αρκετά ο Κύριος καί οι μαθητές Του, ώστε να την θεωρούν σαν «ιδίαν πόλιν», δική τους πόλη. Απ’ την Καπερναούμ, όπως φαίνεται, ήταν και ο Λευί ο Τελώνης, πού ονομάστηκε αργότερα Ματθαίος...

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Η νηστεία των Χριστουγέννων, ως προετοιμασία για την εορτή της Γεννήσεως του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, αρχίζει την 15η Νοεμβρίου που είναι ημέρα ξηροφαγίας (καταλύει έλαιο αν συμπέσει Σάββατο ή Κυριακή) και τελειώνει την 24η Δεκεμβρίου, εξίσου ημέρα ξηροφαγίας. Αυτές τις 40 ημέρες νηστεύουμε κρέας, γαλακτερά καί αυγά. Επιτρέπονται οίνος και έλαιο καθώς και ψάρι (εκτός Τετάρτης και Παρασκευής) μέχρι την 17η Δεκεμβρίου. Πολλοί συνηθίζουν να καταλύουν ψάρι μόνο τα Σαββατοκύριακα μέχρι στις 12 Δεκεμβρίου. Οίνος και έλαιο καταλύονται, αν συμπέσουν Τετάρτη και Παρασκευή οι εορτές στις 16, 25 και 30 Νοεμβρίου, και στις 4, 5, 6, 9, 12, 15, 17 και 20 Δεκεμβρίου. Ψάρι καταλύεται και στις 21 Νοεμβρίου (Εισόδια Θεοτόκου). Το Δωδεκαήμερο από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Θεοφάνια γίνεται κατάλυση εις πάντα (εξαιρείται η παραμονή των Θεοφανίων στις 5 Ιανουαρίου που τηρείται αυστηρή νηστεία).

Μέγα Θαύμα των Αγίων Μαρτύρων Γουρία, Σαμωνά καί Αβίβου

Οι Άγιοι Γουρίας και Σαμωνάς, ήταν από την πόλη της Έδεσσας (σημερινή Ούρφα στα βάθη της Τουρκίας) καί μαρτύρησαν αποκεφαλιζόμενοι (303μ.Χ.) επειδή πίστευαν στον Χριστό, στους χρόνους του τρομερού διωγμού κατά των Χριστιανών, που επέβαλε ο Διοκλητιανός. Ο Άγιος Μάρτυς Άβιβος, που ήταν Ιεροδιάκονος από την Έμεσα της Συρίας, μαρτύρησε (316μ.Χ.) και αυτός και ετάφη μαζί με τα λείψανα των Αγίων Γουρία και Σαμωνά στην Έδεσσα...

"Αν είναι Άγιος, ας μας πνίξει"

Κάποτε στην Θήρα (Σαντορίνη), την ημέρα της μνήμης του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, την Δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, μερικοί Λατίνοι καθώς έπλεαν με κάποιο πλοίο κάνοντας αναψυχή, έβαλαν μερικά παιδιά σε μια λέμβο τα οποία χτυπώντας τα χέρια τους έλεγαν: «Ανάθεμα τον Παλαμά, αν είναι ο Παλαμάς Άγιος, ας κάμει να πνιγούμε». Αυτά βλασφημούσαν τα Φραγκόπουλα, καί ω του παραδόξου θαύματος, αδελφοί! Ω της Αγιότητας καί της προς Θεόν παρρησίας του θείου Γρηγορίου! Την ίδια ώρα κατά την οποία βλασφημούσαν, χωρίς καμία ταραχή της θάλασσας, και σε καιρό γαλήνης, καταποντίσθηκε το πλοιάριο μαζί με όλους εκείνους που ήσαν εντός αυτού, για την βλασφημία την οποία έλεγαν: «Αν είναι Άγιος, ας μας πνίξει». Καί τα μεν σώματα των βλάσφημων εκείνων βυθίσθηκαν στην θάλασσα, οι δε μιαρές ψυχές τους βυθίσθηκαν στο αιώνιο πυρ της κολάσεως, βεβαιώνοντας την αγιότητα του θείου Γρηγορίου.

Πατριάρχου Ιεροσολύμων, Νεκταρίου (+1669)

...Απόδειξις ότι είναι Θεός ο Χριστός

Απόσπασμα Λόγου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Πώς αποδεικνύεται ότι ο Χριστός είναι Θεός; Στο βασικό αυτό ερώτημα ας μην προσπαθήσουμε ν’ απαντήσουμε με το επιχείρημα της δημιουργίας του ουρανού και της γης, γιατί ο άπιστος δεν θα το παραδεχθεί. Αν του πούμε ότι ανέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, έδιωξε δαιμόνια, ούτε τότε θα συμφωνήσει. Αν του πούμε ότι υποσχέθηκε ανάσταση νεκρών, βασιλεία ουρανών και ανέκφραστα αγαθά, τότε όχι μόνο δεν θα συμφωνήσει, αλλά και θα γελάσει.

Πώς λοιπόν θα τον οδηγήσουμε στην πίστη, και μάλιστα όταν δεν είναι πνευματικά καλλιεργημένος; Ασφαλώς με το να στηριχθούμε σε αλήθειες, που κι εμείς και αυτός παραδεχόμαστε χωρίς καμιά αντίρρηση και αμφιβολία...

Η δύναμη της πίστης καί η αδυναμία της απιστίας

του Φώτη Κόντογλου

Οι άνθρωποι έχουν στήν καρδιά τους μεγάλο φόβο μήπως απομείνουν απροστάτευτοι καί φτωχοί στη ζωή τους, καί γιά τούτο, ο νους κι' ο λογισμός τους είναι στό νά μαζέψουν χρήματα ή ν' αποχτήσουν κτήματα κι' άλλα πλούτη, γιά νά τά 'χουνε στην ανάγκη τους.

Καί καλά γιά εκείνους που δεν πιστεύουν στον Θεό, καί κρεμούνε τήν ελπίδα τους στά χρήματα καί στ' άλλα πλούτη. Αλλά τί νά πει κανένας γιά εκείνους πού λέγονται χριστιανοί, πού πάνε στήν εκκλησία καί παρακαλούνε τόν Θεό νά τούς βοηθήσει στή ζωή καί πού λένε πώς έχουνε τήν ελπίδα τους στόν Χριστό, στήν Παναγία καί στους Αγίους, κι' από τήν άλλη μεριά είναι φιλάργυροι, δέν δίνουνε τίποτα στ' αδέρφια τους, τούς φτωχούς, κι' ολοένα μαζεύουνε χρήματα καί πλούτη;...

Αγία Θεοκτίστη η Μηθυμναία

Γεννήθηκε και κατοικούσε στη Μήθυμνα της Λέσβου. Μετά τον θάνατο των γονέων της στάλθηκε σε κοντινό μοναστήρι αφιερώνοντας την ζωή της στον Χριστό. Σε ηλικία 18 ετών την αιχμαλώτισαν πειρατές, μαζί με άλλες κοπέλες, όταν είχε βγει για να δει την αδελφή της και καθώς τις μετέφεραν για να τις πουλήσουν σκλάβες, δραπέτευσε στην Πάρο και κρύφτηκε στο έρημο δάσος...

Πέρασαν 35 χρόνια και την βρήκε πολύ αδυνατισμένη από τις νηστείες και τις κακουχίες, ένας ευσεβής Χριστιανός από την Εύβοια που είχε μεταβεί στο νησί για κυνήγι. Η Αγία του διηγήθηκε τον βίο της και του ζήτησε να της φέρει στο επόμενο ταξίδι του να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Πράγματι, οι Ιερείς του εμπιστεύτηκαν την θεία κοινωνία λόγω της ευσέβειάς του και έτσι η Αγία κοινώνησε. Την ίδια ημέρα ο Ευβοιώτης Χριστιανός όταν πέρασε για να δεί την Αγία πριν φύγει από το νησί, την βρήκε νεκρή εν έτει 885. Η μνήμη της τιμάται στις 9 Νοεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α΄.

Τῆς Μηθύμνης τόν γόνον καί θεῖον βλάστημα καί Παρίων τό κλέος καί τό ἐντρύφημα, Θεοκτίστην τήν Ἁγίαν εὐφημήσωμεν. Χαίροις βοῶντες πρός Αὐτήν, καλλιπάρθενε ἀμνάς καί Νύμφη τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὧ καί πρεσβεύεις ἀδιαλείπτως τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Τα δάκρυα του Ταξιάρχη

του αειμνήστου Μητροπολίτου Μηθύμνης Ιακώβου Μαλλιαρού

Παρακολουθώντας με συγκίνηση και σεβασμό την περιγραφή στο ανά χείρας έντυπο κάποιων θαυμάτων του Ταξιάρχου Μιχαήλ, πραγματοποιηθέντων στο εν Μανταμάδω Παλλεσβιακό Προσκύνημά του, εκεί που τόσα πλήθη Λεσβίων και ξένων συρρέουν κάθε ημέρα, για να εναποθέσουν την ευλάβεια και τον σεβασμό τους προ της αναγλύφου θαυματουργού Εικόνος του, έκρινα σκόπιμο να ανακοινώσω με την σειρά μου ένα θαύμα, το οποίο «εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, ο εθεασάμεθα και αι χείρες ημών εψηλάφησαν». Πρόκειται περί του εξής:...

Το Ελληνικό Πνεύμα

«Ο φιλόσοφος άνθρωπος, αυτός δηλαδή πού ερευνά τις πρώτες αρχές, τρεις μόνον Ιστορίες μεγάλης σπουδαιότητας αναγνωρίζει από το παρελθόν της ανθρωπότητας: την Ελληνική, του Ισραήλ καί την Ρωμαϊκή... Αλλ' η Ελλάδα στο έργο τούτο (της ιστορίας του πολιτισμού) κατέχει κατ' εμέ θέση όλως εξαιρετική, γιατί αυτή ίδρυσε, με όλη τη σημασία της λέξεως, λελογισμένο καί προοδευτικό ανθρωπισμό-humanisme. Η επιστήμη μας, η τέχνη, η φιλολογία, η φιλοσοφία, η ηθική, η πολιτική, η στρατηγική, η διπλωματία, το ναυτικό και το διεθνές δίκαιο, πάντα ταύτα είναι καταγωγής Ελληνικής. Η περιοχή της ανθρωπίνης ενεργείας, η διαγραφείσα υπό των Ελλήνων, δύναται να εκτεθεί επ' άπειρον, αλλ' είναι πλήρης εις τα μέρη. Αιωνίως η πρόοδος θα έγκειται στην ανάπτυξη εκείνων, τα οποία συνέλαβε το Ελληνικό Πνεύμα, στην εκπλήρωση των σκοπών, τους οποίους, ούτως ειπείν, υπέδειξε τούτο».

Renan

Οι επίκαιροι στίχοι του Γεωργίου Σουρή (1853-1919)

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να ξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;
να τρέφει όλους του αργούς να 'χει επτά πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα και δόξας τόσα μνήματα;
Να 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ' αυτή τηγη μασκαρευτήκαν, ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν, δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει,
κι από προσπάπου κι από παππού, συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-, να παριστάνει τον Ευρωπαίο,
στα δύο φορώντας τα πόδια που 'χει, στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.
Δυστυχία σου Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς,
ω Ελλάς ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα.

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης - Σίψα Δράμας

efstratios andriotis

Λόγος εις την ανακομιδή και κατάθεση του τιμίου σώματος του Αγίου Γεωργίου στην Λύδδα

Λόγος εγκωμιαστικός του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, εις την ανακομιδή και κατάθεση του τιμίου σώματος του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου εν τω εις την Λύδδα αυτού ναό εορταζομένη την 3η Νοεμβρίου.

«Ημέρα χαρμόσυνος, και ποιος από τους Ορθοδόξους να μη χαρεί; Ημέρα εορτάσιμος, και ποιος φιλόχριστος να μη εορτάσει; Ημέρα μαρτυρική, και ποιος φιλομάρτυς να μη κροτήσει; Διότι σήμερα ο μεγαλοαθλητής του Χριστού Γεώργιος, καλεστής μας προεξάρχων της πανηγύρεως αυτής γνωρίζεται. Και πρότερον μεν, στον καιρό της ανοίξεως, εκάλεσε εμάς, για να εορτάσουμε το διά τον Χριστό ανδρειωμένο αυτού μαρτύριο...

Γέροντας Παΐσιος: Ἂν ὁ Θεὸς ἄφηνε τὴν τύχη τοῦ ἔθνους στοὺς πολιτικούς, θὰ καταστρεφόμασταν"

Ὅταν ἡ Πατρίδα περνοῦσε περίοδο πολιτικῆς ἀστάθειας, λόγω σχηματσμοῦ κυβερνήσεως, ὁ Γέροντας πονοῦσε καὶ εὐχόταν πολύ. Τὴν τρίτη φορὰ ποῦ θὰ γίνονταν ἐκλογὲς σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα συνέβη τὸ ἑξῆς, ὅπως διηγήθηκε: «Ἦταν παραμονὴ ἐκλογῶν. Καθόμουν στὸ ξυλοκρέββατο στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ ἔλεγα τὴν εὐχή. Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε ὁ διάβολος μὲ τὴν μορφή του… (ἀνωτάτου πολιτικοῦ προσώπου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ὁποίου κατέκρινε ἐνέργειες καταστρεπτικὲς) καὶ μὲ ἀπειλοῦσε. Ἀλλὰ δὲν μποροῦσε νὰ πλησιάση. Ἦταν σὰν δεμένος, κάτι τὸν κρατοῦσε καὶ σφιγγόταν»...

Άγιοι Ακίνδυνοι

Πορευόμενοι την οδό του Μαρτυρίου οι Άγιοι Ακίνδυνοι δεν δείλιασαν μπροστά στις απειλές του τυράννου βασιλιά των Περσών. Άφοβοι κήρυτταν Χριστό τον αληθινό Θεό:...

Κουράγιο Έλληνες...

Fizsu7

Η βλασφημία

«Φοβηθείτε, αδελφοί, την κόλαση και τιμωρία που περιμένει τους βλάσφημους μετά θάνατον και σταματήστε να βλασφημείτε. Φοβηθείτε τη μεγαλειότητα και βασιλεία του Παντοκράτορος και Παντοδύναμου Θεού και από δω και μπρος μην τολμάτε να ανοίγετε το στόμα και να βλασφημείτε το όνομά Του, που δοξολογείται απ’ όλους τους Αγγέλους και Αρχαγγέλους και ότι έχει σχέση μ’ Αυτόν...