Περί προσευχής

α'. Είπε ο Γέροντας Παΐσιος: «Τό κομποσχοίνι είναι σάν τό σχοινί πού έχουν μερικές μηχανές. Τραβούμε λίγες φορές τό σχοινί για νά ζεσταθούν τά λάδια της μηχανής καί ν' αρχίσει νά δουλεύει. Κάτι παρόμοιο πετυχαίνουμε καί μέ τό κομποσχοίνι. Λέμε τήν ευχή καί θερμαίνεται η ψυχή μας». Καί άλλη φορά είπε κάτι παρόμοιο: «Τραβάτε συνέχεια κομποσχοίνι, μέχρι νά ξεπαγώσουν τά πνευματικά λάδια, γιά νά πάρει εμπρός η πνευματική μηχανή, δηλαδή νά δουλεύει μόνη της η καρδιά την ευχή»...

β'. «Πρέπει νά λέμε τήν ευχή παντού.

Κάποτε ένας οδηγός στήν Αρναία χτύπησε ένα παιδί μέ τό αυτοκίνητό του. Τό παιδί δέν έπαθε τίποτε, γιατί ο οδηγός έλεγε τήν ευχή καί τήν ώρα πού οδηγούσε». Καί άλλοτε είπε: «Όπως τά καράβια πού κινδυνεύουν εκπέμπουν SOS, έτσι καί ο άνθρωπος πρέπει νά λέει συνεχώς τήν ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με. Η προσευχή πρέπει νά είναι λιτή»,

γ'. «Πρίν από τήν προσευχή νά διαβάζετε λίγες γραμμές από τό Ευαγγέλιο ή τό Γεροντικό.' Έτσι η σκέψη σας θερμαίνεται καί μετατίθεται στόν πνευματικό χώρο»,

δ'. «Όταν η προσευχή ατονεί, προδίδει πνευματική ξηρασία καί χλιαρότητα. Εναντίον αυτών νά χρησιμοποιούμε σύντομες προσευχές καί κυρίως τήν ευχή του Ιησού, τή μελέτη της Αγίας Γραφής καί θρησκευτικών βιβλίων. Επίσης βοηθούν οι σκέψεις γύρω από τό θάνατο, τήν κρίση, τόν Παράδεισο, τήν κόλαση καί τις ευεργεσίες του Θεού, πού θά μας προφυλάσσουν από τήν αμαρτία. Ο Θεός παρακολουθεί τήν καρδιά μας καί ελέγχει τό περιεχόμενο της. Απ’ αυτό θά δημιουργηθεί ο φόβος του Θεού, η στροφή στόν εαυτό μας, η απώθηση των κακών λογισμών καί των αισθημάτων καί η επαγρύπνηση στήν ηθική καθαρότητα. Νά εξετάζουμε συνεχώς τόν εαυτό μας, νά μετανοούμε γιά τό παρελθόν καί νά φοβόμαστε τις αδυναμίες μας. Νά μή χάνουμε όμως τήν ελπίδα της σωτηρίας μας».

ε'. Είπε ο Γέροντας: «Ρίξτε τό μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στήν προσευχή, γιατί αυτή μας κρατάει σε επαφή μέ τό Θεό. Καί η επαφή αυτή πρέπει νά είναι συνεχής. Η προσευχή είναι τό οξυγόνο της ψυχής, είναι ανάγκη της ψυχής καί δέν πρέπει νά θεωρείται αγγαρεία. Η προσευχή γιά νά ακουστεί άπό τό Θεό πρέπει νά γίνεται μέ ταπείνωση, μέ βαθιά συναίσθηση τής αμαρτωλότητάς μας καί νά είναι καρδιακή. Εάν δέν είναι καρδιακή, δέν ωφελεί. Ο Θεός ακούει πάντοτε τήν προσευχή του άνθρωπου πού είναι πνευματικά ανεβασμένος. Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ τήν προσευχή, θερμαίνει τήν ψυχή καί μεταφέρει τόν προσευχόμενο σ' έναν πνευματικό χώρο».