Η Παναγία μας

του Στρατή Ανδριώτη

Η Γέννησή της ανεδείχθη σωτήρια για τον κόσμο. Ήρθε με αγγελική πρόρρηση μηνύοντας την χαρά. Η Είσοδός της στο Ναό υπήρξε προοίμιο του μεγίστου μυστηρίου της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου που αναπλάθει τον φθαρέντα από την αμαρτία κόσμο καί λυτρώνει το πλάσμα των χειρών Του. Στα Άγια των Αγίων την υπηρετούν Άγγελοι του Θεού. Προετοιμάζεται η Αγία ζωή της η ένθεη, η ξένη προς την αμαρτία, αξιούμενη μεγάλων χαρισμάτων, περιβεβλημένη πίστη, σοφία και άμετρη παρθενία...

 Ο Εύσπλαχνος Θεός ευδόκησε να φανερωθεί στον κόσμο λαμβάνοντας ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας το απ’ αιώνος απόκρυφο, ένδοξο, θαυμαστό Μυστήριο που οι Γραφές και η Εκκλησία του Χριστού μαρτυρούν. Στην ένσαρκο Οικονομία μετέχουν οι Άγγελοι, η γη, η έρημος, οι άνθρωποι με ότι καλύτερο είχαν να προσφέρουν: Την Αγία Θεοτόκο. Επέβλεψε στην ταπεινή Παρθένο Μαρία, στην Κεχαριτωμένη, στην Ανύμφευτη Νύμφη, την εκλεγμένη απ’ όλες τις γενεές, που Ευαγγελίσθηκε και συνέλαβε ασπόρως. Εκ των αγνών αιμάτων της εσαρκώθη στην κοιλία της εν Πνεύματι Αγίω ο αχώρητος, γενόμενος άνθρωπος. Ο ανατείλας στον κόσμο Χριστός ο Θεός. Η Παναγία γίνεται Μήτηρ Κυρίου, εγέννησε Θεό, το όνομά Του Ιησούς. Είναι εκείνη που εκήρυτταν οι Προφήτες. Ο Ησαΐας ως Παρθένο που μέλλει γεννήσει Υιόν από το γένος Ιεσαί, ο Δαβίδ ως θυγατέρα απ’ τη γενεά του, όρος ο Αββακούμ και ο Δανιήλ, κλίμακα ο Ιακώβ, ράβδο του Ααρών που εβλάστησε χωρίς ποτισμό, ράβδο του Μωϋσή που έβγαλε νερό από πέτρα της ερήμου, πλάκες που βρέθηκαν γραμμένες οι Εντολές, Ερυθρά θάλασσα που προεικόνιζε την ασπόρως κύηση και αφθαρσία της. Ακατάφλεκτη δεχόμενη το πυρ της Θεότητας όπως η βάτος του Μωϋσή και η κάμινος των Τριών Παίδων που δεν καιγόντουσαν. Εκείνη ο Ησαΐας ονομάζει Μητέρα του Θεού καί τη σύλληψή της προϊστορεί ο Γεδεών. «Ούτος ο Θεός ημών… επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη» προφήτευε και ο Ιερεμίας. Αυτά τα ουράνια και υπερφυσικά μηνύματα προεκήρυτταν οι Προφήτες, οι Απόστολοι εδίδασκαν, οι Μάρτυρες ομολογούσαν.

Η Παναγία γεννά ως βρέφος τον αόρατο, τέλειο και άναρχο Θεό για να θεώσει τον άνθρωπο. Το βρέφος αυτό είναι ο Δημιουργός του κόσμου, των Αγγέλων, της γης, του αέρος, των υδάτων, της ζωής, της αθανάτου ψυχής. Γεννάται σε σπήλαιο φτωχικό για να πλουτίσει με καλά έργα τον άνθρωπο, λιγοστεύοντας την αμαρτία, ελευθερώνοντας από τα πάθη. Γένη και Έθνη προσκυνούν και υμνούν το μεγαλείο. Η Παρθένος έτεκε τον ένα της Τριάδος, κρατά στα χέρια της τον Μεσσία, για να σωθεί ο άνθρωπος απ’ τα δεσμά του διαβόλου. Η Παναγία σπαργάνωσε τον κτίστη των απάντων, έγινε Μητέρα όλων των ανθρώπων. Αναθρέφει Εκείνον που θα διδάξει ότι είναι η Ανάσταση και η ζωή, οδός και αλήθεια, το Α και το Ω, το Αληθινό φως, χαρίζοντας ειρήνη, χαρά, Πνεύμα Πανάγιο, αιώνια ζωή, συμφιλιώνοντας τους ανθρώπους με τον Θεό. Εκείνον που θαυματουργεί, κωφοί ακούν, άλαλοι λαλούν, χωλοί και παράλυτοι περιπατούν, τυφλοί βλέπουν, νεκροί αναστήνονται, καταπατώντας την ισχύ των δαιμόνων. Εκείνον που καταδέχεται να υποστεί ονειδισμούς, ραπίσματα, εμπαιγμούς, εμπτυσμούς, μαστιγώσεις, ύβρεις, Σταύρωση που διήλθε σαν ρομφαία στην Παναγία ψυχή της, καθώς και τριήμερο ταφή. Δια του Σταυρού και του εκουσίου πάθους του Υιού της, κατεβλήθη ο άδης, ο θάνατος τέθνηκε, νεκρωθέντες ανέστημεν και ζωής ηξιώθημεν, τον Παράδεισον ελάβομεν, την αρχαίαν απόλαυση. Σταυρός και θάνατος έγιναν ζωή και Ανάσταση. Αναστηθείς ο Χριστός ως Θεός χάρισε στον κόσμο τη αιώνια ζωή, τη Βασιλεία Του.

Η Παναγία μακαρίζεται εις τους αιώνας. Η χάρη της εκδηλώνεται παντού σε κάθε τόπο. Στα Μοναστήρια και στις Εκκλησιές που κτίστηκαν προς τιμήν της. Στις εικόνες της που θαυματουργούν. Ακολουθίες, ύμνοι, Χαιρετισμοί, Παρακλήσεις, τέχνες και παραδόσεις αφιερωμένες στην Παναγία. Ονομάσθηκε Θαύμα θαυμάτων, ποιημάτων υπερτέρα, υπερμάχω στρατηγώ, θλιβομένων χαρά, αβοηθήτων δύναμη. Όλα φανερώνουν την Αγιότητα, το Αειπάρθενο, την άσπιλη, Κεχαριτωμένη Θεοτόκο. Άνθρωποι φέρουν τ’ όνομά της. Τοποθεσίες, βουνά, νησιά. Η Παναγία μας στολίζει τη ζωή της Εκκλησίας, αποτελεί εξαίρετη ευλογία. Αμαρτωλοί και ταπεινοί κράζουν εκ βάθους ψυχής, καταφεύγουν σ’ εκείνη ψυχή τε και καρδία, βοάν ευχαρίστως και επιζητούν προστασία, μεσιτεία, ελπίδα, χείρα βοηθείας, ειρήνη καί σκέπη. Λύτρωση από αμέτρητες ανάγκες, θλίψεις, νόσους, εχθρών κακουργίες, συμφορών βίου και ζάλες, ίαση ψυχών, και αλαζόσι λογισμοίς, κινδύνων ελευθέρωση, επιζητούνται από την Παναγία που την παρθενίαν εφύλαξε καί μετέστη προς την ζωή, παραδίδοντας στα χέρια του Υιού της και Θεού την ολόφωτη ψυχή της, δωρίζοντας τη χαρά της αθανασίας, η εν ουρανοίς ευλογημένη και επί γης δοξολογουμένη Μήτηρ Αγία.

Ο Ιερός Χρυσόστομος επισημαίνει ότι δεν υπήρξε θαυμαστότερη ύπαρξη μείζον της Παναγίας: «…Περινόστησον την γην, περίβλεψον την θάλασσαν, πολυπραγμόνησον τον αέρα, τους ουρανούς, τη διανοία ερεύνησον, τας αοράτους πάσας Δυνάμεις ενθυμήθητι και βλέπε ει εστιν άλλο τοιούτον θαύμα εν πάση τη κτίσει».