Ο Γέροντας Ζαχαρίας προσευχόταν για τους γονείς του μετά το θάνατό τους και ιδιαίτερα για τον πατέρα του, επειδή ήταν μέθυσος και έβριζε. Όταν έγινε Στάρετς, μια ημέρα μιλούσε με ένα δαίμονα και τον ερώτησε:
- Έχετε πολλούς χριστιανούς στην κόλαση;...
- Βέβαια, απάντησε ο δαίμονας και ο πατέρας σου ήταν εκεί, αλλά τον έβγαλες εσύ με τις ελεημοσύνες που έδωσες για την ψυχή του και με τις προσευχές σου.
- Και η μητέρα μου;
- Η μητέρα σου δεν ήταν εκεί, δεν την είδαμε, ενώ ψάξαμε πολύ.
Πηγή: «Ο Στάρετς Ζαχαρίας» - Εκδ. Ι.Μ. Ορμύλιας Χαλκιδικής
ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΑΠΛΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΑ... ΚΑΘΕ ΆΛΛΟ. Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΈΔΩΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟ ΔΕ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΆΓΙΑ ΖΩΗ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΑΓΑΘΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΈΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΥΝΑΜΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφή