13 Δεκεμβρίου 2010

Τα αίτια της σημερινής κρίσης της χώρας, και η ελπίδα της σωτηρίας μας

του Βασιλείου Ευτ. Νικοπούλου, Προέδρου Αρείου Πάγου έ.τ.
Κοινή πλέον είναι η διαπίστωση ότι για το θλιβερό κατάντημα, στο οποίο περιήλθε η χώρα μας, όχι μόνο το οικονομικό, αλλά γενικότερα το εθνικό, πνευματικό, ηθικό καί κοινωνικό, κυρίως, αν όχι αποκλειστικώς, υπαίτιοι είναι συλλήβδην οι πολιτικοί μας, καί ειδικότερα όσοι από αυτούς άσκησαν κατά καιρούς την εξουσία σ' αυτό τον τόπο. Στη θλιβερή αυτή διαπίστωση προέβη ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την τελευταία εκδήλωση στο προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της αποκατάστασης της δημοκρατίας...
Πρόκειται για άκρως ανησυχητική πολιτική διάγνωση, η οποία εμβάλλει σε σκέψεις όλους τους Έλληνες, οι οποίοι αναρωτιούνται: «Καί πώς μπορούμε πια να σωθούμε;». Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει την επισήμανση καί διερεύνηση της βαθύτερης αιτίας της ολέθριας για την Ελλάδα ενέργειας καί δράσης της πολιτικής γενικώς καί των εκάστοτε φορέων της ειδικότερα.
Γιατί στ' αλήθεια η πολιτική καί οι εκάστοτε πολιτικοί μας αποδείχθηκαν διαχρονικώς επιβλαβείς καί επικίνδυνοι για την πατρίδα μας; Την απάντηση στο αγωνιώδες αυτό ερώτημα μας τη δίνει ο μεγάλος Έλληνας διηγηματογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ντοστογιέφσκι των Ελλήνων, ο «άγιος των γραμμάτων» μας. Θα τη βρούμε στο αξεπέραστο μυθιστόρημα του «Οι έμποροι των Εθνών» (έκδοση «Γαλαξία», σελ. 190), οπού ο Παπαδιαμάντης αποδίδει την κακοδαιμονία αυτή των πολιτικών μας στις απαρχές, τις ρίζες, τη γενεαλογία ειδικότερα της ίδιας της πολιτικής. Ιδού λοιπόν τι γράφει σχετικώς επί του σοβαροτάτου αυτού θέματος ο Αλ. Παπαδιαμάντης: «... Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής καί γνήσια κατά τους προγόνους της. Η αργία εγέννησε την πενίαν' η πενία έτεκε την πείναν' η πείνα παρήγαγε την όρεξιν' η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν' η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου!...». Αμφιβάλλει μήπως κανείς ότι οι πολιτικοί μας με τις πράξεις καί τις «πολιτικές» τους δικαίωσαν καί δικαιώνουν, μέχρι σήμερα δυστυχώς, την πολιτική αυτή γενεαλογία τους;
Δυστυχώς έκαναν καί κάνουν το πάν για να... τιμήσουν τις γενεαλογικές τους αυτές καταβολές. Μετά από αυτά η απάντηση στο μεγάλο, όσο καί αγωνιώδες εθνικό, θα λέγαμε, ερώτημα: «καί πώς μπορούμε πια να σωθούμε;», έρχεται από μόνη της. Μία μόνο ελπίδα σωτηρίας υπάρχει" να αποκόψουν οι πολιτικοί μας κάθε σχέση με το ένοχο καί αμαρτωλό γενεαλογικό τους δένδρο. Διαφορετικά η χώρα αυτή θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, καί η μία κρίση θα διαδέχεται την άλλη. Πώς όμως οι πολιτικοί μας θα μπορέσουν να αρνηθούν αυτή τη βεβαρημένη γενεαλογία τους;
Χρειάζεται να αλλάξουν οι ίδιοι. Να επιστρέψουν στις προγονικές μας αρετές, της πίστης καί της πατρίδας. Αρκετά πληρώσαμε καί πληρώνουμε την αποστασία τους από τις θρησκευτικές καί εθνικές μας παραδόσεις. Φτάνει πια ο εμπαιγμός της πίστης μας καί της πατρίδας. Μας έκαναν να ντρεπόμαστε πού είμαστε Έλληνες καί Χριστιανοί Ορθόδοξοι, δηλαδή ελεύθεροι καί ζωντανοί άνθρωποι! Καιρός πια να μετανοήσουν. Γιατί δεν φτάνει μόνο να παραδέχονται την ενοχή τους, χρειάζεται καί η έμπρακτη μετάνοια για την πλήρη αποκατάσταση τους στη συνείδηση του Έθνους μας.
Αν οι πολιτικοί μας δεν τολμήσουν το μεγάλο καί σωτήριο αυτό βήμα, τότε πλέον εναπόκειται σ1 όλους εμάς τους πανέλληνες να αντισταθούμε ενάντια σ' αυτούς πού μας οδήγησαν στο θλιβερό σημερινό μας κατάντημα.
Πηγή: Περιοδικό «Η Δράσις μας» - Τεύχος 483, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου