Ο Άγιος Ρωμανός έζησε κατά τους χρόνους του βασιλιά Μαξιμιανού (305μ.Χ.), και έχοντας ζήλο για του Χριστού την πίστη την Αγία, όταν μια ημέρα είδε τον Έπαρχο Ασκληπιάδη να πηγαίνει προς τον ναό των ειδώλων, τον πλησίασε και του είπε: «Τα είδωλα δεν είναι θεοί». Για την πράξη του αυτή συνελήφθη και βασανίστηκε δάρθηκε, κρεμάστηκε και καταξεσχίσθηκε από τους ξυλοδαρμούς....
Κατόπιν ο Άγιος για να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο Αληθινός Θεός, ζήτησε να του φέρουν ένα μικρό παιδί για να ελέγξει περισσότερο τον Έπαρχο και όταν το νήπιο ερωτήθηκε σε ποιον Θεό πιστεύει, απεκρίθηκε ότι πιστεύει στον Θεό των Χριστιανών. Το παιδί για την ομολογία του αυτή δάρθηκε μπροστά στην μητέρα του και καθώς ζήτησε διψασμένο να πιει νερό, η ευσεβής εκείνη μητέρα συμβούλεψε στο παιδί της να μην πιει από αυτό το φθαρτό και πρόσκαιρο ύδωρ, αλλά να υπομείνει για να πιει από το ζων και αθάνατο ύδωρ της μακαριότητας, διαβλέποντας την μαρτυρική θανάτωσή του. Και επειδή το παιδί έλεγχε τον τύραννο με αυτή του την ομολογία, αφού δάρθηκε ξανά, αποκεφαλίστηκε διά ξίφους.
Κατόπιν τον Άγιο Ρωμανό παρότι του έκοψαν τη γλώσσα εκείνος ομιλούσε κανονικά ευχαριστώντας τον Θεό και όταν ο βασιλιάς Μαξιμιανός πληροφορήθηκε το γενόμενο θαύμα, πρόσταξε και έπνιξαν τον Μάρτυρα στη φυλακή, λυτρώνοντας αυτόν που συγκαταλέχθηκε στην χορεία των Αγίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου