Είναι ο κόσμος σας! Έχουν κλέψει τις καρδιές πολλών από σας! Αποτελούν το θέμα των συζητήσεων σας. Είναι η δική σας πρόκληση, για να αποδείξετε την αξία σας μεταξύ των συνομηλίκων σας. «Σέ ποιο επίπεδο βρίσκεστε; Έχετε τερματίσει κάποιο παιχνίδι;» Κάτι τέτοιο σας δίνει τον αέρα του επιτυχημένου, του δραστήριου και του αποδεκτού στον κόσμο των συνομηλίκων σας.
Ο λόγος για τα βιντεοπαιχνίδια. Αυτά πού τρέχουν στους υπολογιστές σας, στις παιχνιδομηχανές σας, στον απέραντο κόσμο του internet...
Σας συναρπάζει ο γρήγορος ρυθμός τους. Σας ενθουσιάζει ο κατακλυσμός των αισθήσεών σας με πληροφορίες πού έρχονται από κάθε κατεύθυνση. Σας ανοίγουν διάπλατα τις πύλες τους, για να δρασκελίσετε στον δικό τους κόσμο, έναν κόσμο περιπέτειας, δράσεως, χρωμάτων, γρήγορων εναλλαγών, πολλών προοπτικών και ταυτόχρονα με την υπέροχη δυνατότητα των προσωπικών σας και μόνο επιλογών, χωρίς τη συμβουλή ή τη βοήθεια κάποιου άλλου. Δεν είναι υπέροχο; Φυσικά καί είναι.
Γι’ αυτό καί δεν υπάρχει, σχεδόν, παιδικό δωμάτιο πού να μην έχει μέσα παιχνίδια νέου τύπου, βιντεοπαιχνίδια. Γι' αυτό καί δεν υπάρχει υπολογιστής πού να τον διαχειρίζεται παιδί της ηλικίας σας καί να μην έχει «φορτωμένα» τέτοια παιχνίδια. Άλλωστε που να βγείτε να παίξετε σήμερα; Σε ποια γειτονιά; Σε ποια αλάνα; Με ποια παιδιά;
Καί τί υπέροχα παιχνίδια αλήθεια τα σύγχρονα παιχνίδια σας! Όλα είναι τόσο εύκολα, καί τόσο ασφαλή» απ’ το δωμάτιό σας! Γι’ αυτό καί σας εκνευρίζει η απόρριψη καί η ενοχοποίησή τους απ’ τους μεγάλους. Τί να καταλάβουν αυτοί απ’ τον υπέροχο κόσμο τους; Όλοι αυτοί πού η ψηφιακή εποχή τους έχει ξεπεράσει καί η άγνοιά τους μπροστά στο καινούργιο τους δημιουργεί φόβο;
Λέτε, αν είναι δυνατόν για ό,τι κακό συμβαίνει στον κόσμο να φταίνε τα παιχνίδια μας! Πάντα δεν υπήρχε βία; Σέ κάθε εποχή δεν υπήρχαν μοναχικά άτομα πού κλείνονταν στον εαυτό τους; Μήπως καί χθες καί προχθές καί πάντα οι γονείς δεν γκρίνιαζαν για τις ώρες πού τα παιδιά τους αφιέρωναν στο παιχνίδι παραμελώντας τα μαθήματα τους ή αργώντας να επιστρέψουν στο σπίτι την ώρα πού τους είχαν ορίσει; Το βρήκαμε τώρα! Για όλα τα προβλήματα των παιδιών καί των εφήβων η αίτια είναι τα βιντεοπαιχνίδια! Πήρε ο άλλος ένα όπλο καί «καθάρισε» κάποιους στο σχολείο του κάπου στην Αμερική ή στην Γερμανία κι επειδή τύχαινε να παίζει Manhunt αμέσως συλλήβδην φταίνε όλα τα βιντεοπαιχνίδια.
Κι αρχίζει η γκρίνια από τους γονείς, τα παράπονα, η καχυποψία και η επίρριψη κάθε αρνητικής συμπεριφοράς στα... παιχνίδια σας. Έπεσε η απόδοση στο σχολείο; Τα βιντεοπαιχνίδια φταίνε. Εκνευρίζεστε και θυμώνετε εύκολα; Αυτά φταίνε. Κάτι συμβαίνει στη συμπεριφορά σας; Πάλι η εύκολη λύση: «Δεν ήσουν έτσι. Από τότε πού άρχισες να παίζεις τόσες ώρες αυτά τα παιχνίδια από τότε άλλαξες». Λες και δεν συμβαίνουν τόσα πράγματα γύρω σας, μέσα σας πού σας επηρεάζουν και σας φορτίζουν ανάλογα.
Και γιατί παρακαλώ, συνεχίζετε αντιλέγοντας, αγνοείτε, αποσιωπάτε καί διαγράφετε τις θετικές επιδράσεις των βιντεοπαιχνιδιών; Δεν υπάρχει τίποτε θετικό σ' αυτά; Δεν βοηθούν στην ανάπτυξη της φαντασίας; Δεν διεγείρουν την παρατηρητικότητα; Δεν καλλιεργούν την γρήγορη σύγκριση καί κρίση συμβάλλοντας στην ανάπτυξη των εγκεφαλικών λειτουργιών; Γιατί αποκρύπτετε ότι χρησιμοποιούνται με την σύμφωνη γνώμη των ειδικών επιστημόνων στην μαθησιακή διαδικασία ή καί στην θεραπεία κάποιων ασθενειών, συμβάλλοντας στην διέγερση καί ενεργοποίηση των αντανακλαστικών των ανθρώπων; Καί στο κάτω-κάτω, προσθέτετε πάλι, με ποιους να παίξουμε; Σ’ όλη την πολυκατοικία μόνο άλλα δύο παιδιά υπάρχουν. Κι αν είναι καί περισσότερα που να παίξουμε; Υπάρχουν χώροι; Ή μήπως γλιτώνουμε απ’ την γκρίνια καί την καχυποψία των γονιών μας όταν βγαίνουμε έξω; Πάλι τα ίδια δεν αντιμετωπίζουμε κι εκεί; Που ήσουν; Γιατί άργησες; Με ποιους ήσουν; Και τα παρόμοια...
Αυτά ισχυρίζεστε καί ούτε ν' ακούσετε δεν θέλετε για βίαιη συμπεριφορά πού
προέρχεται απ’ αυτά. Για κατάθλιψη πού την γεννά ή την επιτείνει η υπέρμετρη χρήση τους. Για εθισμό βαριάς μορφής πού χρειάζεται ειδικές κλινικές απεξάρτησης, για να απαλλαγείς καί να επιστρέψεις φυσιολογικός στην κοινωνία. Γελάτε υπεροπτικά καί αντιλέγετε: Μήπως πρέπει να απαγορεύσουμε το φαγητό, επειδή υπάρχει η παχυσαρκία; Ή να αποκλείσουμε απ’ τη ζωή μας το κρασί, επειδή υπάρχουν αλκοολικοί; Ή τα μαχαίρια, επειδή υπάρχουν εγκληματίες;
Είπε κάποτε ο πατήρ Παΐσιος: «Δεν μπορείς να εμποδίσεις τα πουλιά να πετούν πάνω απ’ το κεφάλι σου. Είναι όμως δικό σου θέμα, αν θα τους επιτρέψεις να φτιάξουν φωλιές στα κεραμίδια σου».
Πραγματικά, δεν μπορεί κανείς να διαγράψει απορριπτικά τα βιντεοπαιχνίδια. Είναι τα παιχνίδια σας. Η εξέλιξη των παραδοσιακών παιχνιδιών στην ψηφιακή καί ηλεκτρονική εποχή μας. Χρειάζεται λοιπόν να σταθείτε κριτικά απέναντι τους. Να ενημερωθείτε γι’ αυτά. Να είστε προετοιμασμένοι καί υποψιασμένοι, πριν παραδοθείτε παθητικά στον κόσμο τους. Γιατί είναι καλό να γνωρίζετε καί τους κινδύνους πού κρύβουν μαζί με την εμπειρική γνώση της φαντασμαγορίας τους πού ήδη έχετε…
(Από το περιοδικό «Προς τη Νίκη»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου