του Αγίου Ησυχίου
Πρέπει ο αγωνιζόμενος τον εσωτερικό αγώνα να έχει κάθε στιγμή του χρόνου αυτά τα τέσσερα: ταπείνωση, άκρα προσοχή, αντίρρηση κατά των πονηρών λογισμών καί προσευχή. Να έχει ταπείνωση, γιατί ο αγώνας είναι εναντίον των υπερήφανων δαιμόνων, για να έχει τη βοήθεια του Χριστού πρόχειρη• επειδή ο Κύριος μισεί τους υπερήφανους. Προσοχή, για να μην έχει στην καρδιά του κανένα λογισμό, έστω καί αν αυτός φαίνεται αγαθός...
Αντίρρηση, ώστε μόλις με οξύτητα εννοήσει ότι ήρθε ο δαίμονας, ευθύς με οργή να φέρει αντιλογία στον πονηρό. «Θ' απαντήσω, λέει, σε όσους με κατηγορούν: δε θα υποταχθεί η ψυχή μου στο Θεό;». Προσευχή, για να φωνάξει δυνατά προς τον Χριστό με στεναγμό ανέκφραστο, ευθύς μετά την αντίρρηση, Καί τότε ο αγωνιζόμενος άνθρωπος θα δει τον εχθρό να παραλύει ή να εκδιώκεται από το προσκυνητό όνομα του Ιησού, σαν σκόνη στον άνεμο, ή να χάνεται σαν καπνός μαζί με τον πονηρό λογισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου