Το μανιφέστο του Χριστιανισμού για τη γυναίκα

«ουκ ένι άρσεν και θήλυ»

Κάθε χρόνο την ημέρα της εορτής της αγίας Παρασκευής διαβάζεται στις Εκκλησίες μια περικοπή από την Αγία Γραφή που αναφέρεται θριαμβικά μεταξύ των άλλων και στο ύψος πού ανέβασε ο Χριστός καί η πίστη Του το γυναικείο πρόσωπο. Ο λόγος πού ακούγεται αυτή η αποστολική περικοπή είναι η έκπληξη καί ο θαυμασμός πού προκαλεί σε όλους τους πιστούς το πρόσωπο της αγίας Παρασκευής, καί η ανδρεία, τόλμη, αφοβία με την οποία αντιμετώπισε, νεαρή κόρη, τα φρικτά βασανιστήριά της...

 Βασανιστήρια πού την ανέδειξαν αθλήτρια, πρωταθλήτρια στο δυσκολότερο στίβο• το στίβο του μαρτυρίου!... Γράφει λοιπόν ο απόστολος Παύλος την επιστολή του προς τους Γαλάτες καί τους παραθέτει τη ζωή των ανθρώπων πριν καί μετά από τον Χριστό:

Πριν να 'ρθει η νέα αυτή κατάσταση -λέει ο Απόστολος- πού με την είσοδό Του στον κόσμο εγκαινίασε ο Κύριος Ιησούς, η εποχή δηλαδή της Χάριτος, στην οποία τα κύριο χαρακτηριστικό είναι η πίστη, ο τρόπος με τον οποίο ζούσαμε ήταν σα να ήμασταν κλεισμένοι σ' ένα φρούριο, σε μια φυλακή. Φρουρός μας στην κατάσταση αυτή της δουλείας ήταν ο μωσαϊκός νόμος, ο οποίος – όπως μάλιστα τον είχαν καταστήσει με τις ερμηνείες τους οι ραββίνοι- μας κρατούσε σαν αιχμάλωτους με τις απειλές του καί τις τιμωρίες του. Από τη μια η αμαρτία, από την άλλη η απειλή, δεν μας άφηναν να αναπνεύσουμε ελεύθερα...

Ήρθε όμως επιτέλους ο Χριστός , και το φως της πίστεως ανέτειλε στον κόσμο. Και πλέον δεν είμαστε υποχείριοι κανενός. Ελεύθεροι τώρα, παιδιά του Θεού. Η πίστη μας στο Χριστό, το βάπτισμά μας σ' Αυτόν μας έκαναν βασιλική στολή να φορέσουμε, τον ίδιο τον Χριστό να ντυθούμε, ελεύθεροι να 'μαστε.

Πλέον δεν ισχύουν διακρίσεις που χωρίζουν τους ανθρώπους σε τιμημένους και περιφρονημένους, ανώτερους και κατώτερους. Δεν υπάρχει τώρα διαφορά μεταξύ Ιουδαίου καί ειδωλολάτρη, δούλου καί ελεύθερου, άνδρα καί γυναίκας. Όλοι μπροστά στα μάτια του Θεού είμαστε ένα, εφόσον ενωθήκαμε με τον Ιησού Χριστό.

Όλοι ένα!

«ουκ ένι άρσεν καί θήλυ»

Πότε άλλοτε, που άλλου πριν καί εκτός Χριστού ακούστηκε τέτοιος λόγος; Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ άνδρα καί γυναίκας!

Στους Ιουδαίους; πού είχαν το γυναικείο πρόσωπο τόσο περιφρονημένο, ώστε να λένε, καλύτερα ο νόμος να πέσει στη φωτιά παρά να δοθεί σε γυναίκα!... Στούς ειδωλολάτρες; πού στα ρωμαϊκά χρόνια η γυναίκα είχε καταντήσει «res», πράγμα, στην αποκλειστική διάθεση του άντρα να τη μεταχειριστεί όπως ήθελε...

Πόσο ο Χριστός εξύψωσε τη γυναίκα!

«Ουκ ένι άρσεν καί θήλυ»,

Καί πόσο, πράγματι, ψευδώνυμες είναι οι δήθεν προοδευτικές διακηρύξεις των ημερών μας για ισότητα των δύο φύλων! Τους πρόλαβε όσους τα αναμασάνε αυτά το μανιφέστο του χριστιανισμού εδώ καί 2000 χρόνια. Τα ξέρουμε καί τα δικά τους συνθήματα. Τα μάθαμε, τα είδαμε, τα βλέπουμε. Βλέπουμε σε ποιο σημείο έχουν καταρρακώσει τα γυναικείο πρόσωπο, που έχουν πετάξει τη γυναικεία τιμή. Έχουν μολύνει με τα βέβηλα χέρια τους το κάλλος, την τρυφερότητα της φύσης αυτής: της ξεχωριστής, που ο Θεάς την προόρισε να επιτελεί έναν ύψιστο ρόλο καί προορισμό σε τούτον εδώ τον κόσμο: αυτόν της μητρότητας! Σε σένα, έφηβη, πού διαβάζεις τις γραμμές ετούτες, απευθύνομαι τώρα. Ασ' τους αυτούς να πετάνε τα αντιανθρωπιστικά τους συνθήματα στο γυναικείο φύλο. Μην ξεχνάς ότι αυτό πού σε εξυψώνει καί σε βάζει να στέκεσαι ισότιμα δίπλα στον άνδρα είναι η διατήρηση της διαφορετικότητας πού σου έδωσε ως αποκλειστικό προνόμιο ο Πλάστης καί Πατέρας μας. Η ισότητα δεν βρίσκεται στην εξομοίωσή σου με τον άνδρα. Βρίσκεται στην καταξίωση σου ως λογικού κατ' εικόνα καί καθ’ ομοίωσιν Θεού προσώπου, που σου χορηγείται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Στον αγιασμό σου.

Κοίτα το πανάγιο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, της γυναίκας πού στέκεται πάνω απ’ όλους, όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά καί τους αγγέλους. Κοίτα καί τα πρόσωπα των συνομιλήκων σου αγίων νεανίδων, με τα οποία είναι γεμάτος ο Ιούλιος μήνας. Κάν' τες φίλες σου. Σκέψου, πόσους άνδρες δεν υπερακόντισε με τους άθλους της η αγία Παρασκευή!...

Από το Περιοδικό «Προς τη Νϊκη» (τευχ. 725)