Ἡ Σκήτη Ἁγίας Ἄννης στό Ἅγιον Ὅρος καί τό ἀριστερό πόδι τῆς Ἁγίας

…Στό Κυριακό τῆς Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἄννης φυλάσσεται τό ἀριστερό της πόδι (κάτω μέρος), ποῦ θεωρεῖται ὁ πολυτιμότερος θησαυρός της. Τό τίμιο λείψανο ἦλθε ἀπό τήν Ἀσία, ὅπως ἀναφέρει, ὁ Ἱεροσολύμων Δοσίθεος ὁ Νοταρᾶς (1669-1707) στή «Δωδεκάβιβλό» του:

«Προεκατοίκησαν ἐν τή σκήτη δύο ἤ τρεῖς Ἠσυχασταί ἔχοντες μετά τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Διονυσίου τοῦ ἐξ Ἀνδρου, ὅστις παρητήσατο τόν θρόνον Κωνσταντινουπόλεως, γνωριμίαν, οἵτινες καί μικρᾶν εἰχον καλύβην καί Ναόν σμικρότατον επ’ ὀνόματι τόν Ἁγίου Νικολάου...

 Συνέβη τότε ἐξ Ἀσίας τινές ἦλθον καί ἐφερον εἰς τά κελλία τῆς Προβάτας τόν πόδα τῆς Ἁγίας Ἄννης καί ἐφανέρωσαν περί τοῦτον τῷ Πατριάρχη, ζητοῦντες συμβουλήν τί νά κάμωσιν. Ἔχων δέ κλίσιν ὁ Πατριάρχης εἰς τόν τόπον τοῦτον ἐσυμβούλευσεν αὐτοῖς νά οἰκοδομήσωσιν Ναόν ἐπί τῷ ὀνόματι τῆς Ἁγίας Ἄννης καί νά ἀφιερώσωσιν ἐν αὐτῶ τόν πόδα καί νά ἠσυχάσωσι καί οἱ ἴδιοι κτίζοντες οἰκήματα καί ἔδωκε καί τήν δαπάνην τῆς οἰκοδομῆς τοῦ Ναοῦ ὁ Πατριάρχης καί οἰκοδομήθη μικρός Ναός τότε. Διότι ὁ νῦν μέγιστος καί κάλλιστος ἐγένετο ἔπειτα. Ἔκτοτε ὁ τόπος ἔλαβε τήν ὀνομασίαν Ἁγία Ἄννα καί ἔπαυσε τό ὄνομα "τῶν Βουλευτηρίων"...».

Ὁ Γεράσιμος Σμυρνάκης σχετικά μέ τή μεταφορά τοῦ ποδιοῦ τῆς Ἁγίας Ἄννης στή Σκήτη παρέχει τίς ἑξῆς πληροφορίες ἀπό κώδικα ποῦ ὑπάρχει στή Βιβλιοθήκη τοῦ Κυριακοῦ, σημειώνοντας ὅτι αὐτό ἔγινε στό β' μισό του 17ου αἰώνα ἐπί Δικαίου Συμεών:

«Ἱερεύς τίς ἐφωδιασμένος δί' ἐγγράφου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐταξίδευε χάριν ἐλέους. Οὗτος ἐλθῶν εἰς τήν ἐν Ἀρμενία πόλιν Ἐρζερούμ ἤ Θεοδοσιούπολιν, ἔνθα Ναός τῶν ἁγίων Μαρτύρων Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου, ἐν ὤ ἤσαν ἐναποτειθεμένα διάφορα ἁγία λείψανα, ἐξηγόρασε τόν πόδα τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἴνα μή περιπέση εἰς χείρας ἀλλοδόξων κατά τάς ὑφισταμένας τότε δεινάς καιρικᾶς περιστάσεις. Πρός πίστωσιν δέ τῆς γνησιότητος τοῦ ἁγίου Λειψάνου, μετέβη εἴτα καί ἔλαβε πιστοποιητικόν παρά τοῦ Μητροπολίτου Καισαρείας Καππαδοκίας Ἐπιφανίου καί τοῦ Χαλδείας Σιλβέστρου ἐν ὤ φαίνονται αἵ ὑπογραφαί αὐτῶν οὐχί δέ καί ἡ χρονολογία. Μετά ταῦτα δύο Ἄραβες Ἀρχιερεῖς περιώδευον ἐν Ἁγίω Ὄρει χάριν ἐλεημοσύνης, συναποκομίζοντες καί τόν ἱερόν πόδα τῆς Ἁγίας Ἄννης μετά τοῦ μνημονευθέντος πιστοποιητικοῦ, ἄτινα, φαίνεται, εἶχον ἐξαγοράσει παρά τοῦ εἰρημένου Ἱερέως, φθάσαντες δέ καί εἰς τήν ἐν Ἁγίω Ὄρει σκήτην τῆς Προβάτας παρέμειναν παρά τῷ πνευματικῶ τοῦ Βοεβόδα Κατακουζηνοῦ. Οὗτος εὐπορῶν χρημάτων ἠγόρασε παρά τῶν ἀλλογλώσσων ἐκείνων Ἀρχιερέων, τῶν ἐκ τοῦ κλίματος τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας, τόν ἀριστερόν πόδα τῆς Ἁγίας Ἄννης μετά τοῦ λεχθέντος πιστοποιητικοῦ. Ἀφοῦ δέ Διονύσιος Γ' ὁ Βάρδαλης τῷ 1666 ηὔρυνε τό Κυριακόν, ἀπεφάσισαν οἱ ἐν τή σκήτη Ἀδελφοί, Ἰν' ἀποκτήσωσι τόν ἱερόν πόδα τῆς Ἁγίας Ἄννης.

Πρός δέ τοῦτο ἀνέλαβεν ὁ πνευματικός Γερμανός καί ὁ ἐκ τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης πνευματκός Διονύσιος, οἱ Λέσβιοι, νά μεταβῶσι παρά τῷ ἐν τῷ κελλίω τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐν Προβάτα διαμένοντι συμπολίτη αὐτῶν πνευματικῶ Ματθαίω, ὅστις ἐκέκτητο τόν εἰρημένον θησαυρόν. Ἀφικόμενοι δί' οὗτοι ἐκεῖσε κατώρθωσαν διά τῆς πειθοῦς νά λάβωσι παρ' αὐτόν τόν ἱερόν πόδα, ὄν κατέθεντο ἐν τῷ Κυριακῶ τῆς σκήτης τῷ 1666».

Πηγή: "Από το Βυζάντιο στο Νέο Ελληνισμό" του Ι.Μ. Χατζηφώτη