3 Ιουνίου 2010

Μην σκοτώνετε άλλους νέους

Πριν μερικά χρόνια κάποιος Υπουργός τόλμησε να πάρει μια γενναία απόφαση: Να σταματάει η νυχτερινή «διασκέδαση» στις 1:00΄ μετά τα μεσάνυχτα. Όλοι τότε χίμηξαν καταπάνω του μαινόμενοι! Εκτός των νέων και όσων είχαν «συμφέροντα» από την ζωή της νύχτας, διαμαρτυρήθηκαν έντονα και πολλοί «απελευθερωμένοι» γονείς, αψηφώντας ότι σε άλλες πολύ πιο προοδευμένες χώρες τα νυχτερινά μαγαζιά κλείνουν στις 10 το βράδυ (δηλαδή την ώρα που εδώ ακόμα δεν έχουν ανοίξει), για να αποφεύγεται η όχληση, οι παρανομίες, να μπορούν να δουλέψουν την επόμενη ημέρα οι άνθρωποι και το σημαντικότερο για να διαφυλάξουν τα παιδιά τους...

 Κατηγόρησαν τον Υπουργό ως οπισθοδρομικό, τον ειρωνεύτηκαν, τον χλεύασαν, τον έβρισαν, ώσπου «ο Υπουργός παύτηκε ως παράνομος»!
Η νυχτερινή διασκέδαση συνεχίζεται από τότε εσαεί μέχρι πρωΐας. Οι νέοι μας, δεν ξαναενοχλήθηκαν. Αφέθηκαν να ζουν ελεύθερα ότι τους επιλέγουν και τους υποδεικνύουν ως διασκέδαση οι κερδοσκόποι και όσοι επιθυμούν να διαλύσουν την κοινωνία μας που καταρρέει επικίνδυνα, κάνοντας κάποιους να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση, αφού χτύπησαν φλέβα! Το άνθος της ηλικίας. Μπορούν λοιπόν τα κορίτσια να ντύνονται όπως θέλουν, θυμίζοντας τον τρόπο που ντυνόντουσαν παλαιότερα μόνο οι πόρνες, να ξεφαντώνουν έως τα ξημερώματα άνδρες καί γυναίκες ή και τα δυό είδη σε ένα, να πίνουν ποτά χωρίς να ξέρουν από τι φτιάχνονται, να μεθύσκουν, να ακούνε μουσική που οι στίχοι δεν είναι πάντοτε κατανοητοί, να πορνεύουν αδιακρίτως, να εθίζονται σε ουσίες απαγορευμένες και καταστρεπτικές που καταντούν τον άνθρωπο «φυτό», νομίζοντας ότι έτσι διασκεδάζουν. Και «ο Υπουργός παύτηκε ως παράνομος»!
Έκτοτε, έμειναν οι στατιστικές για τους νέους που χάνουν τη ζωή τους στο βωμό της νύχτας με τα τραγικά αποτελέσματα από τα τροχαία δυστυχήματα, οι χαροκαμένοι γονείς, τα προσκυνητάρια που γέμισαν τους δρόμους ένθεν και ένθεν στα σημεία που τελείωσε η νυχτερινή ζωή, τα σκοτωμένα έμβρυα από τις εκτρώσεις που πετάχτηκαν στα σκουπίδια, οι ήχοι της νύχτας, τα πολλά ντεσιμπέλ, οι μηχανόβιοι, οι αλκοολικοί και οι ναρκομανείς που ψάχνουν με κάθε τρόπο τη δόση τους για όσο και όπως ακόμα θα ζουν, οι περίοικοι που διηγούνται για τις τραγικές εικόνες των διαλυμένων νέων που αντικρίζουν κάθε νύχτα στους δρόμους και στις γειτονιές τους, μετρώντας τις πληγές της κοινωνίας. Έμειναν οι έμποροι των ναρκωτικών να αναζητούν τα επόμενα θύματά τους που θα στείλουν στον θάνατο για να πλουτίσουν εκείνοι καί οι «επιχειρηματίες» της νύχτας που θα συνεχίσουν να «διασκεδάζουν» τις γενιές των νέων. Έμεινε βρώμικη η πόλη. Την λέρωσαν διασκεδάζοντας, ο… πολιτισμός της Νέας Εποχής, η έλλειψη παιδείας καί διαγωγής, οι απαξίες. Έμεινε η προσευχή της μάνας που έγινε κλάμα. Έμεινε η νύχτα που μέσα της κρύφθηκαν η παρανομία, το μαύρο χρήμα, ο εύκολος πλουτισμός, η κατεστραμμένη νεότητα, η απαξίωση του ανθρώπου. Και «ο Υπουργός παύτηκε ως παράνομος»!
Απορημένοι οι άνθρωποι που ξεκινάνε το πρωΐ να πάνε στη δουλειά τους κοιτάζουν το χάλι αυτών των νέων ανθρώπων που επιστρέφουν ξενυχτισμένοι νομίζοντας ότι διασκέδασαν. Χωρίς να έχουν βρεί αυτό που νόμιζαν ότι θα γέμιζε τη ζωή τους, το είναι τους. Ακούνε τις κουβέντες τους άναρθρες, μπερδεμένες με αισχρόλογα καί ομιλίες που «διδάχθηκαν» στα στέκια τους, σαν να μην έμαθαν ποτέ τίποτα. Βλέπουν την κατάντια και τον ξεπεσμό νέων παιδιών που δεν τους αφήνουν οι επιτήδειοι να ζήσουν. Ξερνώντας, βρίζοντας, γελώντας πρόστυχα χωρίς να ντρέπονται κανέναν. Ψάχνοντας νοήματα για τη ζωή, γράφοντας στους τοίχους το «πρόβλημά» τους. Προσπαθώντας να τραγουδήσουν για να δείξουν ότι χάρηκαν, αγκαλιασμένοι παριστάνοντας τους ερωτευμένους, ξεγυμνωμένοι αδιάντροπα από τα πάθη που κυρίευσαν την ψυχή τους και τον οίστρο της ακολασίας που τους νίκησε. Όπως νικήθηκαν για πάντα εκείνοι που δεν θα γυρίσουν στα σπίτια τους ποτέ πιά. Τους πήρε η νύχτα. Και «ο Υπουργός παύτηκε ως παράνομος»!
Τι κρίμα, τόσος ξεπεσμός, τόση παραλυσία, τέτοια κατάντια; Στο όνομα τίνος; Ποιος δεν αφήνει τους νέους να ζήσουν φυσιολογικά, ανθρώπινα; Είναι αυτή η ξελογιάστρα νύχτα που μαζεύει τα παιδιά της και ύστερα τα θανατώνει σαν άσπονδη μάνα. Ποιος θα την σταματήσει; Που κρύφτηκαν όλοι οι ηγήτορες της μίζας; Ποιος θα βάλει τέλος σ’ αυτή την καταστροφή; Πριν λίγο καιρό, ο αστυνομικός που σκότωσε άθελά του το 15χρονο αθώο παιδί, έγινε αιτία να καεί και να διαπομπευτεί όλη η χώρα. Για τους νέους που σκοτώνει η νύχτα, ποιος θα την εκδικηθεί; Πάλι η δύστυχη χώρα θα κλάψει, εκείνη είναι το θύμα που χάνει τα παιδιά της. Και «ο Υπουργός παύτηκε ως παράνομος»!
Και τώρα κόσμε κάνε πάλι ησυχία, γιατί οι νέοι ξεκουράζονται από την παραζάλη της νύχτας. Καθώς και το κράτος, η πολιτεία, οι γονείς, οι αρμόδιοι που εφησυχάζουν, ώσπου να τους χτυπήσει την πόρτα ξανά η νύχτα! Τουλάχιστον, εκεί που φθάσαμε, ας βάλει το «χέρι» της η οικονομική κρίση. Ας κάνει και αυτή κάτι καλό. Εν όψει του καλοκαιριού ας σταματήσει τους θανάτους των νέων παιδιών.
Στρατής Ανδριώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου