Σε πολλά μέρη δραστηριοποιούνται επί σειρά ετών αρκετοί πολιτιστικοί σύλλογοι, που προσφέρουν πολλά στα δρώμενα κάθε τοπικής κοινωνίας. Σε πολλές εκδηλώσεις τους, οι διάφοροι σύλλογοι κρίνουν αναγκαίο –καί καλά κάνουν– να πλαισιώνουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει και να αντλήσει πολλά από το μεγαλείο, την δόξα καί τον πλούτο σπουδαίων παραδόσεων καί ωραίων συνηθειών της καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, μέσα από μία αστείρευτη διαδοχή 20 αιώνων, που πιστοποιούν ότι για εμάς τους Έλληνες, η Ορθοδοξία είναι η ίδια η ζωή μας...
Οι προσπάθειες των ανθρώπων στους συλλόγους είναι πολλές φορές ηρωϊκές, αφού άνθρωποι μετρημένοι στα δάκτυλα αφιερώνουν χρόνο, κόπους καί χρήμα για να συνεχίζονται οι εκδηλώσεις καί τα έθιμά μας. Όμως, σε μερικές περιπτώσεις από υπερβάλλοντα ζήλο, κενοδοξία, ή ανταγωνιστικές και μεμονωμένες διαθέσεις, οι σύλλογοι συμμετέχουν σε πανηγύρεις που ενώ γίνονται προς τιμήν κάποιου Αγίου, αντιθέτως καταλήγουν στο να παραμερίζεται η Εκκλησία, χωρίς να υπάρχει η πρέπουσα συνεργασία μαζί της, ή να ζητηθεί η γνώμη–ευλογία της, με αποτέλεσμα να προβάλλονται περισσότερο κάποια χόμπι–βίτσια, που παραποιούν την όλη σημασία των πανηγύρεων, ξεφεύγοντας από την ουσία τους.
Για παράδειγμα, δεν νοείται να εορτάζει κάποιος Άγιος καί αρκετοί καβαλάρηδες, κατά μίμηση διαφόρων Αγίων (Δημητρίου, Γεωργίου, Προκοπίου κ.α.) που αγιογραφούνται έφιπποι, να προσέρχονται όχι ως προσκυνητές που θα αγωνισθούν για να μιμηθούν την ζωή των Αγίων, αλλά βλασφημώντας, πίνοντας, καί τυραννώντας προκλητικά σε πολλές περιπτώσεις τα ζώα έως θανάτου, να κάνουν επίδειξη του εγώ τους καί της ανωνυμίας τους καί αφού ξενυχτήσουν μπεκρουλιάζοντας, ακόμα καί σε ημέρες νηστείας, τραγουδώντας άσματα άσχετα με τη μουσική μας παράδοση, να ξημερώνονται χορεύοντας καί ακολούθως χωρίς φυσικά να εκκλησιασθούν, να κοινωνήσουν καί δίχως να έχουν συνειδητή Χριστιανική ζωή προσέρχονται για να διαβάσει ο ιερέας τα άλογα που δεν είναι άρρωστα, όταν οι έφιπποι είναι εκείνοι που έχουν την ανάγκη της ευλογίας ως εικόνες Θεού που φέρουν αθάνατη ψυχή.
Έτσι, αγνοείται γενικώς καί παραμερίζεται πειρασμικά η σημασία της πανηγύρεως του Αγίου, που επικεντρώνεται στην περιφορά του ζώου που θα θυσιαστεί, στο αίμα του που θα δημοπρατηθεί με εγωϊσμούς και ευτράπελα καί στο φαΐ που θα μοιρασθεί με συνωστισμούς καί αταξία, καί όχι ότι η προσφορά αυτή γίνεται για να καταλήξει σε μία «τράπεζα αγάπης» των ανθρώπων που θα πρέπει να ζούν αγαπημένοι «εν Χριστώ» καί ότι η συνήθεια αυτή γίνεται για τους ανθρώπους οι οποίοι προηγουμένως συμμετείχαν στην Θεία Ευχαριστία, στην θυσία του Αμνού–Χριστού πάνω στην Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας, γιατί εκεί είναι το επίκεντρο της πανηγύρεως καί όχι στον ιππόδρομο καί στους καφενέδες, αν καί κανείς δεν αφαιρεί το δικαίωμα στο να διασκεδάσουν οι άνθρωποι καί να χορέψουν με σωφροσύνη, έχοντας συνείδηση ότι τα γλέντια δεν είναι το μόνο ζητούμενο σ’ ένα πανηγύρι. Ούτε επίσης, αντί της αφομοίωσης του βίου του Αγίου ή της Αγίας να δίνεται ιδιαίτερη σημασία στον στολισμό των αλόγων, αντί να λάμπει η ψυχή των ανθρώπων από τις αρετές καί αντί να ομιλούν οι άνθρωποι για τα κατορθώματα καί τους άθλους των Αγίων που έδωσαν καί την ζωή τους γι’ αυτό που πίστευαν, να ασχολούνται με χάντρες, πέταλα καί επικίνδυνες φιγούρες αλόγων με κόστος ακόμα καί ανθρώπινες ζωές, καθώς καί άσεμνες συμπεριφορές μεθυσμένων, καυγάδες καί άλλες «εκδηλώσεις» αγιάτρευτων παθών.
Καταλήγουμε έτσι, στο συμπέρασμα που απορρέει από τον λόγο ενός Αγίου Γέροντος, ότι: «Ζωή χωρίς Χριστό, δεν είναι ζωή» άρα καί πανηγύρι χωρίς Χριστό, δεν είναι πανηγύρι. Οφείλουμε λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να σεβασθούμε κάποιες αιώνιες αξίες που διατηρήθηκαν ακόμα καί μέσα σε δύσκολα χρόνια δουλείας. Να τις διαφυλάξουμε από υλικά, κοσμικά καί ξένα στοιχεία, που αντί να ωραιοποιούν τις εκδηλώσεις, τις απομακρύνουν από την ουσία καί την Αλήθεια της Χριστιανικής πίστεως, τις εκκοσμικεύουν καί τις αλλοιώνουν, ξεφεύγοντας από τον σκοπό τους. Καλά τα άλογα, οι χοροί και τα γλέντια εντός λογικών πλαισίων, αλλά πρωτίστως προέχει η συνειδητή και η πρέπουσα παρουσία του καθενός μας σε ότι έχει σχέση με τους εορτασμούς.
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου