Ήταν μία γυναίκα πολύ ενάρετη καί αγία, η οποία κοινωνούσε κάθε Κυριακή με πολλή ευλάβεια καί αγαλλίαση πνεύματος. Καί το θαυμαστότερο καί εκπλήξεως άξιο, από τη χάρη της Αγίας αυτής Μεταλήψεως εφυλάσσετο υγιής όλη την εβδομάδα, χωρίς καθόλου να δοκιμάσει τροφή επίγειο, ειμή μόνον την Αγία Αναφορά...
Ο δε ιερέας ανέφερε αυτή την θαυματουργία στον Επίσκοπο. Και εκείνος του είπε να της δώσει να φάει απλό άρτο, να μην είναι αγιασμένος, για να δουν εάν από Θεία χάρη καί δύναμη της ερχόταν τέτοια βοήθεια, ή από φαντασία καί πλάνη του δαίμονα. Η γυναίκα, λοιπόν, έφαγε τον άρτο, νομίζουσα ότι ήταν Σώμα του Κυρίου, όπως τις άλλες φορές και απελθούσα στην οικία της, επείνασε τόσο, που δεν μπορούσε να υποφέρει. Αμέσως επήγε στον πνευματικό της κλαίοντας καί του είπε, ότι για τις αμαρτίες της την υστέρησε ο Θεός της προτέρας χάριτος, καί δεν μπορούσε πλέον να κάμει μία ώρα νηστική.
Τούτο, όταν έμαθε ο Επίσκοπος, την κοινώνησε κανονικά καί ευθύς η πείνα έπαυσε καί κάθε ανάγκη καί χρεία του σώματος. Έτσι εγνώσθη σαφέστατα, ότι από τη χάρη του Ιερού Άρτου εφυλάσσετο όλη την εβδομάδα άσιτη (δίχως τροφή). Έκτοτε, δεν την εμπόδισε ο Αρχιερέας από την Θεία Μετάληψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου