Η εξ Ανατολών «σχηματισθείσα» γειτονική χώρα, κατοικείται από τους λεγόμενους Τούρκους, οι οποίοι δεν είναι πράγματι Τούρκοι από εθνολογικής απόψεως, αλλά είναι απλώς Μωαμεθανοί στο θρήσκευμα, απόγονοι των πρώην κατοίκων της χώρας, τους Ελληνοπελασγικής καταγωγής κατοίκους. Με αυτούς αναμείχθηκαν οι εισβάλλοντες από το Τουρκεστάν ολιγάριθμοι Οθωμανοί, οι οποίοι σταδιακά και μακροχρόνια, επεβλήθησαν ακόμα και βιαίως, προσδίδοντας μέχρι σήμερα στους κατοικούντες την επικράτεια του Πόντου, της Μικράς Ασίας, της Κωνσταντινουπόλεως και μέρους της Θράκης την τουρκική γλώσσα καί την μουσουλμανική θρησκεία, στη δημιουργηθείσα χώρα της Τουρκίας, η οποία αφομοίωσε τους πολυπληθείς παλαιότερους κατοίκους.
Όπως αναφέρει ο Δ. Μοσχόπουλος στο βιβλίο του «Διεκδικούμε! – Εκδ. Κάδμος», από την προϊστορική περίοδο η Μικρά Ασία καθώς και η ευρύτερη χώρα, κατοικήθηκαν από Ελληνο-πελασγικά φύλα (Λύδιοι, Λύκιοι, Τρώες κ.λ.π.). Όλοι αυτοί οι πολυπληθείς πληθυσμοί της Μικρασιατικής γης είναι αδύνατον να εξολοθρεύτηκαν ή να αφομοιώθηκαν από τους μογγολικής καταγωγής ολιγάριθμους κατακτητές, Σελτζούκους και Οσμανίδες με τα σχιστά μάτια. Επιστημονικές έρευνες ομιλούν για την Ελληνικότητα του τουρκικού λαού, που έχει στην πλειοψηφία του κοινή ανθρωπολογική, φυλετική, και εθνολογική καταγωγή με τους Έλληνες, με την διαφορά ότι υπάρχει σήμερα ένας λαός που ένα τμήμα του στον Ελλαδικό χώρο έχει Ελληνικό πολιτισμό και Ελληνική εθνική συνείδηση, κυρίως επειδή οι Έλληνες αυτοί παρέμειναν Χριστιανοί, και ένα άλλο τμήμα του στον Πόντο, στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, που αναγκάσθηκε να αλλαξοπιστήσει και να αρνηθεί την Ορθόδοξη πίστη, αποκτώντας τουρκική εθνική συνείδηση.
Σήμερα σε όλη την Μικρά Ασία και πέραν αυτής, πουθενά δεν παρατηρούνται ανθρωπολογικά υπολείμματα που να αποδεικνύουν ότι οι σημερινοί Τούρκοι ανήκουν στην μογγολική ομοφυλία. Αποδεικνύεται μόνο, ότι όσοι κατοικούν σήμερα στην Μ. Ασία παρέμειναν φυλετικά αμιγείς από αρχαιοτάτων χρόνων και είναι οι κατ’ ευθείαν απόγονοι του διαμορφωθέντος Ελληνισμού κατά τους Αλεξανδρινούς και τους Χριστιανικούς χρόνους. Από τις 7.000 περίπου ψυχές που ήταν ο φυλετικός πυρήνας των επυλίδων Οθωμανών, είναι φανερό σύμφωνα με τους νόμους της γενετικής, ότι έχει εξαφανισθεί και το τελευταίο ίχνος αυτών εντός των εκατομμυρίων του πληθυσμού της Μ. Ασίας και της Βαλκανικής χερσονήσου. Εάν υπολογισθεί ότι επί αιώνες από τους υποληφθέντες Χριστιανούς Έλληνες απήγαγαν συστηματικά και εξισλάμισαν τις ευαιδέστερες των νεανίδων και τους ευσχημότερους των παίδων, εύκολα εκτιμάται ότι η σημερινή «Τουρκική» εθνότητα, σφύζει απ’ άκρου εις άκρου από αίμα Ελληνικό της καλλιτέρας ποιότητος!
Πολλοί ξένοι ανθρωπολόγοι αποδεικνύουν την Ελληνική καταγωγή των Τούρκων, που χαρακτηρίζονται ως οι κατ` ευθείαν απόγονοι του προτουρκικού πληθυσμού που απλώς είναι Μωαμεθανοί στο θρήσκευμα καί απόγονοι των πρώτων κατοίκων της χώρας. Σημαντικό στοιχείο της Ελληνικότητας των Τούρκων είναι ότι ο Οσμάν ο ιδρυτής του Οθωμανικού κράτους σχημάτισε το έθνος του από ντόπια κατά το πλείστον Ελληνικά στοιχεία, διότι οι Οσμανίδες ήταν ολιγάριθμοι. Οι Τούρκοι, όταν πρωτοπροσέγγισαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, δεν αριθμούσαν περισσότερους από 5.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τον Στρατηγό Μακρυγιάννη. Μέσα σε πολύ σύντομο ιστορικά διάστημα, ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάστηκε για να φθάσει μετά την εγκαθίδρυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να αριθμεί εκατομμύρια ανθρώπους. Ασφαλώς αυτό δεν θα ήταν δυνατό, ακόμα και αν οι Τούρκοι ήταν μόνοι τους στη γη, συμπεραίνει ο Δ. Μοσχόπουλος, σημειώνοντας ότι το γεγονός που προέκυψαν τόσοι «Τούρκοι», οφείλετε στους μαζικούς εξισλαμισμούς, στους γενίτσαρους, καθώς και στις φορολογικές και οικονομικές ελαφρύνσεις που υπόσχονταν. Πολλοί καταρρακωμένοι οικονομικά από την πολιτική του θρόνου, ασπαζόντουσαν τη νέα θρησκεία και βελτίωναν τη ζωή τους. Επίσης οι σφαγές και οι ανηλεείς διώξεις των Χριστιανών ανάγκασαν πολλούς να απαρνηθούν την πίστη τους. Ιδίως όσοι είχαν περιουσίες και υψηλές κοινωνικές θέσεις αλλαξοπίστησαν για να διατηρήσουν τα κεκτημένα.
Ένδειξη της Ελληνικότητας των Τούρκων αποτελεί το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα στο τουρκικό λεξιλόγιο υπάρχουν πλήθος Ελληνικών λέξεων που χρησιμοποιούσαν οι αυτόχθονες προ του γλωσσικού εκτουρκισμού τους. Οι σημερινοί Τούρκοι διατηρούν και λαογραφικά στοιχεία που ουσιαστικά είναι Ελληνικά. Σε όλα τα λαϊκά και δημοτικά μουσικά θέματα στην σημερινή Τουρκία βρίσκουμε αυτούσιες υμνωδίες και τροπάρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς καί ότι όλα τα μουσικά όργανά τους είναι των Ελλήνων. Διατηρείται επίσης η ανάμνηση των παρελθόντων Χριστιανικών χρόνων και της αλλαξοπιστίας. Απ’ τους χωρικούς επαναλαμβάνονται μηχανικά σε ορισμένες πράξεις της καθημερινής ζωής (σπαργάνωση νηπίων, κλάση του άρτου κ.λ.π.), στοιχεία που ομοιάζουν με το Χριστιανικό τυπικό. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι της σημερινής Τουρκίας είναι ουσιαστικά Ελληνογενείς.
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου