Αφήστε τον κόσμο ήσυχο

Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, καλούμαστε από τους πολιτικούς μας, να κάνουμε ως πολίτες το χρέος μας και να πληρώσουμε τα «σπασμένα» δηλ. τα χρέη, τις παραβάσεις, τις αποτυχίες και τα λάθη των «άλλων», που όμως διαιωνίζονται παρά τα αλληλοδιαδεχόμενα νέα μέτρα και τις ρυθμίσεις, λόγω κυρίως της ανήθικης, ανέντιμης και καταχρηστικής διαχείρισης των οικονομικών της χώρας από κάποιους «ανθρώπους», που προωθούνται καιροσκοπικά αναρριχόμενοι σε καίριες κρατικές -και όχι μόνο- θέσεις, όπου η φιλάργυρη, φιλόδοξη και κενόδοξη ζωή τους, δεν ικανοποιεί με όσα χρήματα και αν αποκτήσουν, τον φίλαυτο, ιδιοτελή και αρρωστημένο εγωϊσμό τους. Ως αποτελέσματα της αμαρτωλής διαχείρισης των χρημάτων του Ελληνικού λαού είναι η χρεοκοπία και τα πολλαπλά προβλήματα που δημιουργούνται σ’ ένα κράτος που βρίσκεται υπό την ομηρία των κάθε είδους «αχόρταγων» κρατούντων που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα. Δημιουργώντας εσκεμμένα και χωρίς να τους νοιάζει μια προβληματική κατάσταση, που την φορτώνεται ο λαός και ιδίως οι απλοί άνθρωποι, διότι αυτή η προκλητικά σπάταλη, πρόχειρη και διαχρονικά ανοικοκύρευτη διαχείριση βολεύει συμφέροντα επιτήδειων που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο! 

Τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί κυρίαρχο πρόβλημα, η υπό το φάσμα της πτώχευσης οικονομία, που έχει άμεσο αντίκτυπο στην Ελληνική κοινωνία και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Η υπερχρέωση της χώρας από τους συνεχείς δανεισμούς, τις παράλογες σπατάλες και τις σκανδαλώδεις ατασθαλίες, προκαλούν την έλλειψη εμπιστοσύνης και την αμφισβήτηση που αισθάνεται ο κάθε έντιμος Έλληνας πολίτης, που βλέπει να πηγαίνουν χαμένες οι όποιες θυσίες του, αφού όσους φόρους και να πληρώσει δεν πρόκειται να φτιάξει τίποτα στο κακοδιαχειριζόμενο κράτος, αν δεν νοικοκυρευτούν οι εκάστοτε κρατικοί "υπεύθυνοι" και δεν αποκτήσουν επιτέλους ΗΘΟΣ; Απορίας άξιον είναι, το γιατί δεν απέδωσαν απολύτως τίποτα όσες μεταρρυθμίσεις έγιναν επιτακτικά τα τελευταία χρόνια, από όσους ήρθαν στην εξουσία, με άλλη ταμπέλα ως «διαφορετικά όμοιοι» που πήραν μέτρα και έφυγαν! Μήπως λοιπόν, η χρεοκοπία αυτή επιδεινώθηκε ανεξέλεγκτα επειδή τα οικονομικά σκάνδαλα που έρχονται συχνά στο φως της δημοσιότητας και το παρασκηνιακό «κουκούλωμά» τους, παρακινεί τους ανέντιμους «εξυπνάκηδες» που έχουν το πάνω χέρι συμμετοχής στα «κοινά», να αποθρασύνονται και να πλουτίζουν ευκόλως εις βάρος της κοινωνίας, με σύμμαχο την εσκεμμένη χαλάρωση των νομοθεσιών καί ενεργοποιημένης της πολύ «έξυπνης» μεθόδου των ανεφάρμοστων νόμων;

Είναι αποδεδειγμένο, ότι δεν δύναται να ανορθωθεί η οικονομία οποιασδήποτε κοινωνίας, όταν την ίδια στιγμή που φορολογούνται οι πολίτες της, κάποιοι άλλοι «έχοντες και κατέχοντες» φοροδιαφεύγουν, αποκρύπτοντας έντεχνα τα πλούτη τους. Δεν βελτιώνονται οι οικονομικοί συντελεστές ενός κράτους, όταν υπάρχουν αστρονομικοί μισθοί κρατικών λειτουργών -σκέτη πρόκληση-, και οι οποίοι δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα συγκρινόμενοι με τους ανθρώπους του μόχθου, τους λιγοστούς φιλότιμους και αξιόλογους υπαλλήλους που έχουν τις γνώσεις και βγάζουν όλη τη δουλειά. Όπως επίσης, πρόκληση είναι και οι υπεξαιρέσεις υπέρογκων ποσών από άτομα που υποτίθεται ότι υπηρετούν το κράτος και καταδέχονται να εξασφαλίζουν ανεξέλεγκτα με λωποδυσίες ακόμα και τα προσωπικά τους έξοδα, αναδεικνύοντας το μεγαλείο της γυφτιάς τους! Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα ο κάθε πολίτης που του ζητείται να πληρώνει και να ξαναπληρώνει τα έξοδα του κράτους, άραγε πόσοι δουλεύουν σ’ αυτή την υπερχρεωμένη χώρα, και τι είδους υπηρεσίες προσφέρουν (αν και τις βλέπουμε καθημερινά) όλοι όσοι έχουν βολευτεί σε διάφορα πόστα μόνο και μόνο για να πληρώνονται, βολεύοντας και «δικούς» τους για να ζουν ανετότερα εις βάρος του συνόλου. Είναι τόσο δύσκολο να προστατευτούν τα χρήματα του λαού από τους «καιροφυλαχτούντες»;

Για την αντιμετώπιση της χρονίζουσας οικονομικής (ηθικής πάνω απ’ όλα) κρίσης και των προβλημάτων της, έχουν ληφθεί από όλες τις κυβερνήσεις διάφορα μέτρα, που όμως πλήττουν κυρίως τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα πολιτών καί δεν έχουν επιφέρει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, ούτε καμία βελτίωση στους δείκτες που προσδιορίζουν την γενική κατάσταση του επιπέδου της ζωής μας, για τον λόγο ότι υπάρχει μεγάλη κατασπατάληση των χρημάτων από ανθρώπους που ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τα προσωπικά συμφέροντά τους καθώς και για την εξυπηρέτηση εγωπαθών κομματοπελατειακών σχέσεων. Συχνά μονοπωλούνται οι συζητήσεις με θέμα τι φόρους πρέπει να μας επιβάλλουν, χωρίς να ασχολούνται με το τι δουλειά πρέπει να κάνει το κράτος που «εκπροσωπούν» οι καλοβολεμένοι-καλοπληρωμένοι και τι όφελος(;) έχει απ’ αυτούς η Ελληνική κοινωνία; Γιατί άραγε δεν δουλεύει και το κράτος, δηλ. όλοι αυτοί που πληρώνονται για να διοικούν επιλύνοντας προς το συμφέρον του κόσμου όλα τα προβλήματα, αλλά περιμένουν μόνο από τους φόρους των πολιτών να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις; Γιατί δεν βρίσκουν οι «κρατικοί» ιδίους πόρους; Γιατί δεν κάνουν εξόρυξη στα πετρέλαια στο Αιγαίο που έχουν εντοπίσει ξένες εταιρείες. Ποιους φοβούνται; Γιατί δεν εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα Ουρανίου στην Καβάλα, χρυσού στην Θράκη, στην Χαλκιδική κ.α.; Οι περιβαλλοντικοί λόγοι που επικαλούνται όσοι αντιδρούν στις εξορύξεις, μήπως ισχύουν μέχρι να βρεθούν οι «κατάλληλες» εταιρείες που θα κάνουν τις εξορύξεις για λογαριασμό των σιωνιστών;

Γιατί λοιπόν προτιμούν να ζητιανεύουν τους Έλληνες πολίτες, αντί να δουλέψουν όσοι χρυσοπληρώνονται για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των απλοϊκών συνανθρώπων τους; Μήπως τους κουμαντάρουν άλλοι(;) που πάνω από τα συντρίμμια της κατάρρευσης της Ελληνικής κοινωνίας, βολεύονται τα συμφέροντα και οι απατεωνίστικες φιλοδοξίες τους;

Στρατής Ανδριώτης