Η παρακολούθηση των προγραμμάτων της τηλεόρασης, κάνει εμφανείς τις επιφανειακές, πρόχειρες, ξενόφερτες, προκλητικότατες, ακατάλληλες, ακόμα και αισχρού περιεχομένου εκπομπές, που αδικούν τον άνθρωπο καί την τεχνολογία. Σε πολλά σπίτια σήμερα αφεντικό και δάσκαλος είναι η τηλεόραση, χωρίς τον υποτυπώδη σεβασμό στους τηλεθεατές. Δίχως οίκτο απέναντι στα παιδιά, τους νέους, τους ανθρώπους κάποιας ηλικίας, που βλέπουν θεάματα ανώφελα για τη φυσιολογική διαμόρφωση της ζωής.
Στην εποχή μας οι τηλεοπτικοί σταθμοί εξυπηρετούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα πολυεθνικών εταιρειών, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Παραμερίζοντας όμως την πρέπουσα πληροφόρηση, μόρφωση, ψυχαγωγία, κοινωνικοποίηση, τον πολιτισμό και την καλλιέργεια των ανθρώπων. Αντιθέτως «παιδαγωγούν» με φιλμ βίας, ωθούν τον τηλεθεατή προς τον κομματισμό, κατευθύνουν την κοινή γνώμη με σικέ συζητήσεις, διαμορφώνοντας το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Περνώντας νέες συνήθειες μέσα από τις διαφημίσεις, σύμφωνα με τα συμφέροντα του έμπορα-κερδοσκόπου «χορηγού» που φτιάχνει προγράμματα βάσει της υψηλής τηλεθέασης, ώστε να πουλήσει προϊόντα κάνοντας την κοινωνία πιο καταναλωτική. Τα χρήματα που επενδύονται στην τηλεόραση αποφέρουν κέρδη που εξοικονομούνται από την πώληση χρόνου διαφημίσεων. Όσο πιο μεγάλη θεαματικότητα έχουν τα προγράμματα τόσο πιο πολύ κοστίζει η διαφήμιση, το marketing mix. Χρήματα που επιβαρύνουν την τιμή των προϊόντων στα ράφια καί πληρώνει πάλι ο καταναλωτής, αφού δεχθεί καταιγισμό εικόνων, μηνυμάτων και ψυχολογικών τρικ για να πεισθεί ν’ αλλάξει ντύσιμο, διασκέδαση, παιχνίδια, φαΐ, πιοτό, σεξουαλικότητα, γνώμη. Η κακή χρήση της τηλεόρασης ασκεί έντονο επηρεασμό, αλλάζοντας τον τρόπο ζωής καί τις αξίες των ανθρώπων, αδιαφορώντας για την υγεία, την ποιότητα, την ηθική πλευρά των προβαλλομένων. Προέχει μόνο το να ενταχθεί ο τηλεθεατής σε μια δήθεν ωραιοποιημένη κοινωνία όπου θέλγητρά της είναι η ομορφιά, η εντυπωσιακή ζωή, το υπερθρεμένο εγώ και οτιδήποτε άλλο αποτελεί χίμαιρα.
Ο ανταγωνισμός πολυάριθμων καναλιών που μεταδίδουν προγράμματα όλο το 24ωρο, δημιουργεί αντιπαλότητες, χαμηλού επιπέδου εκπομπές, αρνητικές εικόνες και προβλήματα, με θύματα κυρίως τα ευάλωτα παιδιά που εσωτερικεύουν ότι βλέπουν, αφού δεν έχουν εμπειρίες ζωής για να κρίνουν αν αυτά που παρακολουθούν είναι αληθινά ή φανταστικά, κατανοώντας ότι όσα δείχνει η τηλεόραση είναι ο πραγματικός κόσμος! Σήμερα που υπάρχει σε κάθε δωμάτιο και μία τηλεόραση, τα παιδιά βλέπουν εκπομπές ακόμα και μόνα τους. Μπορεί έτσι ο κάθε επιτήδειος να εισβάλει «χειραγωγώντας» με υπονοούμενα και υποσυνείδητα μηνύματα όπως θέλει τα παιδιά, που παρατούν διάβασμα, φίλους, παιχνίδια, αθλητισμό, παραδόσεις και αντί να ζουν φυσιολογικά κλείνονται με εσωστρέφεια στο ψεύτικο κόσμο της τηλεόρασης. Απομονώνονται μπροστά σε οθόνες βιντεοπαιχνιδιών, υπολογιστών και γίνονται αντικοινωνικά. Μέσα τους ενσταλάσεται επικίνδυνα η βιαιότητα που εύκολα μετατρέπεται σε επιθετικότητα μεταδιδόμενη στην οικογένεια και την κοινωνία. Δεν μπορεί ένα μικρό παιδί να προσαρμοσθεί στην κοινωνία μαθητεύοντας από την τηλεόραση. Κακώς χρησιμοποιείται η τηλεόραση ως baby sitter. Σύμφωνα με έρευνες, τα πολύ μικρά παιδιά που προσκολλούνται στην τηλεόραση αργούν να μιλήσουν γιατί μιλάει η τηλεόραση για αυτά! Οι θόρυβοι της τηλεόρασης (κραυγές, κρότοι, πυροβολισμοί…) επεξεργάζονται ακόμα και στον ύπνο τους, δημιουργώντας προβλήματα. Τα παιδιά καταγράφουν λόγια και σκηνές που δεν θα μάθαιναν, γιατί κανένας γονιός ή δάσκαλος δεν διδάσκει ποτέ όσα προβάλλει η τηλεόραση. Ταυτόχρονα δεν μπορούν να σκεφτούν, να μελετήσουν, να γίνουν άτομα δημιουργικά με αυτοπεποίθηση, να επικοινωνήσουν με συνανθρώπους τους. Μιμούνται μόνο κάποιες «προσωπικότητες» πέφτοντας στις παγίδες του πολυκαταναλωτισμού. Η τηλεόραση υποτίθεται ότι φέρνει σε «επαφή» τον καθένα με διάσημα πρόσωπα, για να καλύψει τα κενά του, προερχόμενα από την έλλειψη επικοινωνίας-διαλόγου καί στην προσπάθειά του να κοινωνικοποιηθεί κλείνεται περισσότερο στον εαυτό του! Άραγε πόσοι γονείς ανησυχούν σήμερα για την βλαπτική εικόνα των καναλιών καί πόσοι διαμαρτύρονται για τις απαράδεκτες εκπομπές που προβάλλονται;
Οι διαρκώς ανοιχτές τηλεοράσεις επηρεάζουν ανεξέλεγκτα ακόμα και τους ενήλικες. Τα ελεγχόμενα δελτία αρνητικών ειδήσεων, καλούνται να πληροφορήσουν πολλές φορές βιαστικά, λανθασμένα, με ψεύδη και ανακρίβειες για ότι κακό συνέβη, αναφέροντας λεπτομερώς ειδήσεις που αφορούν εγκλήματα, αυτοκτονίες, βιασμούς, καλύπτοντας γεγονότα με μακάβριους τρόπους. Επιλεγμέ-να θέματα που «πουλάνε», προβάλλονται με εντυπωσιακά προκλητικό, παρατραβηγμένο τρόπο για να είναι πειστικά, εμπορεύσιμα και ανταγωνιστικά! Με εκπομπές δήθεν ενημέρωσης που κυριαρχεί ο νευροαγχωτικός εγωϊσμός, τα κουτσομπολιά, η οχλαγωγία, ο αρρωστημένος κομματισμός, η στείρα αντιπαράθεση, τα πισώπλατα μαχαιρώματα. Με πολλούς που εκφράζουν γνώμη και καθορίζουν το πώς πρέπει να σκέφτεται ο πολίτης, να έχουν άστατο βίο. Σχολιαστές και καλεσμένοι που είναι πολλές φορές οι χειρότεροι όλων! Με τον καθένα να εκφράζει ελεύθερα γνώμες για οποιοδήποτε θέμα, παριστάνοντας τον ειδήμονα, αν και αναρμόδιος, μιλώντας ακόμα και για απόρρητα εθνικά ζητήματα. Συζητώντας δημοσίως, προσωπικά θέματα τρίτων, προβάλλοντας την προσωπική ζωή τους μέχρι σημείου εξευτελισμού! Γνώμες πολλές, θεωρίες, και φλυαρίες προβαλλόμενες εγωϊστικά με γνώμονα πολιτικά κριτήρια, οικονομικά συμφέροντα, προσωπικές σχέσεις, φιλοδοξίες. Κατευθυνόμενες συζητήσεις στοχευόμενης «γραμμής» που διευθύνουν εντολοδόχοι, μη αφήνοντας να μιλήσουν οι αντιτιθέμενοι, χωρίς ίχνος σεβασμού στη διαφορετική τοποθέτηση του συνομιλητή.
Εκπομπές τύπου πρωϊνάδικων με περισσή υποκρισία σχολιασμών επικαιρότητας για την «πρόοδο» του κόσμου, που έρχονται σε ακραία αντίφαση με το ποιόν εκπομπών και έργων που επακολουθούν, σ’ έναν καταιγισμό από ρυπαρούς «ρόλους» που μολύνουν την κοινωνία. Τηλεπαιχνίδια που μοιράζουν χρήμα εύκολου πλούτου, talk-show με περιστασιακούς «αστέρες» και αμαρτωλές καταστάσεις, χυδαία φιλμ με πρωταγωνιστή τη βιαιότητα και το χρήμα που… επιλύουν όλα τα προβλήματα. Σίριαλ, σαπουνόπερες που διαφημίζουν εξωσυζυγικές σχέσεις, χωρισμούς, απάτες. Βιντεοκλίπ για να «κατανοηθούν» καλύτερα τα τραγούδια με αναφορά στο σεξ και τα ναρκωτικά. Reality show που παρουσιάζουν την ιδιωτική ζωή με ιστορίες που δημιουργούν συναισθήματα καί περιέργεια για να μαθευτούν μυστικά! Εκπομπές «ψυχαγωγικές» που γελοιοποιούνται άνθρωποι ακόμα και με ειδικές ανάγκες, με καβγάδες καί ερωτικά σενάρια στο βωμό της τηλεθέασης. Κάνοντας πλάκα με προβλήματα των άλλων, ποτέ όμως με το δικό τους. Καμπαρετζίδικη «πρόβλεψη» καιρού. Αθλητισμός επιπέδου πολύωρων σχολιασμών, αν πέρασε η μπάλα τη γραμμή, αν ήταν πέναλτι, για να ξεχνιούνται η φτώχεια, η πείνα, οι καημοί… Ακόμα και στα κινούμενα σχέδια, η βία καί η μαγεία είναι ο τρόπος που οι «ήρωες» επιλύουν όλα τα προβλήματα! Οι πιο πολλές σκηνές βίας καταμετρούνται σε παιδικά προγράμματα με ψεύτικα πρότυπα, δημιουργώντας ακόμα καί ρατσισμούς (π.χ. κακοί Ινδιάνοι, καλοί καουμπόηδες). Ακολούθως, οι «έγκριτοι» των καναλιών αναρωτιούνται γιατί αυξάνεται η βία και τα συνακόλουθά της που εκείνα προβάλλουν νυχθημερόν!
Όλα αυτά δημιουργούν μια παθητική στάση στον τηλεθεατή που εξοικειώνεται στην παραβατικότητα, την πορνεία, το ψέμα, που του δημιουργούν εθισμό και ευχαρίστηση. Οι εικόνες εγκληματικότητας, βίας καί σεξ, που βλέπουν και τα ανήλικα παιδιά, καταμετρούνται σε χιλιάδες και δημιουργούν εσωτερικές συγκρούσεις, νέους με σοβαρή προβληματικότητα που ωθεί στα ναρκωτικά, τη βίαιη αντικοινωνική συμπεριφορά, την ομοφυλία, την λάθος αντίληψη για τις σχέσεις με το αντίθετο φύλο! Κάθε εξάχρονο αμερικανάκι έχει ήδη παρακολουθήσει περίπου 4000 φόνους! Η τηλεόραση προβάλλει οτιδήποτε είναι αντίθετο σε ηθικές αρχές και πολιτισμένη συμπεριφορά, επιβάλλοντας έμμεσα ή άμεσα στην κοινωνία ότι είναι ενάντια στη δημοκρατία.
Η προφητεία του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού (+1779): «Θα ‘ρθει καιρός Χριστιανοί μου, που ο διάβολος θα είναι μέσα στα σπίτια σας, κλεισμένος σ’ ένα κουτί και τα κέρατά του θα είναι στις στέγες των σπιτιών σας», δεν χωράει αμφιβολία ότι εκπληρώθηκε με την τηλεόραση.
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου