Οι Αρβανίτες

Οι Αρβανίτες αυτοχαρακτηρίζονται ως Έλληνες καί είναι απόγονοι Τοσκικών πληθυσμών (Ελλήνων που η γλώσσα τους λατινοποιήθηκε στους ρωμαϊκούς χρόνους) της νότιας και κεντρικής σημερινής Αλβανίας, στην έκταση της οποίας εκτεινόταν η αρχαία Ιλλυρία, χώρα που πήρε το όνομά της από τον Έλληνα ήρωα Ιλλυριό, γιο του βασιλιά των Θηβών Κάδμου, και το όνομα του φέρουν σήμερα με υπερηφάνεια αρκετοί Αλβανοί, που ονομάζονται Ιλίρ, δείγμα ότι οι Αλβανοί προέρχονται από αρχαιοελληνικά φύλα, πολύ πριν αποχριστιανισθούν κατά την περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Υπάρχουν σαφέστατες ενδείξεις ότι οι Αρβανίτες μιλούσαν μια πρωτοελληνική-πελασγική (αρκαδική) διάλεκτο, που περιείχε πλήθος ομηρικών λέξεων, ενώ οι παραδόσεις τους χάνονται στα βάθη της Ελληνικής Αρχαιότητας. Βασικά, οι Αρβανίτες θεωρούνται απόγονοι δωρικών ελληνικών φύλων, λόγω της ομοιότητας στην κουλτούρα μεταξύ των Αρβανιτών και των Δωριέων. Επιστημονικές έρευνες αναγνωρίζουν ότι οι Αρβανίτες ήταν ανέκαθεν Έλληνες. Αυτό που τεκμηριώνει τα συμπεράσματα αυτά είναι τα ανθρωπολογικά τους στοιχεία, που είναι όμοια με των Ελλαδιτών.

Οι Αρβανίτες ήταν νομαδικό φύλο βασιζόμενο κυρίως στην κτηνοτροφία. Αποτελούσε κλειστή κοινωνία που δεν δεχόταν επιμειξίες. Παρέμειναν πιστοί στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, έχοντας ως αρχική κοιτίδα την περιοχή Άρβανον της Βορείου Ηπείρου, στην κεντρική σημερινή Αλβανία. Από τον 13ο αιώνα, όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου προσελήφθησαν Αλβανοί μισθοφόροι στρατιώτες για να πολεμήσουν μαζί με τους Ηπειρώτες κατά των Σλάβων και των Βενετών. Για αυτή την βοήθεια των Αλβανών στους πολέμους δόθηκαν διάφοροι αυλικοί τίτλοι στους Αλβανούς αριστοκράτες, με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί η Βυζαντινή διοίκηση αφού πολλοί από αυτούς τοποθετήθηκαν σε καίρια πόστα και εξουσίαζαν ως άρχοντες πολλές περιοχές, επιβάλλοντας δικό τους καθεστώς με το οποίο έπαιρναν τις περιουσίες των πολιτών, πουλώντας τους ακόμα και για σκλάβους! Κάτω από αυτές τις άθλιες συνθήκες, οι Αρβανίτες αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν (13ο -15ο αιώνα) από τις πατρογονικές τους εστίες για να γλιτώσουν από τις βιαιότητες των Αλβανών αρχόντων. Επιπλέον, τα εδάφη αυτά κατακτήθηκαν από τους Οθωμανούς κάτι που δυσχέρανε αφόρητα ακόμα περισσότερο την ζωή των Αρβανιτών, που βρήκαν καταφύγιο στα μέρη που περιβάλλουν κυρίως τη Θεσσαλία, την Αττική, την Ακαρνανία και την Πελοπόννησο. Εγκαταστάθηκαν σ’ αυτές τις περιοχές της κεντρικής και νότιας Ελλάδας καί οι ντόπιοι Έλληνες τους ονόμασαν Αρβανίτες λόγω της προέλευσής τους από το Άρβανον. Οι Αρβανίτες, ζώντας ειρηνικά μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες, διατήρησαν για αρκετά χρόνια το γλωσσικό τους ιδίωμα, έχοντας Ελληνική εθνική συνείδηση.

Με τους γηγενείς Έλληνες, τους συνέδεε ο Ελληνορθόδοξος πολιτισμός της Ρωμηοσύνης, που χαρακτηριζόταν βασικά από τις κοινές ρίζες Ελλήνων και Χριστιανών. Οι Αρβανίτες υπηρετούσαν με ηρωϊσμό στο Βυζαντινό στρατό διακηρύσσοντας την ελληνικότητά τους, κατέχοντας σημαντικές θέσεις σε πολλές ελληνικές Ορθόδοξες εκκλησίες καί μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες ανέπτυξαν σημαντική αντίσταση στους Οθωμανούς. Οι Τούρκοι όταν κατέλαβαν την Ελλάδα, θέλησαν να εξολοθρεύσουν τους Αρβανίτες, γιατί ήταν πιο Έλληνες κι από τους παλιούς Έλληνες. Ο Αρβανίτικος λαός, που ποτέ δεν αποτέλεσε ξέχωρο "έθνος", ενίσχυσε τον πληθυσμό του ελλαδικού χώρου, ταυτίστηκε με τους ελληνόφωνες συμπατριώτες του σε χαλεπούς καιρούς, διαδραματίζοντας σημαντικότατο ρόλο στην Επανάσταση του 1821 και στην προσπάθεια απελευθέρωσης της πατρίδας Ελλάδας. Διάσημοι Αρβανίτες στην καταγωγή, είναι ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης, ο αρχηγός των Σουλιωτών Μάρκος Μπότσαρης, η μοναδική γυναίκα-μέλος της Φιλικής Εταιρείας Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ο Νικόλαος Κριεζιώτης που ηγήθηκε της επαναστάσεως στην Εύβοια. Οι αξιωθέντες να γίνουν Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας, Παύλος Κουντουριώτης και Θεόδωρος Πάγκαλος, οι Πρωθυπουργοί Κίτσος Τζαβέλας, Γ. Κουντουριώτης, Αντ. Κριεζής, Δημ. Βούλγαρης, Αθ. Μιαούλης κ.α. Επίσης, πολλοί Αρβανίτες πρωταγωνίστησαν και στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-08).

Στις ημέρες μας, ο Αλβανικός εθνικισμός, «επιδοτούμενος» και παρακινούμενος από ξένα «αμερικανοεβραίϊκα» κέντρα αποφάσεων, επιχειρεί να περιγράψει τους Αρβανίτες ως αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα(;), κάτι που απορρίπτουν οι ίδιοι οι Αρβανίτες, αντιδρώντας δημοσίως και οργισμένα στις ανιστόρητες αυτές μεθοδεύσεις, διότι οι Αρβανίτες ήταν ανέκαθεν Έλληνες, πολλές χιλιετίες πριν δημιουργεί το κρατίδιο της Αλβανίας (1913μ.Χ), αποτελούμενο από κλεμμένα Ελληνικά εδάφη, πόλεις και χωριά, επειδή έτσι ηθέλησαν οι εκ της Δύσεως ταγοί(;), δημιουργώντας κράτη από το πουθενά.

Στρατής Ανδριώτης