Η Νέα Κερκόπορτα

του Ανδρέα Β. Μπούτσικα

Το μόνο θετικό στοιχείο της Συνθήκης της Λωζάννης για την Ελλάδα ήταν ότι, με την ανταλλαγή των πληθυσμών η χώρα απέκτησε ποσοστό ελληνικής ομοιογένειας 99,9%. Δυστυχώς, όμως, οι ελληνικές μειονότητες, που άλλοτε ανθούσαν στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, με τη βιαιότητα και την καταπίεση που άσκησαν πάνω τους οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών, μειώθηκαν δραματικά ή εξαφανίστηκαν όπως υποστηρίζουν. Έτσι, στην Τουρκία οι 300.000 χιλιάδες Έλληνες της Κωνσταντινούπολης έγιναν 3.000, στην Ίμβρο και την Τένεδο, που είχαν αμιγή ελληνικό πληθυσμό, έμειναν κάπου 300 και οι άλλες πόλεις καθόλου. Κάτι ανάλογο έγινε και στην Βουλγαρία, τα Σκόπια, τη Ρουμανία κ.λ.π., ενώ στην Αλβανία, παρά τους διωγμούς, κατάφεραν να επιζήσουν πάνω από 400.000 και με καταπατημένη την αυτονομία που τους είχε παραχωρηθεί το 1914.

Ενώ λοιπόν οι γείτονες προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν το ελληνικό στοιχείο, οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνον δεν αντέδρασαν σθεναρά σ’ αυτές τις γενοκτονίες, κάτι που αποθράσυνε τους διώκτες, αλλά και ανέχτηκαν, ιδιαίτερα τελευταία, την ασύδοτη είσοδο στη χώρα μας χιλιάδων αλλοδαπών απ’ όλες αυτές τις χώρες και ακόμη από την Ασία και την Αφρική. Και το χειρότερο, οι γείτονες με περισσή θρασύτητα φωνάζουν για δικές τους μειονότητες στη χώρα μας.

Τελευταία, όμως, η είσοδος αλλοδαπών στην Ελλάδα πέρασε κατά πολύ τα ανεκτά όρια και έφθασαν το 1.000.000 περίπου. Άραγε κατανοούμε και συνειδητοποιούμε τι θα πει αυτό; Είναι το 1/10 του πληθυσμού μας! Απ’ αυτούς οι πιο πολλοί είναι Αλβανοί, πολλοί από τους οποίους αυτοχαρακτηρίζονται Βορειοηπειρώτες, για να έχουν τη συμπάθεια και τη φροντίδα μας. Υπολογίζονται κοντά στις 800.000 και ανάμεσά τους όλα τα αποβράσματα των αλβανικών φυλακών που είτε σκόπιμα είτε λαθραία, ήρθαν στην Ελλάδα συνοδεία με Καλάζνικωφ για καλύτερη ζωή, σε βάρος της περιουσίας και της ασφάλειάς μας, με σωρό δολοφονίες, κακοποιήσεις, ληστείες και κάθε άλλου είδους βαρβαρότητες, χωρίς βέβαια, να ισχυριζόμαστε πως είναι κακοί στο σύνολό τους. Η Αθήνα δυστυχώς, έχει γίνει «μαφιόζικο Σικάγο» και η επαρχία δεν υστερεί και καταδυναστεύεται από τυχοδιώκτες και εγκληματίες. Ολόκληρα χωριά και πόλεις φωνάζουν πως θα πάρουν το Νόμο στα χέρια τους, ενώ οι φυλακές έχουν γεμίσει από κακοποιούς, που μάλιστα επαναστατούν απαιτώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οι κάτοικοι και του πιο ακραίου χωριού ζουν με το φόβο των επιδρομών, κλείνονται νωρίς στα σπίτια, που τα φράζουν με σιδεριές και συναγερμούς και ο λαός δεινοπαθεί και πληρώνει τις τεράστιες οικονομικές δαπάνες, ενώ τα έσοδα αυτών μεταφέρονται εκτός Ελλάδας ή γίνονται ακίνητα. Έχουν αποκτήσει, μάλιστα, και συνδικαλιστική υπόσταση και οι εκπρόσωποί τους με πρωτοφανές θράσος παρουσιάζονται στα ΜΜΕ όχι μόνο για να δικαιολογήσουν τη δράση των ομοεθνών τους, αλλά και ν’ απαιτήσουν ευγενική μεταχείριση. Διαφορετικά, όπως υποστηρίζουν, η Ελλάδα θα γίνει… Κόσσοβο. Απειλούμεθα μέσα στη χώρα μας, αφού ούτε Κυβέρνηση, ούτε δικαιοσύνη δεν τους τράβηξε το αυτί.

Γέμισε κακοποιούς η χώρα και ενώ οι πολίτες κακοποιούνται, δεν έχουν το δικαίωμα ανάλογης απάντησης, γιατί αν τραυματίσουν κακοποιό, ακόμα και μέσα στο σπίτι τους (άραγε δεν είναι άσυλο πλέον;), συλλαμβάνονται και δικάζονται. Οι Κυβερνήσεις ανέχονται… δημοκρατικά την κατάσταση, κάνοντας τάχα κάποιες απελάσεις, για να επιστρέψουν πάλι οι κακοποιοί την επομένη. Άρχισαν οι απαιτήσεις για τζαμιά, αποζημιώσεις Τσάμηδων, σχολεία, υγειονομική περίθαλψη κ.λ.π. ενώ το πρόβλημα πολλαπλασιασμού τους, σε συνδυασμό με το δικό μας οξύ δημογραφικό, θα γίνει σε λίγο εκρηκτικό. Σίγουρα θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα πληθυσμιακής αλλοίωσης, αφού κάθε αλβανική οικογένεια έχει 5-6 παιδιά. Σε λίγα χρόνια, με τις αναλογίες, ο ένας στους τρεις κατοίκους της Ελλάδας δεν θα έχει ελληνική εθνική συνείδηση. Θα φτάσουμε σίγουρα σε συγκρούσεις, ενώ θ’ αντιμετωπίσουμε κίνδυνο αλλοίωσης του κοινωνικού ιστού και παραμόρφωση του εθνικού χαρακτήρα της χώρας.

Δεν είμαστε ούτε σωβινιστές, ούτε κήρυκες φυλετικών διακρίσεων. Αυτό το παραμύθι ας το αφήσουν οι δήθεν «προοδευτικοί» με τα αντεθνικά δημοκρατικά τους συνθήματα και τον σοσιαλιστικό πλουτισμό τους! Η Ελλάδα κινδυνεύει και κινδυνεύει άμεσα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα το πρόβλημα. Δεν είμαστε Γερμανία των 80.000.000. Είμαστε μια μικρή ειρηνική χώρα που πολιορκείται και συρρικνώνεται αδιάκοπα, ζει με δανεισμό και περιβάλλεται από εχθρούς, που κάθε στιγμή είναι έτοιμοι να την κατασπαράξουν.

Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας κάτι παρόμοιο το πλήρωσαν ακριβά με πονεμένες συνέπειες για όλες τις κατοπινές γενιές. Το πρόβλημα απαιτεί άμεσα διπλωματική λύση. Οι αλλοδαποί να έρχονται εποχιακά, σύμφωνα με τις ανάγκες σε εργατικά χέρια της χώρας, και στη συνέχεια να επιστρέφουν στη χώρα τους χωρίς εξαίρεση, βέβαια, και των Βορειοηπειρωτών που είναι απαραίτητο να μείνουν στις εστίες τους. Η ιθαγένεια να δίνεται μόνον σε όσους πληρούν τις ανάλογες προϋποθέσεις, όπως γίνεται και στις Η.Π. Αμερικής, με ολοκληρωμένες διαδικασίες ορκωμοσίας, ταυτότητας, στρατιωτικών υποχρεώσεων και εθνικής αφομοίωσης.

Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε το μέλλον των παιδιών μας. Διαφορετικά θα ξυπνήσουν ένα πρωΐ και θα ψάχνονται, ποιοι είναι και που ζουν. Αυτή τη φορά ας αποφύγουμε την εκ των «έσω» άλωση! Η Κερκόπορτα είναι ανοιχτή. Ας την κλείσουμε πριν είναι αργά.

Αναδημοσίευση από το Περιοδικό «Ποιμήν» της Ι. Μητροπόλεως Μυτιλήνης